Του Στράτου Βαλτινού


Η Νέα Δημοκρατία έχει δεκάδες Πολάκηδες, πολύ επικίνδυνους μάλιστα, αλλά κανείς δεν ασχολείται.  Είναι άλλο πράγμα ο λαϊκισμός του Πολάκη και  άλλο πράγμα, επικίνδυνο,  η υποταγή των θεσμών και η προσβολή του κράτους δικαίου.  Φυσικά δεν ήταν ποτέ πρόβλημα η στοχοποίηση δημοσιογράφων ως συμμορίτες από το βήμα της βουλής από τον πρωθυπουργό, ενώ η μοναδική πολιτική δύναμη ρεβανσισμού στη χώρα είναι η ΝΔ που και επί Κωνσταντίνου και επί Κυριάκου Μητσοτάκη έστησε Ειδικά Δικαστήρια και μετέτρεψε το κράτος σε κομματικό και επιχειρηματικό λάφυρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίστηκε σε μια λάθος συζήτηση που τον συνοδεύει ακόμη. 

Ο Πολάκης έπρεπε να είχε διαγραφεί εδώ και χρόνια για λόγους που αφορούν την πολιτική κουλτούρα της Αριστεράς και όχι εξαιτίας της προπαγάνδας της ΝΔ. Κάθε φορά που κάποιος θέλει να μιλήσει  για αλλαγές , για δικαιοσύνη, για κάθαρση για εθνικοποιήσεις (θέμα που συζητά όλη η Ευρώπη) κατηγορείται για Πολακισμό  Η διαπλοκή , σε ρόλο ιεροεξεταστή, ζητά από τον ΣΥΡΙΖΑ δήλωση μετανοίας , αλλά πίσω από αυτό κρύβεται μια πολιτική που θα γοητεύει κάποιο αόρατο Κέντρο για να κερδίσει τις εκλογές. Ποιό είναι αυτό το περίφημο Κέντρο και αν ήταν τόσο ισχυρό κοινωνικά, γιατί δεν έχει πολιτική και κομματική έκφραση; εκεί  που τελειώνει ο πολιτικός ορθολογισμός, αρχίζει  πολιτική μυθολογία.

Παίζοντας με την ανασφάλεια των πολιτών

Την περίοδο 2017-2019 η Ελλάδα ζούσε σε κλίμα τρομοκρατίας λατινικής εκδοχής καθώς μεσουρανούσε η προπαγάνδα για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ- Μαδούρο της Βενεζουέλας.
Δημοσκόποι και επικοινωνιολόγοι κυρίως,  που  χρόνια τώρα συντηρούν αυτό το σύστημα κατ εντολή φυσικά των εργοδοτών τους, τηλεοπτικών σταθμών, κομμάτων και επιχειρηματιών, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Ελλάδα κυριαρχείται από έναν αόρατο εκλογικό μηχανισμό που όποιος τον παραβιάζει καταστρέφεται. Για παράδειγμα ο μηχανισμός αυτός ισχυρίζεται ότι το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ “Δικαιοσύνη παντού” δεν είναι ήπιο σύνθημα και διώχνει τους κεντρώους . Δηλαδή θεωρούν δεδομένο ότι, κάποιοι που αισθάνονται μετριοπαθείς ή θεωρούν ότι ανήκουν στη  μεσαία τάξη στην Ελλάδα  δεν θέλουν διαφάνεια, δεν θέλουν την πολιτική ηθική των ηγετών, δεν θέλουν δικαιοσύνη.

Οι ίδιοι μηχανισμοί ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μιλήσει για ισχυρό και δίκαιο κράτος, ούτε καν για κοινωνικό κράτος, γιατί θα διώξει τους κεντρώους ψηφοφόρους. Δηλαδή τι ακριβώς θέλουν και ποιοι είναι οι κεντρώοι ψηφοφόροι στην Ελλάδα;  Και κυρίως ποιος είναι αυτός  ο κεντρώος που δεν θέλει δωρεάν παιδεία, υγεία, νερό στο δημόσιο, ή τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΗ που να καθορίζεται από το δημόσιο και όχι από τα καρτέλ;. Και αν το αντιστρέψουμε όλοι αυτοί, θέλουν μια διεφθαρμένη Ελλάδα , ανήθικη δικαιοσύνη, ιδιωτικοποίηση του νερού κλπ. Είναι ένα παιχνίδι φόβου και συμφερόντων για να μην αλλάξει τίποτα και ως προμετωπίδα έχει τον “Πολακισμό”. Πολύ βολικό, αλλά ψεύτικο ….
 

       

Η αλήθεια πίσω από τις κραυγές

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι πίσω από αυτή την καμπάνια κρύβονται συμφέροντα που ξέρουν πολύ καλά πως να υπερασπίζονται τα δικά τους “κεκτημένα”. Δηλαδή το παρασιτικό σύστημα, τις ανισότητες, την ασυδοσία και την λεηλασία του κράτους.

Προς την αντίθετη κατεύθυνση βρίσκεται όμως η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Θέλει τα δημόσια αγαθά να ανήκουν σε όλη την κοινωνία που φορολογείται άγρια για να τα λυμαίνονται λίγοι και εκλεκτοί.  Οι εκδηλώσεις οργής δεν είναι τυχαίες. Μια ολόκληρη γενιά καταστρέφεται στο όνομα της κυριαρχίας και των ειδικών συμφερόντων ενός τριτοκοσμικού καπιταλισμού. Μια γενιά που δεν βρίσκει δρόμο προς μια φυσιολογική ζωή. Καθόλου τυχαίο πως επί κυβέρνησης Μητσοτάκη εξαφανίστηκαν από την δημόσια συζήτηση κορυφαία προβλήματα που απασχολούν τη νέα γενιά, τους εργαζόμενους  , τους επιστήμονες.  Αξιοπρεπής εργασία και αμοιβή, μόνιμη εργασία, εργασιακά δικαιώματα, προστασία του περιβάλλοντος, δωρεάν υγεία, κοινωνική δικαιοσύνη, στεγαστική πολιτική. Απόλυτη σιωπή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ των πραγμάτων πολυσυλλεκτικό κόμμα. Αλλά τοποθετήθηκε εξαρχής, ακόμη και μετά το μνημόνιο στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Που σημαίνει ότι εκφράζει μια ισχυρή κοινωνική πλειοψηφία που δικαιούται να διεκδικεί αλλαγές στην πολιτική και την οικονομία. Οι διαρκείς ταλαντεύσεις γύρω από την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ τον έχουν φέρει σε αμηχανία, αλλά ταυτόχρονα είναι και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που προκαλεί αμηχανία στους ψηφοφόρους.
Όλα τα πανίσχυρα κάποτε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης διαλύθηκαν επειδή ενσωματώθηκαν στην λογική των αγορών και του νεοφιλελευθερισμού. Που  πρόδωσαν αρχές και αξίες για να γίνουν αποδεκτά από ένα αόρατο κέντρο και τελικά βρέθηκαν στην αγκαλιά των τραπεζών, των τοξικών κεφαλαίων των ασύδοτων αγορών. Αποδυνάμωσαν το κοινωνικό κράτος εν γνώσει τους και τελικά έμειναν στο περιθώριο. Συνέβαλλαν άθελά τους στην ενίσχυση των ακροδεξιών δυνάμεων και τώρα αγωνιούν για το μέλλον και το δικό τους και της δημοκρατίας. Και ενώ γνωρίζουν την απάντηση, δυσκολεύονται να αλλάξουν .

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τεράστιο λάθος να παραμένει εγκλωβισμένος στην προπαγάνδα περί Πολάκη. . Με την πάροδο του χρόνου έγινε στέλεχος και η ΝΔ μη έχοντας αφήγημα επικεντρώθηκε στο πρόσωπό του για να εγκλωβίσει όλον τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια εικονομαχία , που φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τα μεγάλα διακυβεύματα των επόμενων εκλογών.
Δεν είναι υπέρβαση, είναι αυτονόητη πολιτική απόφαση ο απεγκλωβισμός του ΣΥΡΙΖΑ από την υπόθεση Πολάκη με την δημοσιοποίηση λίγων κεντρικών  προγραμματικών αξόνων. Και ταυτόχρονα να μεταφέρει ονομαστικά την κριτική στο πλήθος των μελών της κυβέρνησης που κάνουν τον Πολάκη να μοιάζει με αρνάκι.