«Εμένα κανένας δεν μπορεί να με ακουμπήσει» είπε ο κορυφαίος Έλληνας πολιτικός Ανδρέας Λοβέρδος χλευάζοντας τον πρόεδρο του κόμματός του με την επωνυμία ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, όταν κάποιοι δημοσιογράφοι τόλμησαν να τον ρωτήσουν αν υπάρχει θέμα διαγραφής του, εξαιτίας των θέσεών του για τις συνεργασίες και το όνομα του πρωθυπουργού , που δεν λέει ο Νίκος Ανδρουλάκης. Συχνά ο Λοβέρδος, το μηδέν της πολιτικής, ή καλύτερα ένας εκπρόσωπος του παρηκμασμένου πολιτικού προσωπικού, κυρίως όμως του ΠΑΣΟΚ, συμπεριφέρεται ως το βαθύ ΠΑΣΟΚ, ως το πρόσωπο δηλαδή που είναι υπεράνω προέδρων, άλλωστε ο Ανδρουλάκης είναι έκτος κατά σειρά και προφανώς ο ίδιος νοιώθει ότι είναι το “βαθύ ΠΑΣΟΚ” κάτι σαν την εθνική συνείδηση...
"Εγώ δεν είμαι πρόσωπο που διαγράφεται" είπε ο Λοβέρδος, ο οποίος έχει δηλώσει πως "όταν πάμε στις εκλογές και απορρίπτουμε πρόσωπα, πρέπει και να προτείνουμε πρόσωπα", για να δεχθεί επιθέσεις από το κόμμα του. Οπότε το θέμα του ονόματος του επόμενου πρωθυπουργού, είναι εκ των πραγμάτων ασήμαντο, γιατί προέχει τι θέλει ο Ανδρέας. Αλλά αυτό είναι μόνο μια παράμετρος. Γιατί ο Λοβέρδος , είναι το στέλεχος που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μακροημέρευσε και επιβίωσε πέντε προέδρων του κόμματός του, θα τον απειλήσει ο νεαρός Ανδρουλάκης; εννοείται πως το ζήτημα δεν είναι ηλικιακό, αλλά το “νεαρός” παραπέμπει και στο ειδικό βάρος των προηγούμενων προέδρων σε σχέση με τον Νίκο Ανδρουλάκη. Δηλαδή ο Λοβέρδος κυριολεκτικά επιβίωσε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου , των Ευάγγελο Βενιζέλο, της Φώφης Γεννηματά και θα τον “φάει” ο Ανδρουλάκης;
Μιλώντας στον ΣΚΑΙ, ο Ανδρέας Λοβέρδος είπε ότι "διάβαζα χθες φουλ το βιβλίο του Παντελή Καψή 2009 – 2014... Και θυμήθηκα τις τραγικές στιγμές τις οποίες πέρασα όλες στην πρώτη γραμμή. Εμένα κανένας δεν μπορεί να με ακουμπήσει με τέτοια διοικητικά μέτρα". Σε παρατήρηση ότι αυτό που είπε ακούγεται αλαζονικό, και ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει δικαίωμα διαγραφής, ο κ. Λοβέρδος σχολίασε ότι “δεν είμαι από αυτούς που μπορείς να ‘φας’ εύκολα, τέλεια και παύλα. Αλλά δεν βλέπω και το λόγο. Γιατί εγώ δίνω τη μάχη με όλες μου τις δυνάμεις και μέσα από την παρουσία μου στη Βουλή, δίνω μια μάχη απόλυτης κριτικής σε μια αποτυχημένη κυβέρνηση, με τις γραμμές του κόμματός μου και μέσα από τις τάξεις του κόμματός μου. Και πάω και παρά πολύ καλά. Συνεπώς, δεν μπορώ να μπω σε αυτή τη συζήτηση και τη θεωρώ και απολύτως υποτιμητική για εκείνον που την κάνει, για όποιον την κάνει, όχι για μένα".
Ποιές μάχες και που τις έδωσε ο Λοβέρδος και δεν γνωρίζει κανείς τίποτα. Γιατί οι μαχόμενοι πολιτικοί, έχουν αίγλη, ηθικό ανάστημα , ειδικό βάρος, ακεραιότητα , συγκροτημένο πολιτικό και επιδραστικό λόγο. Τι ακριβώς έχει ο Λοβέρδος απ όλα αυτά. Για να μην θυμηθούμε την αθώωσή του λόγω παραγραφής για το σκάνδαλο Νοβάρτις. Για να μην θυμηθούμε επί τέσσερα χρόνια ότι κάθε φορά που οι συνθήκες το απαιτούσαν ο Λοβέρδος ήταν στήριγμα για τον Μητσοτάκη.
Το θέμα δεν είναι τόσο η αλαζονεία του Λοβέρδου . Ο καθένας σε αυτή τη χώρα μπορεί να νοιώθει πιο ισχυρός από τον πρόεδρο του κόμματός του. Αλλά από αντλεί αυτή την έπαρση και νοιώθει υπεράνω και του προέδρου του.
Τουλάχιστον ο Σον Κόνερυ όταν είπε την περίφημη φράση “το όνομά μου είναι Μποντ, Τζέημς Μποντ” έπαιζε ως ηθοποιός μια σκηνή. Ο Λοβέρδος σε ποια σκηνή παίζει;...