Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναζωπυρώνει τους φόβους ότι η Ευρώπη εισέρχεται σε μια νέα εποχή. Οι μεγάλες χώρες , το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν προετοιμάζονται πλέον για την αντιμετώπιση οικονομικών, πολιτικών ή διεθνών προβλημάτων μέσω της διπλωματίας, αλλά με πόλεμο. . Η Γερμανία επιστρέφει στα πεδία των μαχών  με τα άρματα μάχης και πλησιάζει και πάλι τα σύνορα με την Ρωσία. Είναι κομβικής σημασίας οι αποφάσεις του Βερολίνου όπου ο μετριοπαθής Καγκελάριος Σολτς έχει ήδη υπερκεραστεί από την φανατική  φιλοατλαντική ΥΠΕΞ Μπέρμποκ των Πράσινων και την Πολωνία. Η Βαρσοβία φιλοδοξεί να πάρει τη θέση του Βερολίνου στο πλευρό των ΗΠΑ, φιλοτεχνώντας ένα ακραίο αντιρωσικό προφιλ  και διεκδικεί ταυτόχρονα τον ρόλο της κινητήριας δύναμης στην Ευρώπη στη νέα εποχή. Η Ελλάδα έχοντας τεράστια ανοιχτά προβλήματα με την Τουρκία, το Κυπριακό και τα βαλκάνια, κυρίως με την Αλβανία δεν αντιλαμβάνεται καν τι σηματοδοτούν οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της Γερμανίας, έχοντας εκχωρήσει στις ΗΠΑ την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Οπότε, ένα νέο ιστορικής αξίας ερώτημα πλανάται πάνω από την Ευρώπη.

Η Γερμανία θα συρθεί στην φιλοπόλεμη νέα αρχιτεκτονική  που οικοδομούν οι ΗΠΑ, η Πολωνία και οι βαλτικές χώρες ή θα παραμείνει ως οικονομική δύναμη που κινεί και την ΕΕ;. Ήδη όμως η δυναμική της εξανεμίζεται και μια νέα κατάσταση διαμορφώνεται. Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Ο Καγκελάριος Σολτς ,  πολτοποιήθηκε πολιτικά και ενέδωσε στην πίεση των ΗΠΑ και των Πράσινων εταίρων του για την αποστολή Λέοπαρντ. Μετά από το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο η Ρωσία θα δει στα σύνορά της γερμανικά άρματα μάχης, μια εικόνα που θέλοντας και μη θα ανασύρει εφιαλτικές μνήμες . Ο πόλεμος στην Ουκρανία γίνεται όλο και πιο τραγικός για τους Ουκρανούς παρά τα ασύστολα ψεύδη και την προπαγάνδα της Δύσης για πτώση του Πούτιν, για ήττα της Ρωσίας κλπ. Η εισβολή έχει τρομακτικές επιπτώσεις στον ανθρωπιστικό τομέα και η απουσία διαλόγου τις κάνει όλο και πιο εφιαλτικές.

       

Το αφιονισμένο μπλοκ και οι συνέπειες

Είναι βέβαιο ότι το σκηνικό στην Ευρώπη αλλάζει προς το χειρότερο και προς το παρόν δεν διαφαίνεται κάποια διάθεση να τεθούν όρια,  στο που θα φθάσει δηλαδή η εμπλοκή της Ευρώπης και των ΗΠΑ στον πόλεμο. Γιατί μετά τα τανκς σειρά θα έχουν τα αεροπλάνα, οι βόμβες και οι πύραυλοι; Η Γερμανία είναι το κλειδί. Οι ΗΠΑ παρακολουθούν τις αφιονισμένες χώρες της βαλτικής και την Πολωνία να μην θέτουν καμία κόκκινη γραμμή, θέλοντας να σύρουν τη Δύση σε πόλεμο.  Η ΕΕ ως συλλογικότητα έχει πάψει να σκέφτεται και  στρατιωτικοποιείται ξοδεύοντας δισεκατομμύρια ενώ η οικονομική κρίση δεν ξεπερνιέται.  Η Γαλλία, η άλλη δύναμη που πολλές φορές ισορροπούσε τις πολιτικές της Γερμανίας βρίσκεται σε κρίση στρατηγικής, αλλά και σε εσωστρέφεια λόγω εσωτερικών προβλημάτων. Η νέα Ευρώπη που πάει;

Είναι επίσης εκπληκτικό ότι εντός της ΕΕ απουσιάζει εντελώς ο διάλογος για το μέλλον της Ευρώπης με βάση τα πραγματικά γεωπολιτικά δεδομένα και όχι με βάση επιθυμίες. Η απουσία συνόδων κορυφής με αποκλειστικό αντικείμενο αυτή την συζήτηση για την στρατηγική ασφάλειας δεν είναι καθόλου τυχαία. Ακόμη και αν αναληφθεί κάποια πρωτοβουλία για ν οικοδομηθεί μια νέα αρχιτεκτονική , θα αντιδράσουν έντονα η Πολωνία , οι βαλτικές χώρες και οι ΗΠΑ , οπότε πρόοδος δεν θα υπάρξει. Μοιραία η ΕΕ είναι εγκλωβισμένη στις επιλογές της και ουσιαστικά διπλωματικά ακινητοποιημένη. Προτεραιότητα φαίνεται ότι είναι η καταστροφή της Ρωσίας και αυτή είναι η τεράστια ψευδαίσθηση γιατί η μόνη χώρα που καταστρέφεται είναι η Ουκρανία. Η Ρωσία όσες συνέπειες και αν υποστεί, δεν πρόκειται να δεχθεί ήττα και ούτε είναι εύκολο να χάσει.

Όσο η ΕΕ παραμένει θεατής ενώ οι ΗΠΑ σαρώνουν τα ταμεία εισπράττοντας δισεκατομμύρια από τις πωλήσεις όπλων , τόσο περισσότερο η Ευρώπη θα αδυνατεί να βρει διεξόδους και στα οικονομικά της προβλήματα. Και αν όπως λέγεται αρχίσει η μαζική φυγή των μεγάλων ευρωπαικών επιχειρήσεων στις ΗΠΑ , λόγω των ελκυστικών όρων των Αμερικανών , μιλάμε για μια κρίση άνευ προηγουμένου.
Η Ελλάδα είναι εντελώς χαμένη , όπως και άλλες χώρες της Ευρώπης καθώς καμία δεν ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τέτοιας έκτασης προβλήματα και διλήμματα.
Το 2023 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά που θα δείξει πολλά και για το μέλλον. Αν η Γαλλία, η Γερμανία , η Ιταλία και η Ισπανία αναλάβουν κάποιες πρωτοβουλίες μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη εξέλιξη. Αν όχι θα υπερισχύσει πλήρως το μπλοκ των ανατολικών χωρών και οι περιπέτειες θα γίνουν επικίνδυνες για όλη την Ευρώπη. Και θα είναι η χαρά της Αγγλίας και των ΗΠΑ που θα δουν μια ακόμη ευκαιρία παρέμβασης. Τότε όμως μπορεί κάποιες χώρες να χάσουν το τρένο, μαζί και η Ελλάδα γιατί από την γενικευμένη κρίση και αταξία, λίγοι θα κερδίσουν , πολλοί θα χάσουν. Γι αυτό και η χώρα μας πρέπει να είναι στο τραπέζι με δική της πολιτική και θέσεις, αν θέλει να διεκδικήσει έναν ρόλο για το μέλλον...