Του Στράτου Βαλτινού

Ενίοτε τα παραμύθια είναι πιο χρήσιμα στους ενήλικες, κυρίως σε  αρθρογράφους και πολιτικούς, παρά στα παιδιά. Αυτό γιατί είναι πολύ βολικά για να υπηρετήσουν τις δικές τους αλήθειες και σκοπιμότητες. Υπό αυτό το πρίσμα άρθρο στην Καθημερινή , μας θυμίζει λίγο πολύ το παραμύθι του ανθελληνικού μετώπου που στήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2015 , για την υποτιθέμενη ζημιά των 200 δις ευρώ από την τότε κυβέρνηση με προφανή στόχο  να καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το να συνεχίζεται όμως η διακίνηση αυτών των ισχυρισμών, μόνο και μόνο για να ικανοποιείται η πολιτική φαντασίωση μιας ολόκληρης παράταξης, της ΝΔ, είναι έξω από κάθε λογική. Ανεξάρτητα από τα λάθη που έκανε η τότε κυβέρνηση υπάρχει και αυτή η σκοτεινή εκδοχή. Στο άρθρο γίνεται αναφορά με κάποια έκπληξη,  στην πέραση που έχει ο Γ. Βαρουφάκης στο εξωτερικό, παρά το γεγονός ότι, όπως γράφει:

“Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που διαχειρίστηκαν την ελληνική υπόθεση υπολόγισαν ότι οι χειρισμοί του κόστισαν στη χώρα από 100 έως 200 δισ. ευρώ. Ομως τίποτα από αυτά δεν πτοεί ξένα media και fora που του προσφέρουν απλόχερα βήμα για να ξετυλίγει τις απόψεις του”. Στην λογική του αρθρογράφου το να  καλείται ένας πολιτικός και οικονομολόγος να λέει την άποψή του είναι σχεδόν μεταφυσικό φαινόμενο , μάλλον ανεξήγητο γιατί ως γνωστόν στην Ελλάδα η ελεύθερη διακίνηση απόψεων  επιτρέπεται μόνο αν  ο ερωτώμενος λιβανίζει το σύστημα αντί να έχει άποψη γι αυτό. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Ας πάμε στο 2015, ανεξάρτητα από την θετική ή αρνητική άποψη που έχει ο καθένας για τον Βαρουφάκη και ας σταθούμε στα γεγονότα.

Ποιοί είναι αυτοί οι Ευρωπαίοι που ισχυρίζονται , ότι το κόστος του πρώτου εξαμήνου του 2015 ήταν 200 δις ευρώ ; είναι το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και  διάφοροι αξιωματούχοι  τύπου Μαξ Βέμπερ, που έκαναν δηλώσεις με σαφή πολιτικό προσανατολισμό, λέγοντας ο ένας το κοντό του και ο άλλος το μακρύ του. Καμία υπηρεσία, κανένας θεσμός , καμία μελέτη εκ μέρους τους ΕΕ δεν υπάρχει που να στηρίζει ή να επιβεβαιώνει αυτούς του ισχυρισμούς. Η προπαγάνδα περί ζημιάς 200 δις ευρώ, έγινε με αποκλειστικό κριτήριο την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ο  πρώην  Επίτροπος Αλμούνια δέχθηκε ποτέ ότι υπήρξε η παραμικρή ζημιά από την διαχείριση του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Σημειώνεται ότι ο Χοακίν Αλμούνια συνέταξε έκθεση με εντολή του ΕSM  για την αξιολόγηση των ελληνικών μνημονίων και της οικονομίας, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιούνιο του 2021. Ο Αλμούνια κάνει λόγο για την διαφθορά στην Ελλάδα που λειτούργησε κατά των στόχων των προγραμμάτων, δηλαδή λέει ότι στην Ελλάδα νίκησε η διαφθορά και όχι τα μνημόνια, σημειώνει ότι οι Τράπεζες πήραν περισσότερα χρήματα απ όσα είχαν ανάγκη, αλλά δεν υπάρχει ούτε μία λέξη για συνέπειες από την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Η άρνηση της πραγματικότητας είναι το τελευταίο επικοινωνιακό σπορ κάθε λογής αρθρογράφων, παραγόντων και παραγοντίσκων που δεν έχουν να εμφανίσουν τίποτα σε επίπεδο ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Επιμένουν εμμονικά στην κατασκευή της δικής τους πραγματικότητας, γιατί απλά δεν τους αρέσουν τα γεγονότα. Τώρα , το ότι ο Βαρουφάκης γίνεται δεκτός από διεθνή ΜΜΕ , προφανώς δεν είναι επειδή τα αγγλικά ή τα αμερικανικά ΜΜΕ τον θεωρούν καταστροφέα της Ελλάδας όπως οι εγχώριοι δημοσιογράφοι, αλλά γιατί θέλουν να καταγράψουν τις απόψεις του, όχι για το 2015, αλλά για την κρίση στην Αγγλία, τη Γαλλία ή την ΕΕ, άσχετα μάλιστα αν τα ίδια τα ΜΜΕ συμφωνούν με τις απόψεις του. Το ότι η συγκεκριμένη ελληνική εφημερίδα δεν φιλοξενεί τις απόψεις Βαρουφάκη, ούτε φυσικά κανενός άλλου που αμφισβητεί τον Νεοδημοκρατικό κατσαπλιάδικο και παρεϊστικο καπιταλισμό, είναι προφανώς ανεξήγητο για τους ξένους που κάνουν επαγγελματική δημοσιογραφία. Οπότε το θέμα δεν είναι αν κάποιος συμπαθεί ή αντιπαθεί τον Βαρουφάκη, αλλά αν δέχεται ή όχι τα γεγονότα. Αν τα γεγονότα δεν τους βολεύουν, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα...