Η πώληση νέας συστοιχίας πυραύλων S-400 από την Ρωσία στην Τουρκία προκάλεσε έξαρση του προβληματισμού για τις δυνατότητες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να λειτουργούν ορθολογικά. Η Τουρκία αυτοεξαιρέθηκε από τις κυρώσεις και οι δύο οργανισμοί για να αποφύγουν μια μεγάλη κρίση αποδέχθηκαν το παιχνίδια του Ερντογάν  με την επίκληση μεσολαβητικής αποστολής.  Όμως ο πόλεμος της Ρωσίας υπακούει στους δικούς του κανόνες και όχι της Άγκυρας. Μεσολαβητικός ρόλος χωρίς διπλωματία δεν υπάρχει.  Και ξαφνικά , ενώ οι ΗΠΑ, προσωπικά ο Μπάιντεν,  έστω και υπό πίεση προωθούν την πώληση των  F-16, έρχεται η δεύτερη παρτίδα των S-400,  να προκαλέσει ένα μικρό πολιτικό χάος. Οι επιπλοκές θα υπάρξουν σίγουρα. Η Δύση βυθίζεται σε οικονομική κρίση και σε κρίση ενότητας. Το ΝΑΤΟ εξευτελίζεται από έναν σύμμαχό του, η ΕΕ ταπεινώνεται και παραπαίει και η Ελλάδα,  χάνει την εθνική της αξιοπρέπεια μη έχοντας φωνή, πολιτική, θέσεις και εξωτερική πολιτική, καθώς δεν διεκδικεί, που δεν έχει κύρος, ενώ τα εσωτερικά μας προβλήματα ενισχύουν μια εικόνα ασταθούς Ελλάδας.  Οι εμμονές του Μητσοτάκη σε συνδυασμό με την αδυναμία του να διαχειριστεί σημαντικές κρίσεις, προκαλούν ανησυχίες.  

Σε τεντωμένο σχοινί

Την στιγμή που η Ελλάδα απειλείται, την στιγμή που η Ουκρανία οδηγείται σε ήττα και σταδιακά εγκαταλείπεται από τη Δύση, την στιγμή που η Δύση αναζητά τρόπους να αντιμετωπίσει τον Πούτιν, την στιγμή που η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με μια απειλητική κρίση στην οικονομία της, που η ΕΕ προσπάθησε να καταστρέψει οικονομικά την Ρωσία με κυρώσεις άνευ προηγουμένου, με εμπάργκο κλπ, η Τουρκία συνεχίζει απτόητη το σχέδιό της. Το ΝΑΤΟ εξευτελίζεται από έναν σύμμαχό του, η ΕΕ ταπεινώνεται και η Ελλάδα χάνει την εθνική της αξιοπρέπεια μη έχοντας φωνή, πολιτική, θέσεις, που δεν διεκδικεί, που δεν έχει κύρος, που δεν υπάρχει στην διεθνή σκηνή. Η Άγκυρα έχει ήδη εξαρτήσεις από την Ρωσία, παραμένει φυσικά ισχυρή και φαντάζει ως παγκόσμιος παράγοντας γιατί η Ελλάδα σύρεται. Η Τουρκία ισορροπεί και είτε θα κερδίσει πολλά, είτε θα χάσει πολλά..

Η επόμενη  φάση είναι πολύ δύσκολη. Η Τουρκία ρισκάρει ίσως πάνω από τις δυνάμεις της. Η Ρωσία έβαλε βέτο στον Ερντογάν για εισβολή στη βόρεια Συρία παρά την διαρκώς αυξανόμενη οικονομική συνεργασία. Η περίπλοκη μεταξύ τους σχέση είναι άγνωστο που θα οδηγήσει όταν η Δύση και η Μόσχα αρχίζουν να συζητούν μεταξύ τους.  Η Τουρκία προχωρά σε συμφωνίες με την Μόσχα που καμία σχέση δεν έχουν ούτε με τον υποτιθέμενο μεσολαβητικό της ρόλο, ούτε με τα καλώς ενοούμενα συμφέροντα της Δύσης, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τέτοια. Οπότε είναι ζήτημα χρόνου να έχουμε εμπλοκές στο εσωτερικό των κορυφαίων δυτικών οργανισμών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η Γερμανία βλέπει την οικονομία της να τρίζει και τον γερμανικό λαό να αμφισβητεί την πολιτική της ηγεσίας της. Οι ευρωπαικοί λαοί βλέπουν τις οικονομίες των χωρών τους να γονατίζουν. Ταυτόχρονα όμως οι ίδιες ηγεσίας βλέπουν την Τουρκία να επωφελείται από την δική τους κρίση και να κερδίζει.  Το πόσο μακριά θα πάει το ζήτημα αυτό δεν είναι δύσκολο να το εκτιμήσουμε. Το Φθινόπωρο που η κρίση θα ενταθεί, η Τουρκία θα βρεθεί ενώπιον αποφάσεων. Και επειδή γνωρίζει ότι η Δύση ξέρει να εκδικείται επιτάχυνε την αποκατάσταση των σχέσεών της με την Τουρκία , ώστε να έχει την στήριξη του Τελ Αβίβ , όταν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι θα στραφούν ενδεχομένως εναντίον της. Το αν τα καταφέρει είναι άλλο ζήτημα.

       

Η Ελλάδα και τα κρίσιμα διλήμματα

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη , βουτηγμένη στα σκάνδαλα και δεχόμενη πιέσεις στο μεταναστευτικό και για το κράτος δικαίου, δεν πρόκειται να κάνει καμία κίνηση. Το δόγμα του δεδομένου συμμάχου είναι τόσο βαθιά ριζωμένο στον τρόπο διακυβέρνησης που ακόμη και αν σκέφτονται να υψώσουν τη φωνή για εσωτερικούς λόγους δεν θα το κάνουν γιατί δεν διαθέτουν ίχνος πολιτικής αξιοπιστίας και κυρίως σχέδιο αντίδρασης.
Ο πρωθυπουργός είχε μια χρυσή ευκαιρία τους  τελευταίους μήνες να αναδείξει μαι διαφορετική , διεκδικητική εξωτερική πολιτική που να διαπραγματεύεται και εντός της Δύσης και με την Τουρκία και να έχει ανοιχτούς διαύλους με την Τουρκία. Πρώτα έκλεισαν οι δίαυλοι με την Τουρκία. Αρχικά με πρωτοβουλία Μητσοτάκη εξαιτίας των πιέσεων των Σαμαρά -Καραμανλή. Μετά συνέχισε ο Ερντογάν με παιδαριώδη επιχειρήματα κατά του Μητσοτάκη. Και ο Πούτιν τον έχει εκθέσει πολλές φορές , κυρίως στην συριακή κρίση, αλλά δεν διέκοψε τον διάλογο μαζί του.  Επιπρόσθετα έχουν κλείσει οι δίαυλοι και με την Μόσχα. Στην ΕΕ έχει πλήθος προβλημάτων , αλλά το κυριότερο είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν διαθέτει ίχνος σχεδίου και αξιοπιστίας να αναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες και να ακουστούν.. Η Τουρκία αποκαθιστά τις σχέσεις με το Ισραήλ, όπως και με τα αραβικά κράτη. Πρόκειται για μια σύνθετη κατάσταση από την οποία συμπεραίνουμε ότι η Ελλάδα χάνει στηρίγματα όχι γιατί την εγκαταλείπει κανείς, αλλά γιατί η ίδια η χώρα μας δεν διεκδικεί κανέναν ρόλο στο διεθνές στερέωμα .

Η Δύση χάνει σε επιρροή, η Ρωσία και η Κίνα πρωταγωνιστούν όπως όλα δείχνουν προς την κατεύθυνση δημιουργίας ενός συμμαχικού κολοσσού που θα περιλαμβάνει και την Ινδία, ίσως και αρκετές ακόμη χώρες. Οπότε αυτή η ρευστότητα απλά δείχνει ότι οι ανακατατάξεις δείχνουν να μορφοποιούνται.
Η Αθήνα παραμένει υπό την Ουάσιγκτον . Περιμένουμε τώρα την αντίδραση των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η πώληση ή μη των F-16 θα αλλάξει στο παραμικρό την στρατηγική της Τουρκίας. Η Τουρκία αλλάζει μαζί με τον κόσμο και αν χρειαστεί θα κάνει νέες επιλογές. Οι μόνες σταθερές στα λάθη τους είναι η Ελλάδα , οι ΗΠΑ και γενικά η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Και χάνουν συνεχώς έδαφος.
Ίσως οι εξελίξεις επιταχυνθούν  και είτε η Ελλάδα πάει σε εκλογές , είτε όχι , κάποιοι πρέπει να σκεφθούν πιο σοβαρά το μέλλον της χώρας.