Του Σωτήρη Σιδέρη


Οι υποψιασμένοι περίμεναν ότι λίγα 24ωρα μετά την τραγωδία των Τεμπών θα εμφανίζονταν δημοσκοπήσεις που θα έδιναν πτώση των ποσοστών της ΝΔ και καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώθηκαν. Την στιγμή  που  υπάρχει οργή κατά της κυβέρνησης στους δρόμους, στους χώρους εργασίας , ακόμη και στα γήπεδα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να ζει το δημοσκοπικό του μύθο. Αλλάζοντας συνεχώς θέσεις, καθώς κάθε νέα δικαιολογία για τα Τέμπη καταρρέει εντός ωρών, χωρίς πολιτικούς και με ελάχιστους προσωπικούς συμμάχους, ο πρωθυπουργός έχει απαξιωθεί πολιτικά και κοινωνικά και μόνο οι δημοσκοπήσεις των συντηρούν. Και τα όργανα άρχισαν.

Ο Άδωνης Γεωργιάδης επιτίθεται στον Νίκο Δένδια γιατί δεν στηρίζει τον  Μητσοτάκη, όπως κάνει ο ίδιος προφανώς και τον έχει βουλιάξει. Πέραν του ότι η επίθεση στον Δένδια λειτουργεί υπέρ του ΥΠΕΞ,  εκ των πραγμάτων  όμως, αποκαλύπτει τον πανικό του Μητσοτάκη. Ταυτόχρονα η μετάθεση των εκλογών, απλά παρατείνει για λίγες εβδομάδες το δράμα. Το δεύτερο στοιχείο των δημοσκοπήσεων είναι ότι επιδρούν και  στην συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ που δείχνει σαστισμένος από την ταυτόχρονη συντριβή της εικόνας της κυβέρνησης και την εμφάνιση ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος, ενώ η πορεία των εξελίξεων τον θέτει σε τροχιά εξουσίας καθώς είναι η μόνη εναλλακτική λύση.     

Εγκατέλειψαν το πλοίο

 Από την μνημειώδη συσπείρωση δεξιάς - ακροδεξιάς το 2019 και την συγκρότηση του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μείνει μόνος με την Γεραπετρίτη. Που αν έλεγε στο πανεπιστήμιό του τις ανοησίες που λέει καθημερινά στα ΜΜΕ, λογικά θα έπρεπε να αξιολογηθεί προς απόλυση. Κάποτε, Καραμανλής, Σαμαράς, Σημίτης, Βενιζέλος, Πάγκαλος, Διαμαντοπούλου, Εκκλησία, ψευδοπατριώτες , πατριδοκάπηλοι και παρακράτος, αλλά και πλήθος ακόμη πολιτικών παραγόντων που χρεοκόπησαν τη χώρα ως ενεργοί πολιτικοί, συγκροτούσαν μια  δύναμη εφόδου για την εξουσία. Τώρα, αμίλητοι και συνένοχοι σιωπούν και σίγουρα απεργάζονται άλλα σχέδια, ερήμην του πρωθυπουργού φυσικά. 

Η οικονομική ολιγαρχία και ο επιχειρηματικός παρασιτισμός κυριάρχησαν επί τέσσερα χρόνια και οδήγησε σε όξυνση των ανισοτήτων στη χώρα, στην ραγδαία αύξηση του κόστους ζωής, σε ιδιωτικοποιήσεις -συμβόλαια στην Υγεία  και την Παιδεία. Τα αδιέξοδα της νεολαίας μεγάλωσαν και ταυτόχρονα μεγάλωνε στα έγκατα της κοινωνίας και η οργή. Και όταν ήρθε η τραγωδία των Τεμπών, όλα αυτά αναδύθηκαν στην πολιτική επιφάνεια και εξελίχθηκαν σε ένα τεράστιο λαικό κίνημα που έχει σαφή αντικυβερνητικά και αντισυστημικά χαρακτηριστικά. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ φοβούμενος μην κατηγορηθεί για λαικισμό, έχει αποστασιοποιηθεί από το κίνημα και δυσκολεύεται να το υιοθετήσει, αν και τα αιτήματα είναι εύλογα και οι απαντήσεις βρίσκονται στο πρόγραμμα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον φρενάρει αυτό το υγιές κίνημα, κυρίως της νεολαίας και δεν σπεύδει καν να ανακοινώσει νέες θέσεις και να επαναλάβει τις παλιότερες που είχαν προκαλέσει θετικά σχόλια.

Λέγεται ότι το κίνημα αυτό είναι ακηδεμόνευτο ακριβώς επειδή τα κόμματα  , κυρίως όμως η κυβέρνηση, είναι κάτω από τα ραντάρ της νεολαίας, αλλά και πολλών ακόμη κλάδων εργαζομένων , ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων που συντονίζονται με την οργή της νέας γενιάς.

           

Μη αναστρέψιμη πορεία

Ένα παράλληλο πρόβλημα που είναι και μία από τις αιτίες της οργής, είναι πως η νέα γενιά και όχι μόνο, δεν έχουν φωνή στα ΜΜΕ. Τα αιτήματά τους πνίγονται στην ιδιοτέλεια και τη συμμαχία των ΜΜΕ με την κυβέρνηση. Ο συνδικαλισμός ως ενδιάμεσος μεσολαβητής μεταξύ κοινωνίας -κυβερνήσεων προσπαθεί τώρα να ανακάμψει μετά από χρόνια απαξίωσης, γι αυτό και η κυβερνητική προπαγάνδα με επιθέσεις προσπαθεί να τον απωθήσει. Ωστόσο, οι τηλεοπτικοί σταθμοί υφίστανται μια ακόμη ήττα, η προπαγάνδα ισοπεδώνεται, η κυβέρνηση απαξιώνεται με ταχύτητα φωτός, η ΝΔ παραπαίει . Η μοναξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη το αποδεικνύει. Κανένας ηγέτης που βρίσκεται σε πορεία νίκης , όπως ισχυρίζονται οι δημοσκόποι τουλάχιστον, δεν μένει μόνος του. Αντίθετα, όταν η πορεία προς την ήττα φαίνεται μη αναστρέψιμη, τότε ο καθένας παίρνει τον δρόμο του.

Οι δρόμοι λοιπόν μας δείχνουν και την νέα κατάσταση. Εντός της ΝΔ φαίνεται ότι έχουν αρχίσει οι διεργασίες για την επόμενη ημέρα. Όσο θα ενισχύεται η αίσθηση ότι η ΝΔ θα χάσει τις εκλογές, τόσο θα οξύνεται το κλίμα, οι δελφίνοι θα αποκαλύπτουν τους στόχους τους και η οικογένεια Μητσοτάκη θα δεχθεί για μια ακόμη φορά τη μοίρα της στην πολιτική. Ότι ήταν και είναι παρένθεση.
Οι επιθέσεις κατά του Δένδια, οι διαφωνίες βουλευτών , οι αψιμαχίες για το ποιοι πρέπει και ποιοι δεν πρέπει να είναι υποψήφιοι είναι στοιχεία που εμπεριέχονται στην λογική της ήττας. Δεν έχει καμία σημασία αν οι δημοσκοπήσεις είναι στημένες ή απλά δεν μπορούν να συλλάβουν προς τα που κινείται η δυσαρέσκεια. Το πρόβλημά τους είναι πως αν αναλύσουν ακόμη και αυτά τα στοιχεία που έχουν το συμπέρασμα είναι αυτονόητο. Οτι η οργή αφορά σε συντριπτικά ποσοστά την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό. Τα υπόλοιπα τα βιώνουν οι πολίτες στην πραγματική ζωή που δεν έχει καμία σύνδεση με την τηλεοπτική δημοκρατία...