Του Σωτήρη Σιδέρη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να επισκεφθεί την Ρωσία και να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Πούτιν , ίσως στο Σότσι στις 8 Δεκεμβρίου , σε μια περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση πρωτοστατεί σε αντιρωσική ρητορική και ενώ οι αμερικανικές βάσεις στη χώρα μας γίνονται όλο και πιο επιθετικές κατά της Ρωσίας. Η υποδοχή του Έλληνα πρωθυπουργού κάθε άλλο παρά θερμή θα είναι. Επί της ουσίας και όχι σε επίπεδο εθιμοτυπίας. Οι ΗΠΑ θέλοντας να περικυκλώσουν και να αποδυναμώσουν την Ρωσία χρησιμοποιούν την Ουκρανία, αλλά και την Ελλάδα, την Ρουμανία και την Βουλγαρία. Επίσης, στο ίδιο πλαίσιο κινούνται οι βαλτικές χώρες. Η ελληνική κυβέρνηση όμως καταργεί τον πολιτικό ορθολογισμό δεκαετιών και προπαγανδίζει ότι αυτή η πολιτική ενισχύει την ασφάλεια της χώρας. Η Μόσχα έχει προειδοποιήσει τις ΗΠΑ ότι επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα απαντηθεί σκληρά και εκεί και με την δημιουργία μετώπου στα δυτικά βαλκάνια όπου η σπίθα δεν θέλει και πολύ να ανάψει. Η χαλαρότητα με την οποία η Αθήνα προετοιμάζει αυτή την επίσκεψη είναι δυσανάλογη της σημασίας της και αυτό είναι επικίνδυνο γιατί ο Μητσοτάκης θα ακούσει περισσότερα από όσα έχει να πει.
Κατά την διάρκεια της επίσκεψης του κ. Μητσοτάκη αναμένεται να υπογραφούν δύο συμφωνίες ήσσονος σημασίας. Μια σύγκριση με τις σχέσεις Τουρκίας –Ρωσίας θα προκαλέσει πολλά ερωτήματα για την Αθήνα.
Ήδη η Ρωσία χρησιμοποίησε τον Λουκασένκο για να στείλει μήνυμα στη νέα γερμανική κυβέρνηση ότι η ακύρωση του Nord Stream θα έχει συνέπειες. Ταυτόχρονα όμως η Αθήνα εγκληματεί με την στάση της έναντι των Σκοπίων και αναλαμβάνει τεράστιο ρίσκο και ευθύνες για το πάγωμα και την απαξίωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Οι φόβοι για μια νέα ανάφλεξη που θα οδηγήσει την Ελλάδα σε ιστορική οπισθοδρόμηση με υπογραφή Μητσοτάκη μετατρέπονται σταδιακά σε εφιάλτες.
Είναι προφανές ότι σε επίπεδο γεωπολιτικών εξελίξεων , η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη θα είναι μια προδιαγεγραμμένη αποτυχία για να μην πούμε βατερλό. Η Ρωσία εμπλέκεται σε πλήθος διενέξεων ανά τον κόσμο και έχει αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή της Μεσογείου και φυσικά στον Καύκασο. Ενίοτε συνεργάζεται με την Τουρκία, όπως στην Συρία ή στο νότιο Καύκασο, αλλού είναι αντιτιθέμενα τα συμφέροντα. Ας μην ξεχνάμε ότι η ακριβής θέση της Μόσχας ως προς την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 μίλια, που διαστρεβλώνει η Αθήνα, είναι αρνητική καθώς ζητά να ληφθούν υπόψη και οι θέσεις της Τουρκίας .
Αυτό που προκαλεί αίσθηση είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ανατρέψει τις ισορροπίες που τηρούσε η Ελλάδα επί δεκαετίες και φρόντιζε να έχει θερμές σχέσεις με τη Μόσχα , παρά το γεγονός ότι η Αθήνα ακολουθεί τυφλά την πολιτική του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η σχεδόν απειλητική ρητορική που όμοιά της χρησιμοποιούν μόνο οι ΗΠΑ και οι βαλτικές χώρες προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Συνέντευξη Έλληνα Πρωθυπουργού στην αρχισυντάκτρια της WP Lally Weymouth