Αν ένα κόμμα δεν θέλει να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση ή κάποιο σύστημα στον χώρο της οικονομίας εκδίδει μια ανακοίνωση και μετά σιωπά. Μερικές φορές όμως,  αίσθηση δεν προκαλεί μια αντιπαράθεση, αλλά η απουσία της αντιπαράθεσης. Υπό αυτό το πρίσμα, έχουν εγερθεί ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο δεν αντέδρασαν κορυφαίοι υποτίθεται οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ στην άθλια και εξοργιστική παρέμβαση του Γιάννη Στουρνάρα υπέρ της κυβέρνησης, ότι τα νοικοκυριά έχουν αποταμιεύσεις για να ανταπεξέλθουν στην κρίση. Όταν όλοι γνωρίζουν ότι σε συντριπτικό ποσοστό οι Έλληνες έχουν μηδαμινές ή ελάχιστες αποταμιεύσεις και όταν ποσοστό άνω του 50% κινείται στα όρια της φτώχειας. Ακόμη περιμένουμε να ακούσουμε κάποια άποψη του συμβούλου του Αλέξη Τσίπρα, καθηγητή  Γιώργου Χουλιαράκη που έχει αναλάβει και σύμβουλος του Γιάννη Στουρνάρα. Προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Ακόμη περιμένουμε να ακούσουμε κάποια ηχηρή παρέμβαση του επίσης καθηγητή Ευκλείδη Τσακαλώτου που επίσης έχει άριστες σχέσεις με τον Στουρνάρα, ή του αφανούς συμβούλου του Κορκολή. Αλλά ως προς τον Τσακαλώτο, ισχύουν άλλα, γιατί είναι και πολιτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.  Και ο οποίος περισσότερη κριτική ασκεί στον πρόεδρό του παρά στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ενώ ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος είναι απών. Αν πρόκειται την οικονομική πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης να την ελέγχει ο Στουρνάρας, δεν υπάρχει λόγος να συγκροτούνται επιτελεία επί επιτελείων. 

Ο από μηχανής τραπεζίτης

Δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα ούτε η τελευταία που ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρας εμφανίζεται ως από μηχανής θεός για να  στηρίξει τον μηχανισμό που κυβερνά τη χώρα, σχεδόν πάντα τη δεξιά πολιτική,  κάθε απόκλισης, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις τράπεζες. Ο Στουρνάρας, δήλωσε την Δευτέρα 14 Μαρτίου ότι χάρις στα επιδόματα που έδωσε η κυβέρνηση κατά την διάρκεια της πανδημίας υπάρχουν σημαντικά αποθέματα, κυρίως τα νοικοκυριά για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Με μια διαφορά. Ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις τύπου  Aegean  ή Frapport και πολλές ακόμη, είχαν σωρεύσει κέρδη και η κυβέρνηση Μητσοτάκη τις επιδότησε με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, ούτε καν δανεικά και σίγουρα αγύριστα. Οι εργαζόμενοι όμως, όπως και οι μικρές επιχειρήσεις,  είχαν τελείως διαφορετική αντιμετώπιση, την οποία γνωρίζει πολύ καλά ο Στουρνάρας, γιατί οι απώλειές τους ήταν κατά πολύ μεγαλύτερες από τα εισοδήματά τους.  Ο Στουρνάρας είναι ο  είναι ο ίδιος που χειροκροτούσε την Τρόϊκα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και τώρα εμφανίζεται πιο ωμός και από τραπεζίτης. Σαν βραχίονας στήριξης του Μητσοτάκη , του Γεωργιάδη , του Σκέρτσου..  Είπε χαρακτηριστικά:  «Οι αποταμιεύσεις που έχουν συσσωρευτεί είναι αποταμιεύσεις που μπορεί να βγάλουν ένα νοικοκυριό ή μια επιχείρηση από μια δύσκολη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σημασία έχει πόσο θα κρατήσει ο πληθωρισμός ψηλά».
Ουσιαστικά έδειξε ότι το πρόβλημά του δεν είναι η ακρίβεια, η κερδοσκοπία, ο παρασιτισμός και μας είπε ότι και τη νέα κρίση θα την πληρώσουν τα νοικοκυριά και οι μικρές επιχειρήσεις. Με προφανή στόχο να περάσει την κρίση η κυβέρνηση χωρίς απώλειες.

Η αξιωματική αντιπολίτευση όμως τι στόχο έχει;

Διακηρυγμένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προστασία των αδύναμων, η ενίσχυση των θεσμών, η αναδιανομή του πλούτου, οι μεταρρυθμίσεις με κοινωνικό πρόσημο. Αν όμως πιστεύει στις διακηρύξεις του, όφειλε από την πρώτη στιγμή να απαιτήσει την παραίτηση του Στουρνάρα και να συγκρουστεί μαζί του μέχρις εσχάτων. Και αν ο Χουλιαράκης πήγε σύμβουλος του Στουρνάρα για να γίνει ο κυματοθραύστης μιας προοδευτικής πολιτικής, τότε για λόγους πολιτικούς και και κυρίως πολιτικής ηθικής, ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να τον απομακρύνει από τη θέση του.
Το ίδιο ισχύει και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Ο οποίος πέρασε μια περίοδο με υψηλή δημοτικότητα, καθώς η ευπρέπειά του και ο ήπιος πολιτικός λόγος έτυχαν ευρείας αναγνώρισης και αποδοχής. Όμως υπάρχει μια κόκκινη γραμμή , γιατί ο  Τσακαλώτος δεν είναι πολιτικός παρατηρητής, αλλά πολιτικό στέλεχος αριστερού κόμματος. Με τις δηλώσεις του περί ανασφάλειας του Τσίπρα κατέρρευσε η εικόνα του. Με την ανύπαρκτη αντιπολίτευσή του ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, κατέρρευσε το πολιτικό του προφίλ. Και με την απουσία του, μάλλον εξαφανίζεται από το προσκήνιο. Ο Τσακαλώτος , όπως και πολλοί άλλοι στο παρελθόν προσωποποίησαν τον πολιτικό τους ρόλο και θεώρησαν ότι αυτό είναι αρκετό για την ανάδειξή τους . Ψευδαίσθηση. Το πολιτικό εκτόπισμα των στελεχών είναι μια καθημερινή , ανελέητη διαδικασία. Το τι λέει καταγράφεται. Το τι θέσεις έχει είναι το προφίλ του. Και η σιωπή ενίοτε , όχι μόνο δεν είναι χρυσός , αντίθετα είναι συνενοχή.

Προφανώς ο Τσακαλώτος μετά τις δηλώσεις του εναντίον του Τσίπρα έχει χάσει δραματικά έδαφος. Αλλά όσο παραμένει κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος έχει ρόλο και ευθύνες. Αν επιμείνει στην προσωποποίηση του ρόλου του πρόβλημά του. Αλλά το δικό του πρόβλημα δεν μπορεί να γίνει πολιτικό πρόβλημα του κόμματός του. Ευθύνες φυσικά έχει και η ηγεσία. Όλοι μαζί και άλλοι ακόμη, συγκροτούν τα επιτελεία.
Τα είδε κανείς;
Αν δεν αλλάξουν οι ίδιοι θα αλλάξουν τη χώρα;