Η ρωσική εισβολή μετατρέπει σε ερείπια ένα μεγάλο μέρος μιας μεγάλης χώρας, της 0υκρανίας. Η Δύση δεν συγκινείται ιδιαίτερα από το ανθρωπιστικό δράμα, η ίδια έχει προκαλέσει πολύ χειρότερα στην ροή της ιστορίας. Συντηρεί μέσω του συνεχούς εξοπλισμού τον πόλεμο, αναγορεύοντας σε υπέρτατο σχέδιο  την αιώνια αντιπαράθεση με την Ρωσία. Καμία διπλωματική πρωτοβουλία δεν φαίνεται στον ορίζοντα, άρα το δράμα και η αναλγησία Ρωσίας -Δύσης θα συνεχιστούν. Το ναυάγιο της διάσκεψης στην αμερικανική βάση στο  Ράμσταϊν  της Γερμανίας προκάλεσε έντονο προβληματισμό.  Η Ελλάδα ήταν εκεί αλλά κανείς δεν γνωρίζει με ποια θέση πήγε. Ό,τι πουν οι άλλοι. Αν όμως η Γερμανία συμφωνήσει τελικά να στείλει βαριά τανκς στην Ουκρανία, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; ο ολικός πόλεμος με αεροπλάνα και στρατό; που πρακτικά σημαίνει παγκόσμιος πόλεμος… Η Γερμανία έχει λόγους να είναι ανήσυχη. Γιατί γνωρίζει πως η Ρωσία που έχει δεχθεί και άλλες επιθέσεις από τη Δύση στο παρελθόν δεν θα διστάσει να κάνει χρήση πυρηνικών, αν νοιώσει ότι θέλουν να την στραγγαλίσουν. Παιχνίδια με τον όλεθρο δηλαδή.

Οι υπουργοί Άμυνας 50 χωρών που μαζεύτηκαν στο Ράμστάϊν δεν συμφώνησαν γιατί φοβούνται ότι η κρίση θα γίνει ανεξέλεγκτη και μετά κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τον τρόμο. Ξαφνικά η Ευρώπη μέσα σε λίγους μήνες βρέθηκε σε μια αμερικανορωσική μέγγενη σε ενεργειακό, στρατιωτικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Η Δύση είναι σε πόλεμο και η Ρωσία διαθέτει χιλιάδες ενεργές πυρηνικές κεφαλές. Άρα , ποιο είναι το όριο; θέλει η Ευρώπη να νοιώσει την πυρηνική απειλή. Σίγουρα όχι, θεωρεί ίσως ότι ποτέ δεν θα φθάσουμε εκεί. Ούτε όταν οι ΗΠΑ έριξαν τις πυρηνικές βόμβες στην Ιαπωνία πίστευε κανείς ότι θα συνέβαινε…
Η απουσία πρωτοβουλιών στο  διπλωματικό επίπεδο καθιστά την κρίση ακόμη πιο επικίνδυνη. Οι ΗΠΑ συνομιλούν με τη Μόσχα για να ελεγχθεί η κρίση και αποφεύγουν την απευθείας αντιπαράθεση με την Ρωσία, γιατί ξέρουν ότι το επόμενο βήμα μπορεί να είναι το τελευταίο για την ειρήνη στον κόσμο , ενδεχόμενο που αναγκαστικά θα βάλει και την Ουάσιγκτον στο κάδρο του πολέμου.
Είναι όμως οι ΗΠΑ και φυσικά και οι μεγάλες χώρες της Ευρώπης που μέσω του ΝΑΤΟ κάνουν πόλεμο. Οι μεγάλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, δεν έχουν πρόβλημα να χάσουν δεκάδες χιλιάδες πολίτες και στρατιώτες σε έναν πόλεμο για να πετύχουν τους στόχους τους. Η Ευρώπη όμως που έχει ζήσει την φρίκη δεν μπορεί να κάνει και πάλι το ίδιο έγκλημα. Προφανώς αυτό κυριαρχεί στην σκέψη των Γερμανών που φοβούνται ότι μπορεί να χαθεί ο έλεγχος και όλα να εξελιχθούν εις βάρος της και εις βάρος της Ευρώπης.
       

Η Ελλάδα στον πόλεμο

Η Ελλάδα βρίσκεται και η ίδια εμπλεκόμενη στον πόλεμο. Με τη διαφορά ότι καμία άλλη χώρα της Δύσης δεν αποδυναμώνει την άμυνά της για να ενισχύσει την άμυνα της Ουκρανίας. Η αδιαφάνεια και η διαρκής υπόκλιση στις ανάγκες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ έχουν καταστήσει επικίνδυνη την πολιτική της κυβέρνησης. Καμία άλλη χώρα της Δύσης δεν απειλείται στον βαθμό που απειλείται η Ελλάδα και μάλιστα στο πιο ευαίσθητο γεωγραφικά χώρο της όπως είναι τα νησιά. Και όμως ενώ η χώρα μας επιδίδεται σε αγορές δισεκατομμυρίων, στέλνει ενεργά οπλικά συστήματα ταυτόχρονα στην Ουκρανία από τα νησιά μάλιστα. Και δεν σταματούν ποτέ να της ζητούν όλο και περισσότερα, όλο και πιο βαριά όλο και πιο ισχυρά οπλικά συστήματα. Μια απογραφή από τη νέα κυβέρνηση , αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά τις εκλογές, είναι υποχρεωτικό να γίνει για να διαπιστωθεί το εύρος των κυβερνητικών επιλογών.  Είναι αδιανόητο ο Ζελένσκι να πιέζει την Ελλάδα για όλο και περισσότερα όπλα και η Αθήνα να ανταποκρίνεται.

Οι κίνδυνοι για την παγκόσμια ειρήνη είναι ολοφάνεροι. Η Ρωσία δεν θα χάσει κανέναν πόλεμο, όσους νεκρούς και αν έχει. Η Ουκρανία χρησιμοποιήθηκε ως πείραμα σε αυτόν τον πόλεμο και πλέον αυτό πρέπει να σταματήσει. Όλοι καταλαβαίνουν ότι φθάνουμε σε κρίσιμη καμπή. Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι πολύ κρίσιμο για την παγκόσμια ειρήνη και αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις οφείλουν να το σκεφθούν καλά. ..