του Σπύρου Σουρμελίδη

Ειμαστε σαν τους επιβάτες του τρένου, που την ώρα της σύγκρουσης πέρασε  απο μπροστά τους όλη τους η ζωή. Η τραγωδία των Τεμπών μας φέρνει στο μυαλό όλα όσα ζούμε, κυρίως τα αρνητικά, πρωτίστως όλα όσα είναι τόσο λάθος. Και ακόμα πιο λάθος είναι η δημόσια συζήτηση που γίνεται για το τρένο ή με αφορμή το τρένο. Ειναι για μία ακόμα φορά μια συζήτηση υποκριτική, φθηνή, μικροκαρδη και μικρόπνοη, απο ανθρώπους  που κυρίως θέλουν να κρυφτούν απο τις ευθύνες τους. Και απο ανθρώπους που δεν έχουν να μας πουν και πολλά για το επόμενο βήμα. 

Το πένθος είναι ακόμα κυρίαρχο, αλλά απο την πρώτη στιγμή τα δημόσια πρόσωπα, η κυβέρνηση, οι αρμόδιοι, δείχνουν ότι δεν είναι ικανοί ν αλλάξουν.  Η συζήτηση είναι πανομοιότυπη με όσες έχουμε κάνει και στο παρελθόν , μετά απο κάθε τραγωδία. 

Φταίει το κράτος, φταίμε όλοι, φταίνε οι προηγούμενοι, φταίνε οι συνδικαλιστές, φταίει η κοινωνία,  οι δημόσια υπάλληλοι, φταίει η κακιά η …χώρα. Αρα κανένας.
Ακούμε το απίστευτο επιχείρημα “Αν είχαμε  το νέο σύστημα, το καλό, δεν θα γινότανε το δυστύχημα”!!!
Ολ αυτά δεν γίνονται απο βλακεία, είναι σκόπιμα και προμελετημένα. Είναι το χάος που εξυπηρετεί την κλοπή των ορφανών χρημάτων  των φορολογουμένων, είναι η ασάφεια και η διάχυση ευθυνών που επιτρέπει το να πορευόμαστε στον ίδιο δρόμο, κουβαλώντας εκκρεμότητες, χωρίς να βλέπουμε ορίζοντα.

Μια υποκριτική συζήτηση για ένα προαναγγελθέν δυστύχημα 

Υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες; Φυσικά και υπάρχουν. Όμως αυτές δεν μπορουν να συγκαλύπτουν τις υπάρχουσες.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με ένα τυχαίο γεγονός. Δεν έπεσε κεραυνός στο τρενο. Εχουμε να κάνουμε με δυστύχημα για το οποίο ολοι γνώριζαν ότι είναι θέμα χρόνου να συμβεί. 

Είχε εγκαταλειφθεί το υπάρχον σύστημα, πριν προλάβει να λειτουργήσει το νέο. Το οποίο επίσης καθυστερούσαν να εγκαταστήσουν, χωρίς να μπορούν να δώσουν εξηγήσεις γιατί το έκαναν. Μήπως γιατί μετά το εμπορικό έργο (ΤΡΑΙΝΟΣΕ- Hellenic Train) θα έβγαινε στο σφυρί και το δίκτυο;
Μειωμένο και ανεκπαίδευτο προσωπικό, ανθρωποι πλήρως ακαταλληλοι σε κρίσιμες θέσεις (Σταθμαρχείο Λάρισας), και μάλιστα με υπουργικές παρεμβάσεις.
Διάλυση του συντονιστικού κέντρου στην Καρόλου Ντηλ, με σιδηροδρομικούς και μηχανοδηγούς σε 24ωρη βάρδια. Συστήματα επικοινωνίας εκτός λειτουργίας, συστήματα εγκατεστημένα οχι μελλοντικά.
Και εργαζόμενους στα κάγκελα να στέλνουν εξώδικα και να υποβάλλουν την παραίτηση τους. Τι αλλο έπρεπε να γίνει για να πάρε μέτρα ο κ. Κώστας καραμανλής του Αχιλλέως;

Τι αλλο έπρεπε να γίνει για να πάρει μέτρα ο υφυπουργός Μεταφορών; Τι αλλο έπρεπε να συμβεί για να κινητοποιηθεί η διοίκηση του ΟΣΕ; 

Τους είδατε πουθενά να μας εξηγούν τι έγινε; Ειδατε κάποιον αρμόδιο ανήσυχο, πραγματικά συγκλονισμένο, να δηλώνει ότι θα μας εξηγήσει τι έκανε και τι όχι; 
Κρύβονται. Μάλλον γιατί γνώριζαν. Ειχαν προειδοποιηθεί, είχαν ακούσει  τις φωνές των εργαζομένων (των κακών αν θέλετε εργαζομένων) που φώναζαν ότι θα έχουμε δυστυχημα. Κρύβονται γιατί μάλλον το είχαν συζητήσει και μεταξύ τους. Γιατί μάλλον οι αρμόδιοι του ΟΣΕ είχαν μιλήσει και και στο υπουργείο και στο επιτελικό κράτος για τους κινδύνους. Χωρίς αυτό να απαλλάσει  τους επικεφαλής του ΟΣΕ, που ήταν αρμόδιοι για την ασφάλεια του δικτύου.

Αν αληθεύει ο διάλογος που είχε ο Κ. Καραμανλής με δημοσιογράφο, δηλώνει ότι “δεν μπορεί να αναλάβει αυτός τις ευθύνες όλου του συστήματος”.  Θα αναλάβει τουλάχιστον τις ευθύνες του;  Αισθάνεται ότι έχει κάποιες ευθύνες; 

Η μπουρδολογία νίκησε την λογική 

Η συζήτηση που ξεκίνησε ο ίδιος  ο πρωθυπουργός της χώρας Κ. Μητσοτάκης δεν αφορούσε τις ευθύνες του. Αλλά τις ευθύνες και ΟΛΩΝ των προηγούμενων πρωθυπουργών. 

Και οι δήθεν συγκλονισμένες φιλελεύθερες καρδιές σ αυτή τη χώρα, αρχίζουν  το ίδιο παραμύθι.

“Το πελατειακό  κράτος νίκησε το επιτελικό κράτος”. “Το ρουσφέτι νίκησε  την  αξιοκρατία”. ‘Η κομματοκρατία δεν θέλει αξιολόγηση’.

Πάνω σ αυτή την συζήτηση έρχεται ξανα ο πρωθυπουργός να μας διαβεβαιώσει ότι θα κάνει τα πάντα για να διορθώσει τα κακώς κείμενα του ΟΣΕ και τους κράτους. Ειχαμε την εντύπωση  ότι ο κ. Μητσοτάκης είχε πατάξει  τον κομματισμό, την αναξιοκρατία και η Ελλάδα ηγείται της 4ης τεχνολογικής επανάστασης.

Ολ αυτά τα οποία θα ξαναπατάξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης (και τα οποία ήθελαν να πατάξουν οι εκσυγχρονιστες του Κ. Σημίτη και του Κ. Καραμανλή του Αλέκου, που θα επανίδρυαν  το κράτος) δεν φτιάχτηκαν εν μία νυκτί.  Εδω υπάρχουν  πράγματι διαχρονικές ευθύνες, υπάρχει συνέχεια του κράτους.

Μόνο που και ο Κ. Μητσοτάκης του Κωνσταντίνου, διόριζε σαν να μην υπάρχει αύριο. Μετά τα Τέμπη πόσο μπορούμε να ακούμε διαλέξεις για αξιοκρατία και ισοπολιτεία απο ανθρώπους  που διόρισαν σταθμάρχη στην Λάρισα φτιάχνοντας νέες διατάξεις, βολικές για όσους θέλουν;
Στην διοίκηση του ΟΣΕ  αυτή την ώρα είναι ολοι γαλάζια παιδιά που έχουν περάσει απο την ΟΝΝΕΔ και την ΝΔ. Κανείς αλλος αξιος; 

Ένα ακόμα πιο θολό αυριο 

Και μετά τα Τέμπη τι;
Οταν το πένθος περάσει στην επόμενη φάση του, οταν οι πολλοί θα συνεχίζουν  τη ζωή τους (εκτός απο τις  οικογένειες των θυμάτων), τι θα συμβεί;
Ψηφίστε μας γιατί οι άλλοι είναι χειρότεροι;
Ψηφίστε μας για να ξεπουλήσουμε όσα δεν προλάβαμε; 

Ψηφίστε μας γιατί εμείς δεν είμαστε κρατιστές;

Η ψηφίστε μας γιατί εμείς θα φτιάξουμε κράτος;
Τα διλήμματα δεν αφορούν μόνο τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα.

Το γράφουμε συνεχώς, η συζήτηση θα αφορά πάντα  το κράτος, το δημόσιο αγαθό, την διοίκηση και διαχείριση των δημοσίως παρεχομένων αγαθών: Υγεία, Παιδεία, Στρατός, Αστυνομία, Συγκοινωνία, Ενέργεια.

Τα δημοσίως παρεχόμενα αγαθα  κοστίζουν, απαιτούν αποτελεσματική και χρηστή διοίκηση.  Τα πληρώνουν οι πολίτες. Οι οποίοι κάθε φορά δικαιούνται να ξέρουν γιατί το συγκεκριμένο  αγαθό θα είναι δημοσίως παρεχόμενο; Ποιός και πώς το διοικεί;
Δεξιοί, αριστεροί ή φιλελεύθεροι και σοσιαλιστες, αποφεύγουν να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις στο τεράστιο αυτό ζήτημα.
Γενικολογούν, αμπελοφιλοσοφούν. Δυστυχώς δείχνουν να μην έχουν επεξεργαστεί πλήρως τι ακριβώς υποστηρίζουν και γιατί. Και κυρίως πως θα το λειτουργήσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους.
Οι ίδιες λέξεις δεν αντιπροσωπεύουν το ίδιο πράγμα σε διαφορετικές εποχές και συνθήκες.

Το “πλεονέκτημα” του Κ. Μητσοτάκη είναι ότι εμφανίζεται ωμός: Δεν θέλω κράτος, θα το πουλήσω και θα το διαλύσω.
Μόνο που τράκαρε στα Τέμπη  το αφήγημα του. Γιατί χωρίς κράτος δεν μπορεί να κάνει επενδύσεις, δεν μπορεί να έχει οργανωμένη χώρα, δεν έχει οικονομία.
Ακόμα και το ελάχιστο κράτος να έχεις στα χέρια σου είσαι υπεύθυνος και υπόλογος γι αυτό. Δεν είσαι περαστικός ή υπεράνω  ευθυνών, οπως προσπαθεί να εμφανιστεί τώρα.

Στην αλλη οχθη, η αριστερά δεν μπορεί απλώς να λέει "θέλω κράτος" , ή "θέλω κράτος υπερ των πολλών". Πρέπει να εξηγήσει ακριβώς τι είναι αυτό που θέλει και πως θα το διοικήσει. Χωρίς να ξεχνά την εμπειρία του λαού τα προηγούμενα χρόνια.

Μετά τα Τέμπη λοιπόν τι;