του Σωτήρη Σιδέρη

Η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον σταθερά  ένα βήμα πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως πίσω από τα γεγονότα που διαμορφώνονται ερήμην της και εις βάρος της. Έχει χάσει το πλεονέκτημα και την πρωτοβουλία των κινήσεων, ίσως το πιο βασικό στοιχείο των εξελίξεων. Κυρίως έχουν διαρραγεί οι σχέσεις της με τις κοινωνικές δυνάμεις που της έδωσαν το 40% και τώρα οδηγείται σε  πορεία μη αναστρέψιμης πτώσης.

Επί δυόμιση χρόνια, ό,τι και αν έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έπιαναν τόπο. Η κυβέρνηση έχαιρε ασυλίας, βοηθούσης της πανδημίας. Τώρα καταγράφεται ακριβώς το αντίθετο. Ό,τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί ένα νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, το οποίο η κυβέρνηση αδυνατεί να παρακολουθήσει. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με συλλογικότητα για να επανεξετάσει παραμέτρους των αποφάσεών της , αλλά συγκεντρωτικά, μάλλον για σοβιετικού τύπου διακυβέρνηση μιλάμε και το Επιτελικό Κράτος θυμίζει Πολιτικό Γραφείο . Η συγκέντρωση όλων των εξουσιών, ακόμη και των αρμοδιοτήτων των υπουργών στο  Μέγαρο Μαξίμου, στην αρχή φάνταζε ως καινοτομία. Τώρα όμως αντιμετωπίζεται ως σκάνδαλο και έτσι είναι. 

Ο μακρύς κατάλογος

Σε πλήθος σοβαρών ζητημάτων που έχουν ανακύψει το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση αντιδρά σχεδόν μηχανιστικά. Επιρρίπτει ευθύνες στην αντιπολίτευση, ή αναζητεί άλλοθι για να καλύψει τις ευθύνες της και στα δύσκολα σιωπά.
Ενδεικτικά αναφέρουμε:
1. Καταιγισμός αποκαλύψεων και επικρίσεων σχετικά με την λειτουργία του Κράτους Δικαίου. Παρακολουθήσεις, προστατευόμενοι μάρτυρες, σκάνδαλο Νοβάρτις και ξεχωριστά η υπόθεση Τουλουπάκη, Βαξεβάνη κλπ
2. Διαπλοκή, έλεγχος ΜΜΕ
3. Εργασιακοί νόμοι, κατάργηση ελέγχων, ασυδοσία στην αγορά εργασίας, διάλυση του ΕΦΚΑ. Διεύρυνση ανισοτήτων ως πολιτική επιλογή, ακρίβεια, καρτέλ κ.λ.π.
3. Θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη σε θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού από κορονοϊό. Υπονόμευση του ΕΣΥ υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων.
4. Πελατειακό κράτος, απευθείας αναθέσεις δις ευρώ, εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων εις βάρος του δημοσίου και της κοινωνίας.
5. Οικογενειοκρατία
6. Εξωτερική πολιτική που προκαλεί αίσθημα ανασφάλειας. Εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας, αδυναμία άσκησης εθνικής πολιτικής.
7. Εκφυλισμός του δόγματος “Νόμος και Τάξη” για το οποίο έχουμε πάνω από χρόνο να ακούσουμε καν. Εγκληματικότητα, με την ΕΛ.ΑΣ παρατηρητή, ανεξιχνίαστα σοβαρά εγκλήματα, νέα πραγματικότητα και λόγος για “ελληνική μαφία” που δεν είχε ακουστεί ποτέ άλλοτε, ανάγκη εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ και σύμφυση Αστυνομίας -υποκόσμου.

Όλα αυτά επιδρούν σε εκατοντάδες επιμέρους ζητήματα και συνθέτουν την εικόνα μιας ακραίας ταξικής πολιτικής, αλλά χωρίς κανόνες και δημοκρατικούς κανόνες. Όλα αυτά προκαλούν τις αντιδράσεις που πλέον δεν μπορεί να ελέγξει η κυβέρνηση, γιατί επί  δυόμιση χρόνια είχε μάθει, με την βοήθεια των ΜΜΕ, να κατευθύνει τις εξελίξεις όπως την βόλευαν. Τώρα ούτε τα ΜΜΕ μπορούν να την βοηθήσουν και για τον λόγο αυτό η κατρακύλα είναι   κάθετη και μη αναστρέψιμη.
Έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι η κυβέρνηση και ιδιαίτερα το καθοδηγητικός της κέντρο , το Επιτελικό Κράτος, δεν έχει την ικανότητα να εμφανίσει ένα νέο αφήγημα. Το υπουργικό συμβούλιο συνεδριάζει είτε για να “μαλώνει” τους υπουργούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είτε για να λέει κάποιες γενικότητες για τις ανάγκες των ΜΜΕ. Γιατί και οι υπουργοί γνωρίζουν ότι το Επιτελικό Κράτος είναι αυτό που αποφασίζει σχεδόν για τα πάντα.
Αν η ΝΔ λειτουργούσε δημοκρατικά και με βάση πολιτικούς κανόνες θα έπρεπε ήδη να έχει σημειωθεί ρήξη μεταξύ κόμματος και υπουργών και βουλευτών, με το Επιτελικό Κράτος. Γιατί δεν είναι δυνατόν, το Μαξίμου να αποφασίζει για τα πάντα , αλλά δημόσια ο πρωθυπουργός να προσποιείται τον θυμωμένο για δυσλειτουργίες που προκαλεί ο ίδιος οι συνεργάτες του.

       

Πως ωφελείται ο ΣΥΡΙΖΑ

 
Πέραν όλων αυτών, ένα ακόμη τεράστιο πρόβλημα για την κυβέρνηση  είναι ότι έχει αφυδατωθεί πλέον και πολιτικά και επικοινωνιακά με την έννοια ότι δεν υπάρχει  κεντρικό πολιτικό αφήγημα για να προβάλλει και να υπερασπιστεί. Το έλλειμμα αυτό γίνεται φανερό από την ενίσχυση της τάσης να επικαλείται συνεχώς την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσει αυτό το έλλειμμα, τα λάθη της , την ανικανότητά της να πείσει . Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο της περιόδου 2015-2019 ναι μεν υπάρχει , αλλά είναι  αδύναμο και ανίκανο να  επικρατήσει και βρίσκεται σε πορεία ήττας, καθώς αδυνατεί να ανανεώσει τα επιχειρήματά του.
Εκ των πραγμάτων ο ΣΥΡΙΖΑ επωφελείται. Σε ένα τμήμα των ψηφοφόρων όμως, δεν είναι διακριτή, ούτε κατανοητή η πολιτική σχέση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα για το τι θα συμβεί , ενώ την ίδια στιγμή είναι απολύτως διακριτή η διαφορά μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ. Στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον προκαλεί ανησυχία το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο κομμάτων , ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ, σε κυβερνητικό επίπεδο. Αυτό επειδή το ΚΙΝΑΛ δεν κατάφερε να κάνει διακριτό τον ρόλο του στην πολιτική σκηνή και εμφανίζεται ως ένα πλαδαρό ΠΑΣΟΚ, με κρυφή ατζέντα, δηλαδή  εξαρτημένο από την διαπλοκή και τις τράπεζες. Υπό αυτό το πρίσμα , είναι πιθανό και σε σχέση φυσικά με το ποσοστό που θα έχει στις εκλογές με απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει τις εκλογές με την ενισχυμένη αναλογική για να διεκδικήσει την αυτοδυναμία. Και θα είναι το υποκινούμενο από την διαπλοκή ΚΙΝΑΛ που θα πιέζει για κυβέρνηση, γιατί απλά θα θέλει να ελέγχει μια κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ ή και να εκβιάζει , ώστε να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα.

Το σίγουρο είναι ότι θα γεμίσει η ζωή μας διλήμματα....