του Σπύρου Σουρμελίδη

Ο Μακρόν δεν πέτυχε πλειοψηφία στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση, αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελεί έκπληξη σε μια χώρα  με ένα τεράστιο χρέος, με συνεχή φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων και με σταδιακή διάλυση του κοινωνικού κράτους. Η αποχή (54%) είναι ισχυρή ένδειξη. Στην δεύτερη ισχυρότερη χώρα της ΕΕ, που έχει κηρύξει ένα οικονομικό πόλεμο παγκοσμίων επιπτώσεων, με τεράστιο κόστος για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, η μη νίκη του Μακρόν, είναι το λιγότερο που θα μπορούσε να πάθει. Το ποσοστό της αριστερής συμμαχίας υπο τον Μελανσόν, δεν είναι εύκολο να ανατρέψει ένα σκηνικό πολυδιάσπασης, χωρίς σημάδια ελπίδας. Και με τον Μακρόν να αναζητά την στήριξη του καταδικασμένου για μαύρο πολιτικό χρήμα Νικολά Σαρκοζί.  

 Το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα στη Γαλλία έδειξε τον κατακερματισμό (τριχοτόμηση;)  της πολιτικής σκηνής, ως ένδειξη των αντιφάσεων. Αμφισβητείται η νεοφιλελεύθερη πολιτική, ο  Μακρόν δεν αποτελεί την εγγύηση για το μέλλον. Η  αντισυστημική ψήφος διαχωρίστηκε σε αριστερά και άκρα δεξιά, κυρίως όμως συσπειρώθηκε στην Αριστερή συμμαχία υπο τον Μελανσόν. Ο οποίος δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής.   Η γκωλική δεξιά, το κόμμα των “Ρεπουμπλικάνων” που δημιούργησε ο Νικολά Σαρκοζί, διατήρησε δυνάμεις. Και ο Μακρόν στηρίζει τις ελπίδες του στον καταδικασμένο για μαύρο πολιτικό χρήμα Νικολά Σαρκοζί. Τον οποίο συνάντησε στο προεδρικό Μέγαρο Λίγα 24ωρα πριν  τον α γύρο  των βουλευτικών εκλογών.  Το αποτέλεσμα όμως δείχνει περισσότερο στροφή προς τα δεξιά, παρά προς πολιτικές αποσυμφόρησης και ελπίδας. 

Η νίκη της ...αποχής

Το πολύπλοκο , μονοεδρικό άρα πλειοψηφικό σύστημα της Γαλλίας,  έδωσε στο κόμμα του Μακρόν “Μαζί”  245 έδρες  απο τις 577 έδρες, 44 λιγότερες απο την πλειοψηφία των 289 εδρών.

Η αριστερή συμμαχία NUPES  υπο τον Μελανσόν πήρε 131 έδρες, είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, δεν μπορεί όμως να διεκδικήσει συγκυβέρνηση ή να επιβάλλει  μόνη της περιορισμούς στην πολιτική Μακρόν. Σε ποσοστά  ο Μακρόν πήρε 38,6% και ο Μελανσόν 32,6% (διαφορά 6 μονάδων, αλλά 104 εδρών). 

Η Λεπέν είναι και πάλι “νικήτρια” (και το διαρκές πρόβλημα) κατάφερε να κερδίσει για πρώτη φορά 89 έδρες, το Εθνικό Μέτωπο (17,35%) είναι δηλαδή το τρίτο κόμμα. 

Οι Ρεπουμπλικάνοι, το κόμμα της παραδοσιακής γαλλικής δεξιάς ,  υπο τον Κριστιάν Ζακόμπ σήμερα, κατάφεραν να διασωθούν  με 74 έδρες (7,29%), χάνοντας πάνω απο 30 έδρες σε σχέση με το 2017. Είναι το κόμμα που ίδρυσε (2015) ο Σαρκοζί   στο οποίο θα στηριχθεί ο Μακρόν .

Υπάρχουν ακόμα 38 έδρες  που μοιράζονται σε διάφορα μικρότερα κόμματα ή ανεξάρτητους σχηματισμούς.  

Πρώτη η αποχή που έφτασε το 54% και όπως όλα δείχνουν οι νεώτερες γενιές είναι αυτές που δεν πήγαν να ψηφίσουν, γεγονός που ευνοεί την επικράτηση των συντηρητικών απόψεων. 

Το αποτέλεσμα αυτό δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στον Μακρόν , δεν τον καθιστά κυρίαρχο και ας έχει τα μεγάλα προνόμια του Προέδρου (διορισμός κυβέρνησης, καθορισμός εξωτερικής πολιτικής, καθορισμός της κεντρικής πολιτικής  κλπ). Αν οδηγηθεί στην στήριξη των Ρεπουμπλικάνων  ίσως αλλάξει και η πρωθυπουργός Ελιζαμπέθ Μπόρν, ενώ μια σειρά υπουργών που δεν εξελέγησαν θα βγουν απο την κυβέρνηση.           

Το σκηνικό δεν είναι ελπιδοφόρο για την Γαλλία, είναι σκηνικό πολυδιάσπασης και αντιφάσεων. Κυρίως δείχνει  οτι οι μεγάλες ευρωπαϊκές κοινωνίες   προσπαθούν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Υπάρχει φόβος για διαφορετικές ριψοκίνδυνες πολιτικές. Η συντηρητική αντίληψη στις διάφορες εκφάνσεις της είναι πλειοψηφική. Το μεγάλο μέρος της έμεινε στον Μακρόν (αποφεύγοντας την αριστερά) , μικρό μέρος παρέμεινε παραδοσιακά  στους “Ρεπουμπλκάνους” ενώ απο άποψη εδρών, γιγαντώθηκε ο Λεπέν, που στις προεδρικές εκλογές πριν απο 50 μέρες είχε πάρει 41%. Η Λεπέν θα έχει για πρώτη φορά κοινοβουλευτική ομάδα η οποία θα μπορεί και να υποβάλλει πρόταση μομφής. Εδραιώνοντας την παρουσία της στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δείχνοντας όμως πως η πολιτική κατά  της ΕΕ έχει σταθερά πολλούς οπαδούς.