Του Σωτήρη Σιδέρη

Με σχέδιο και  όχι επειδή προέκυψε, η κυβέρνηση με εντολή Μητσοτάκη σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ έριξαν την Ελλάδα στη θέση 108 της παγκόσμιας κατάταξης ως προς την ελευθερία του Τύπου. Πίστευαν ότι έτσι εγκαθιδρύσουν ένα νέο καθεστώς μερικής δημοκρατίας και θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής , μέσω της κυριαρχίας τους και τον οικονομικών πόρων , ουσιαστικά μια μεγάλη επιχείρηση αναδιανομής πλούτου υπέρ των λίγων. Η θέση 108 εκδικείται. Επειδή στον διεθνή χώρο υπάρχουν ΜΜΕ και εφημερίδες που δεν περιμένουν το κυβερνητικό non paper για να γράψουν, έρχονται εφημερίδες παγκόσμιας εμβέλειας ότι οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης , ο Γκάρντιαν και σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη που αποκαθηλώνουν τον Μητσοτάκη . Στην αγωνία της η κυβέρνηση να παρασύρει την κοινή γνώμη σε ένα σκοτεινό μονοπάτι υποτιθέμενων ξένων δυνάμεων που ….. παρακολουθούν τηλέφωνα αναθέτει στον ανεκδιήγητο Άδωνη Γεωργιάδη να εμπλέξει τον πόλεμο της Ουκρανίας , τον Πούτιν με ένα χυδαίο γλείψιμο των ΗΠΑ , ενδεικτικό μιας γλοιώδους αντίληψης περί αξιοπρέπειας και εθνικής υπερηφάνειας. Είπε  μεταξύ άλλων στην αμερικανική εφημερίδα ότι «Αν ήμουν ο Πούτιν, θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αν έπεφταν κυβερνήσεις που είναι τόσο αντίθετες στη Ρωσία» . Η διεθνοποίηση του εξευτελισμού ενώπιόν μας.

Ο Γεωργιάδης και η παρακμή της ΝΔ

 Η αναπαραγωγή αυτών των απόψεων  του Γεωργιάδη από τα ελληνικά ΜΜΕ , δείχνει ότι μάλλον φλερτάρουν με τη θέση 109. Όσο σιωπούσε ο Άδωνης Γεωργιάδης πολλοί περίμεναν ότι ο πρωθυπουργός προσπαθούσε να βρει το δικό του αφήγημα για να το παρουσιάσει. Μετά το διάγγελμά του, το οποίο επιτάχυνε τις δονήσεις εντός του Μεγάρου Μαξίμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναζήτησε μια πιο λαικίστικη εκδοχή, προφανώς για να απευθυνθεί στα ένστικτα και όχι στη λογική. Και επιστράτευσε τον Γεωργιάδη. Είναι μια ολοκληρωτική ήττα που φέρνει τον πρωθυπουργό στο χείλος του πολιτικού του γκρεμού, αν πιστεύει ότι βάζοντας στην πρώτη γραμμή, ό, τι πιο χυδαίο και παρακμιακό, θα αναχαιτίσει την πορεία προς την πτώση.  Η δήλωσή του απευθύνεται στην Ουάσιγκτον και όχι στην ελληνική κοινή γνώμη. Και ζητά βοήθεια από τις ΗΠΑ μην τυχόν και η Δύση χάσει το προκεχωρημένο φυλάκιό της. Είναι τόσο εθνικά αναξιοπρεπής η αντίληψη αυτή, που δεν διαφέρει σε τίποτα από τις κραυγές περί κομμουνιστικού κινδύνου που ακούγονταν επί δεκαετίες μετά τον εμφύλιο και στις οποίες πιστεύει ο ακροδεξιός λαικιστής Άδωνης Γεωργιάδης. Δηλαδή τι ζητά ακριβώς ο εν λόγω; πραξικόπημα ή να ψηφίσουν οι Αμερικανοί στις εκλογές αντί των Ελλήνων;

 Πέραν όλων αυτών , το στοιχείο που ενισχύει αυτή την εικόνα,  είναι το γεγονός ότι η ΝΔ ως πολιτικός οργανισμός έχει εγκλωβιστεί σε αυτό το θλιβερό πρόσωπο και όχι μόνο σε αυτό,  περιμένοντας  ότι αυτού του επιπέδου η συζήτηση αφενός απαλλάσσει την ίδια από την απολογία, αφετέρου όμως δείχνει ότι το κόμμα αυτό, έχει μετατραπεί σε φθηνό εργαλείο νομιμοποίησης του πολιτικού κυνισμού, του φθηνού λαικισμού και το αποτέλεσμα είναι ότι αντί να παράγει πολιτική και λύσεις, παράγει κρίσεις. Με τον Μητσοτάκη να διευθύνει την -ξεχαρβαλωμένη πλέον -ορχήστρα.

Επί της ουσίας τώρα, οι Τάιμς της Νέας Υόρκης με ένα άρθρο -κόλαφο περιγράφει αυτά που είχαν την υποχρέωση να κάνουν σημαία από την πρώτη στιγμή τα ελληνικά ΜΜΕ υπερασπιζόμενα τις δημοκρατικές αρχές και όχι το παρακράτος. Επειδή όμως τέτοιες αντιλήψεις είναι ξένες με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ, οι δημοσιεύσεις στον ξένο Τύπο μοιάζουν με πυρηνικές βόμβες.
Η αμερικανική εφημερίδα  γράφει μεταξύ άλλων:
«Στην Ελλάδα σήμερα οι μόνες συζητήσεις που γίνονται μιλούν για εκβιασμούς, Γουότεργκεϊτ και ένα αστυνομικό κράτος που χρησιμοποιεί ένα διάχυτο μυστικό πρόγραμμα παρακολούθησης, με περισσότερες από 15.000 εντολές μόνο πέρυσι σε μια χώρα 10,5 εκατομμυρίων κατοίκων. Το Predator, το κακόβουλο λογισμικό υποκλοπής που χρησιμοποιείται για να διεισδύσει στα κινητά τηλέφωνα, έχει γίνει μέρος του ελληνικού λεξιλογίου». Προσθέτει ότι το σκάνδαλο «θυμίζει τις σκοτεινές εποχές της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα».