Στην πολιτική τίποτα δεν είναι αθώο, ειδικά όταν πρόκειται για μια οικογένεια που δεν εννοεί να αποδεχθεί ότι στην Ελλάδα , δεν υπάρχει πλέον το παιχνίδι του θρόνου. Είναι εκπληκτικό όμως το γεγονός ότι η ρυπαρή  δημοσιογραφία των ελληνικών ΜΜΕ, επιμένει προκλητικά στην κατασκευή μιας νέας πραγματικότητας. Ότι η οικογένεια Γλύξμπουργκ, είναι εδώ και κάνει σχέδια για το μέλλον.  Και θέτουν υποτίθεται ερωτήματα του τύπου, αν ο πρωτότοκος Πάυλος θα μείνει μόνιμα στην Ελλάδα ή αν ιδρύσει δικό του κόμμα. Τεχνητό το ερώτημα , αλλά αποσταθεροποιητική  η απάντηση. Κύκλοι υποτίθεται του Παύλου Γλύμπουργκ είπαν στο MEGA,  που είχε την έννοια  τι θα κάνει  ο γιος του εκλιπόντος τέως βασιλιά ότι : “η αρχή της οικογένειας συνολικά, είναι πως δεν είναι δυνατόν ο Παύλος ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της οικογένειας, να εκπροσωπεί μόνο ένα κομμάτι του λαού…” δηλαδή ως βασιλιάς θέλει  να εκπροσωπεί όλον τον λαό.   Πού; στην εκκλησία, σε μνημόσυνα ή στο θρόνο;Πότε όμως στην ιστορία της η ελληνική μοναρχία εκπροσώπησε όλον τον λαό; μα ποτέ. Ποιοί λοιπόν επιβουλεύονται τη δημοκρατία στην Ελλάδα , έτσι τουλάχιστον νομίζουν, κατασκευάζοντας σενάρια αποσταθεροποίησης; γιατί περί αυτού πρόκειται.

Ο λύκος και η αποσταθεροποίηση

Κάθε ημέρα στον δεξιό Τύπο και τα ΜΜΕ, καθόλου τυχαία δηλαδή σε αυτά που στηρίζουν την κυβέρνηση, εμφανίζονται υπό μορφή ρεπορτάζ πληροφορίες για το που γευμάτισε η οικογένεια, για το που θα μείνει, τι σχέδια κάνει. Ποιος πολίτης ενδιαφέρεται; κανείς. Όμως υποδόρια ο πολίτης αρχίζει να συνηθίζει στην ιδέα ότι η τέως βασιλική οικογένεια είναι εδώ και πιθανόν να διεκδικήσει ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Ωστόσο όλη η ΝΔ μετά τις σφοδρές επικρίσεις που δέχθηκε για την στάση της στην κηδεία του τέως, επαναλάμβανε διαρκώς ότι το πολιτειακό έχει λυθεί οριστικά, ότι κανείς δεν αμφισβητεί το δημοψήφισμα, πλην της οικογένειας Μητσοτάκη και αυτή με κάποια δειλία και για ψηφοθηρικούς λόγους, οπότε δεν τίθεται ζήτημα.  Ωστόσο η αμφιλεγόμενη στάση της κυβέρνησης είναι αυτή που τροφοδότησε τα σενάρια για το μέλλον της οικογένειας Γλύξμπουργκ. Και έρχεται τώρα ο Παύλος να λέει ότι θέλει να εκπροσωπεί όλον τον λαό. Ως τι θα τον εκπροσωπεί;  αφού όχι ως αρχηγός κόμματος,  ως τι; ως μονάρχης; Αυτή η δήλωση είναι από μόνη της δήλωση που μπορεί να συντροφεύσει ένα σενάριο αποσταθεροποίησης. Γιατί ο λύκος στην αναμπουμπούλα φαίνεται. Δηλαδή προκαλείται μια πολιτική αστάθεια ή ένταση, έρχονται κάποιες σκοτεινές δυνάμεις, συνήθως ξενοκίνητες και θέτουν ζήτημα μοναρχίας . Έχει συμβεί και στο παρελθόν. Θυμίζουμε:

Το 1924 με δημοψήφισμα καταργείται η Μοναρχία και εγκαθιδρύεται η Δεύτερη Ελληνική Δημοκρατία. Λίγα χρόνια μετά, το 1935 με νέο δημοψήφισμα η Μοναρχία επανέρχεται.  Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελληνική Βασιλική Οικογένεια θα εγκαταλείψει την χώρα μαζί με την κυβέρνηση, ενώ όταν μετά το τέλος του πολέμου θα επιστρέψει στη χώρα, αυτό θα επικυρωθεί από νέο δημοψήφισμα του 1946.  
Η βασιλική οικογένεια αποχωρεί από την Ελλάδα το 1967 και γίνεται το τελευταίο δημοψήφισμα το 1974, οπότε και κλείνει οριστικά το πολιτειακό. Δεν κλείνει όμως για όλους, καθώς υπόγειες δυνάμεις φαίνεται ότι απεργάζονται νέα σχέδια. Και η οικογένεια Γλύξμπουργκ με την στάση της  και με την απαράδεκτη στάση της ΝΔ, τα συντηρεί.
 Υπάρχει όμως πραγματικό έδαφος για αποσταθεροποίηση ή για επιστροφή της μοναρχίας. Τίποτα ποτέ δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς. Οι συνθήκες είναι αυτές που τροφοδοτούν τις ανατροπές και αυτές διαμορφώνονται όταν κάποιοι σχεδιάζουν . Η ελληνική ιστορία είναι πλούσια σε αποσταθεροποιήσεις , ανατροπές και εκτροπές. Το θέμα είναι ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να ευδοκιμήσουν όσο υπάρχει αντίσταση και πίστη στη δημοκρατία. Όσο για το τελευταίο, δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά παρατηρώντας την διακυβέρνηση των τελευταίων 4 ετών.