του Σπύρου Σουρμελίδη

Θα καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τους πλειστηριασμούς; Θα διαγράψει όλα τα χρέη; Με αυτό το ερώτημα προσπαθεί η κυβερνητική ρητορική (προπαγάνδα) να αντεπεξέλθει στην πραγματικότητα των 700.000 πλειστηριασμών. Οι καλλιτέχνες ζητούν την ανωτατοποίηση των πτυχίων τους για να διορίζονται στο δημόσιο! Είναι ένα ακόμα επιχείρημα που δείχνει ότι η κυβέρνηση "ξεπερνά" τα πραγματικά ερωτήματα, πατώντας πάνω σε στερεότυπα και διαμορφωμένες αντιλήψεις από το παρελθόν. Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια , αυτή ρητορική, βοηθιέται κατά περίπτωση και από κάποια στερεότυπα τα οποία δεν λέει να εγκαταλείψει η Αριστερά. Τα δυο προαναφερόμενα παραδείγματα, δυο επίκαιρων ζητημάτων αναδεικνύουν και την τακτική της κυβέρνησης. Μεταθέτουν την συζήτηση από το επίδικο, από το θέμα, από το πρόβλημα, σε παγιωμένα απωθημένα ή σε λογικοφανείς διαπιστώσεις, ώστε να ξεφύγουν από την απάντηση στο αληθινό πρόβλημα. Πρόκειται για φτηνές σοφιστείες, παιδικά αστεία του τύπου  "ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι".

Α. Ένα στερεότυπο είναι οι διορισμοί, οι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι, που πληρώθηκαν και έτσι φτάσαμε στην χρεοκοπία. Ναι , πράγματι υπήρχαν οι δεκαετίες των υπέρμετρων διορισμών και των ανθρώπων που πληρώθηκαν χωρίς πραγματικά να δουλέψουν, εξασφαλίζοντας όλα τα προνόμια ενός δημοσίου υπαλλήλου και ως εργαζόμενοι και ως συνταξιούχοι. Όμως σήμερα δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Εκτός όλων αυτών οι καλλιτέχνες δεν ζητούν αναγνώριση των πτυχίων τους , στο επίπεδο της Τεχνολικής Εκπαίδευσης, για να διοριστούν στο δημόσιο. Το ζητούν για έχουν ένα χαρτί για να αναγνωριστεί ότι έχουν φοιτήσει σε κάτι πολύ ειδικό μετά το Λύκειο. Η κυβέρνηση δια του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου τους έχει πει , ότι πίεσαν τα Κολέγια να προχωρήσει η κυβέρνηση σε μια τέτοια διάταξη, με την οποία καταργείται η δική της αναγνώριση για να περάσουν αναγκαστικά όλες αυτές οι Σχολές στα χέρια των κολεγίων. Εκτός αυτού Οι Εθνικές σκηνές (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Βορείου Ελλάδας, Εθνικό Ωδείο κα) είναι κρατικοί φορείς. Αρα σε ποια βάση θα υπογράφονται οι όποιες 6μηνες ή 12μηνες συμβάσεις με τους καλλιτέχνες; Ολ αυτά, η κυβέρνηση τα ξεπερνά πατώντας στο στερεότυπο "οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κάτι κακό" και οι καλλιτέχνες θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. 

Β. Με τον ίδιο απλουστευτικό και παραπλανητικό τρόπο η κυβέρνηση διαβουλεύεται και το μέγα θέμα των πλειστηριασμών. Η Αριστερά λέει μεγαλοστομίες, ότι θα καταργήσει τους πλειστηριασμούς, ότι θα καταργήσει τα χρέη.  Μόνο που δεν είναι αυτό το επίδικο. Το επίδικο είναι αν οι ενδιάμεσοι εκπρόσωποι των Funds (οι εταιρίες διαχείρισης κεφαλαίου, servisers) μπορούν να κάνουν πλειστηριασμούς.  Η απλοποίηση της αλήθειας μέχρι εξαντλήσεως της πραγματικότητας είναι η τακτική της ΝΔ, είναι η τακτική με την οποία επιδιώκει να καμουφλάρει τα προβλήματα και της λύσεις τους. Παραποίηση, αλλαγή των επίμαχων ερωτημάτων με ανύπαρκτα ή παλαιά θέματα, τα οποία πάντα συνοδεύονται  με το μόνιμο επιχείρημα «και ο Συριζα τι έκαν;». 

 Γ. Ενα ακόμα τρίκ είναι  το σύνθημα οτι ο ΣΥΡΙΖΑ έκοψε 17 φορές τις συντάξεις. Ωσαν να έχει κοπεί κάθε σύνταξη 17 φορές. Προσθέτουν τις διαφορετικές κατηγορίες όπου έγιναν πράγματι περικοπές. 

Τα στερεότυπα  της Αριστεράς.

Η ρητορική  (η προπαγανδιστική  τακτική) της κυβέρνησης, αξιοποιεί και τα στερεότυπα τα οποία δεν έχει εγκαταλείψει και η αριστερά. Η αριστερά γενικότερα και ο ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα, δεν έχει αποσαφηνίσει τα περί κρατισμού και κοινωνικού κράτους. Ότι έχει ταμπέλα «κρατικό» ή «δημόσιο» δεν είναι αυτομάτως καθαγιασμένο. Στο κράτος πατάνε και οι φιλελεύθεροι, όσοι μιλάνε κατά του κρατισμού αλλά έχουν καριέρες με το κράτος. Κλασσικό παράδειγμα οι πολιτικές οικογένειες που ζουν δεκαετίες με το κράτος και από το κράτος.

Το να αποσαφηνιστεί πως βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ το κοινωνικό κράτος, το οποίο λεηλατήθηκε, ήταν και είναι αναγκαίο για να καταρριφθούν στερεότυπες «αλήθειες»

Το να ξεκαθαριστεί πως εννοεί η αριστερά την ασφάλεια του πολίτη είναι αναγκαίο. Ειδικά τώρα που υπάρχει αυτό το τεράστιο θέμα , αυτή η ΑΠΕΙΛΗ, που ονομάστηκε Greek Mafia. Και  το οποίο αποκάλυψε πως πραγματικά εννοεί  η ΝΔ το νόμος και τάξη.

Το να κατανοήσει η αριστερά και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, πως όποιος ζητάει σύνορα, δεν είναι ακροδεξιός, εθνικιστής, ρατσιστής και μισαλλόδοξος. Δεν είναι πατριδοκάπηλος  του ΄50 και του ΄60. Είναι αυτός που ζητάει ασφάλεια, που δεν ξέρει πλέον ποιος ακριβώς κυβερνά κα. 

Η ζωή προχωρά, τα φαινόμενα δεν είναι ποτέ ίδια και ας μοιάζουν ίδια. 

Το να αποσαφηνιστούν οι έννοιες στην ίδια την αριστερά, είναι αναγκαίο για να είναι σαφής και αντιληπτή η πολιτική της Αριστεράς, ώστε να μην γίνεται αντικείμενο διαστρέβλωσης και εύκολης παρανόησης.

Και όσα παρατηρήσαμε αυτές τις ημέρες, είναι μόνο μερικά ενδεικτικά παραδείγματα, για το πώς ακριβώς παίζεται το παιχνίδι της προπαγάνδας στην εποχή μας.