Τον Νοέμβριο του 2011, για τους Σαρκοζί και Μέρκελ, ο Αντώνης Σαμαράς, ήταν ο αναξιόπιστος, ο ανεύθυνος, ο πολιτικός αρχηγός που δεν έπρεπε να κυβερνήσει, εκτός αν υπέγραφε ότι θα σεβαστεί το Μνημόνιο. Απαγόρευσαν να γίνει δημοψήφισμα αλλά και εκλογές, ο Α. Σαμαράς υπέγραψε σεβασμό στο Μνημόνιο και προέκυψε κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμου. Σήμερα είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο ακραίος, το ατύχημα που δεν πρέπει να συμβεί. Χωρίς ενδοιασμό, Σόιμπλε, Γιούνκερ, Μοσκοβισί, Γκάμπριελ, πρακτικά με μια φωνή η γερμανική ηγεσία και η Κομισιόν, μαζί και το ΔΝΤ, απειλούν ότι θα καταστρέψουν την Ελλάδα αν τολμήσουμε να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ και Αλέξη Τσίπρα.
Το ίδιο υποστηρίζει όμως και ο «αναξιόπιστος του 11» και σημερινός πρωθυπουργός. Πως αν ψηφίσουμε Τσίπρα θα καταστραφούμε.
Τότε όλα ξεκίνησαν από την πρόθεση του Γιώργου Παπανδρέου να προκηρύξει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο λαός αν θα συνεχιστούν τα μνημονιακά μέτρα.
Σήμερα όλα ξεκίνησαν από την πρόθεση του Α. Σαμαρά να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα από τα μνημονιακά μέτρα. Τότε βγήκε από το «παιχνίδι» ο Γ. Παπανδρέου. Τώρα είναι η σειρά του Σαμαρά; Τότε δεν έγιναν εκλογές, τώρα ζητούν ακριβώς το ίδιο. Να μην πάρουν αποφάσεις οι πολλοί δια της κάλπης για το ποιά πολιτική θα εφαρμοστεί.
Το δράμα συνεχίζεται με τους πρωταγωνιστές σε αντεστραμμένους ρόλους.
Η ωμή επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας από τους φίλους, εταίρους, συμμάχους και δανειστές είναι πανομοιότυπη με αυτή του Νοεμβρίου του 2011. Και τότε επέβαλλαν πολιτικές εξελίξεις ανάλογες με το οικονομικό πρόγραμμα που πίστευαν πως πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα, και τώρα επιδιώκουν με τρόπο ακόμα πιο κυνικό (στα όρια της τρομοκράτησης) να επιβάλλουν πολιτικές επιλογές.
Πριν βγουν οι πολιτικοί της ΕΕ και της Γερμανίας, να στηρίξουν Αντώνη Σαμαρά, τραπεζίτες, κοινοτικοί αξιωματούχοι, αναλυτές χρηματιστηρίων, φρόντισαν να σπείρουν τον τρόμο στις αγορές και φυσικά στην Ελλάδα. Οι ίδιες οι περίφημες αγορές, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα έδειξαν ότι δεν ανέχονται σενάρια διαπραγμάτευσης η κάποιας τροποποίησης της συνταγής που έχει επιβληθεί στην ελληνική οικονομία και στην ελληνική κοινωνία. Το ελληνικό χρηματιστήριο έφαγε βουτιά 12% μόλις ανακοινώθηκε η διαδικασία εκλογής Προέδρου και οι δανειστές, πρωτίστως τα funds που κερδοσκοπούν γρήγορα και χωρίς φραγμούς, εκτίναξαν τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας στο 10%.
Η Ελλάδα για όλους αυτούς ήταν και πρέπει να παραμείνει «Ειδική Περίπτωση», που δεν δικαιούται να ζητήσει τίποτα απολύτως , δεν δικαιούται να αναπροσαρμόσει τα οικονομικά της προγράμματα αν και είναι φανερό πως αυτά δεν αποδίδουν, δεν μπορεί να συμπορευθεί με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Υπάρχει όμως και η πολιτική διάσταση και ίσως αυτή να είναι σημαντικότερη και για τις αγορές και για τους εταίρους, δανειστές και… συμμάχους μας.
Αν και είναι ο Αντώνης Σαμαράς που ξεκίνησε μια μικρή προσπάθεια να τρέξει τον πολιτικό χρόνο, επιδιώκοντας ένα μικρό βήμα προς τα μπρος με την περίφημη προσπάθεια να βγούμε άμεσα από το Μνημόνιο, ο Βόλφραγκ Σόιμπλε, είδε την ευκαιρία να διαλύσει την όποια "ψευδαίσθηση" πως η Ελλάδα, οι έλληνες και μάλιστα δια του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν την οποιαδήποτε πιθανότητα να αποφασίσουν μόνοι τους τι θα πράξουν. Για το Βερολίνο είναι μια καλή ευκαιρία να δείξει στους ιταλούς, στους ισπανούς ή και σε άλλους που ακόμα δεν εκδηλώνονται, ότι λύσεις τύπου Podemos ή ιταλικής κεντροαριστεράς δεν είναι αποδεκτές.
Το σχέδιο αντιμετώπισης του ΣΥΡΙΖΑ το «πλέκουν» στην Γερμανία από την αρχή του χρόνου. «Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνθλιβεί και μαζί του φυσικά και κάθε σκέψη ότι κάτι μπορεί ν αλλάξει». Και αν ακόμα το πετύχουν, θα επιλυθούν τα προβλήματα της Ευρώπης; Σ αυτό φυσικά δεν πρόκειται να απαντήσουν οι δανειστές.
Η εκστρατεία τρόμου δυστυχώς ενισχύεται και από απρόβλεπτους παράγοντες όπως η αιφνίδια τρομοκρατική επίθεση στην ισραηλινή πρεσβεία της Αθήνας την Παρασκευή το πρωί.
Η σκληρή πραγματικότητα όμως είναι πως έχουν πολλά εργαλεία-όπλα να «τιμωρήσουν» την Ελλάδα, αφαιρώντας ρευστότητα από τις ελληνικές τράπεζες και αδειάζοντας τα ΑΤΜ.
Δεν είναι πράγματι εύκολα μα καθόλου εύκολα τα πράγματα.