του Σπύρου Σουρμελίδη

Η αποκάλυψη για τις διασυνδέσεις UBER με Μακρόν , αποδεικνύει και πάλι ότι τα τελευταία χρόνια όλη η οικονομική και πολιτική ουσιαστικά, δύναμη, συγκεντρώνεται στα χέρια των παγκοσμιοποιημένων  Δικτύων κάθε είδους και κάθε κλάδου. Οπως π.χ. η Amazon και άλλες αλυσίδες ταχυμεταφορών,  ή οι αλυσίδες  τροφίμων , σουπερ-μαρκετς κα. Την ώρα που οι επαγγελματίες οδηγοί (ταξί, λεωφορεία, τουριστικά  κα) σε διάφορες χώρες διαμαρτύρονταν  για την αυθαιρεσία της πολυεθνικής πλατφόρμας, η UBER προσέγγιζε πολιτικούς για να μπορέσει να εδραιώσει την παρουσία της σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έβαλε μια τάξη στις πλατφόρμες, έφτιαξε ένα νομικό πλαίσιο που τις υποχρέωνε να μην λειτουργούν ληστρικά, αλλά ,με τους ίδιους κανόνες που ισχύουν και για τους επαγγελματίες οδηγούς. Η ΝΔ φυσικά έχει άλλη άποψη.

Η  Guardian, η  Le Mont , το BBC Panorama  και το διεθνές δίκτυο ερευνητικής δημοσιογραφίας , αποκάλυψαν  ότι η διεθνής πλατφόρμα μεταφορών UBER διαθέτει 90 εκ δολάρια το χρόνο για δημόσιες σχέσεις, με κυβερνήσεις, πολιτικούς, την Κομισιόν και άλλους θεσμούς.  Έφεραν στην δημοσιότητα τους λεγόμενους Φακέλους UBER με 124.000 στοιχεία, μεταξύ των οποίων  83.000 mails , 1000 ηχογραφημένες συζητήσεις, μεταξύ 2013 και 2017. Σε μια περίοδο που οι πλατφόρμες μαζί και η UBER  εμφανίστηκαν και στην Ελλάδα.

Το κόλπο  

Οι πλατφόρφες πρακτικά δεν προσφέρουν οδικό έργο, προσφέρουν την γρήγορη, επιτόπια διασύνδεση οδηγού με πελάτη.  Κερδίζουν μέρος της αμοιβής του οδηγού-ιδιοκτήτη-εταιρίας αυτοκινήτων, για την διαμεσολάβηση.  Η UBER  όμως δεν είναι απλώς πλατφόρμα. Διασυνδέει έναν ιδιώτη (ουσιαστικά “πειρατή”) που διαθέτει ένα όχημα,  με κάποιον πελάτη , χωρίς να έχει  τις αδειοδοτήσεις , τις υποχρεώσεις (φόροι, φπα κα), τους ελέγχους, όπως κάθε επαγγελματική εταιρία ή οδηγός.                                                                       

Η UBER  δεν είναι μια εταιρία εξυπηρέτησης μετακινήσεων που αξιοποιεί την ψηφιακή τεχνολογία (όπως οι εταίρες τύπου taxibeat). Η ιδέα , που ξεκίνησε απο την Καλλιφόρνια, ήταν να αξιοποιηθεί η μαύρη υπηρεσία (οι άνθρωποι που μίσθωναν το αυτοκίνητο τους, χωρίς όμως να είναι δηλωμένοι ως ταξί ή μεταφορές κλπ) , δηλαδή αυτό που πολύ παλιά λέγαμε στην Ελλάδα “πειρατικά”. Στην συνέχεια η UBER αξιοποιώντας και την τεχνολογία οργάνωσε σε πολλές χώρες ένα δίκτυο μετακινήσεων στη βάση των συνεργατών με ανθρώπους που είχαν δικό τους αυτοκίνητο (όπως οι ντελιβεράδες), μόνο που αυτό έγινε πλέον σε 24ωρη βάση και με σταθερή πλέον σχέση με την UBER. 

Το σύστημα αυτό έπληξε τα ταξί, τα βανάκια, τα  τουριστικά και κάθε είδους μεταφορικά , τα οποία πληρώνουν φόρους, ΦΠΑ,  υπόκεινται σε  ελέγχους , προδιαγραφές κλπ. Καταστρατηγώντας επίσης κάθε έννοια μισθωτής η εξαρτημένης εργασίας. 

Η “ιδέα” αξιοποιήθηκε αρχικώς στην Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία και μετά στις αγγλοσαξωνικές χώρες (Αμερική, Αγγλία) με κάποιους σχετικούς κανόνες. Με το κόλπο ότι οι οδηγοί είναι ανεξάρτητοι συνεργάτες που αναλαμβάνουν μια συγκεκριμένη εργολαβία.  

Και την ίδια λογική επιδιώκουν να εφαρμόσουν στους ντελιβεράδες αξιοποιώντας και την νομοθεσία Χατζηδάκη. 

Οι δημόσιες σχέσεις 

Η UBER  όμως   αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερο προβλήματα γιατί τα κράτη αναγκάζονται να εφαρμόσουν τους κανόνες που ισχύουν για όλους. Με αποφάσεις της δικαιοσύνης σε Αγγλία και Αμερική π.χ. οι οδηγοί της UBER χαρακτηρίζονται πλέον ως μόνιμο προσωπικό και όχι ως συνεργάτες.

Κυρίως όμως η UBER  αντιμετωπίζει τις αντιδράσεις των επαγγελματιών οδηγών. 

Γι αυτό η εταιρία επιδιώκει νια διαμορφώσει ένα φιλικό γι αυτή νομικό πλαίσιο σε κάθε χώρα όπως και ς όλη την ΕΕ.

Γι αυτό και οι σχέσεις με την αρμόδια Επίτροπο Νελι Κρος, ή με τον τότε υπουργό Οικονομικών Ε. Μακρόν.

Αποκαλύπτεται σήμερα ότι την ώρα που οι Γάλλοι οδηγοί ταξί διοργάνωσαν μερικές φορές βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους κατά της Uber, ο κ. Μακρόν -τώρα πρόεδρος- είχε επαφές  με το αμφιλεγόμενο αφεντικό της Uber Travis Kalanick και του είπε ότι θα μεταρρυθμίσει τους νόμους προς όφελος της εταιρείας. 

Επίσης φαίνεται  πώς η πρώην επίτροπος ψηφιακής τεχνολογίας της ΕΕ Neelie Kroes,  βρισκόταν σε συνομιλίες για να ενταχθεί στην Uber πριν λήξει η θητεία της - και στη συνέχεια άσκησε κρυφά πιέσεις για την εταιρεία, σε ενδεχόμενη παραβίαση των κανόνων δεοντολογίας της ΕΕ.

Εκείνη την εποχή, η Uber δεν ήταν απλώς μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στον κόσμο - ήταν μια από τις πιο αμφιλεγόμενες εταιρίες σύμφωνα με δικαστικές αποφάσεις. 

Η UBER παραμένει ένα μεγάλο πρόβλημα, ένα κόλπο  σε βάρος ιδιοκτητών και οδηγών , επαγγελματιών στο χώρο των μεταφορών.

Είναι μια ακόμα περίπτωση ενός παγκόσμιου δικτύου που συγκεντρώνει χρήμα και εξουσία σε βάρος των τοπικών οικονομιών, εργαζομένων και ιδιοκτητών.