Ο πολιτικός δεν περιγράφει τα προβλήματα , τα λύνει. Από Καλοκαίρι -Φθινόπωρο και έρχεται ο Χειμώνας με την Πολιτική Προστασία να αναζητείται. Όχι ως άμεση δράση, αλλά ως επιτελείο που σχεδιάζει και αντιμετωπίζει πυρκαγιές, πλημμύρες και έντονα ή και έκτακτα καιρικά φαινόμενα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παίρνει άριστα στις δικαιολογίες και μηδέν στον σχεδιασμό και την έγκαιρη αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το πρόβλημα πιθανόν να είναι η κλιματική αλλαγή, αλλά η λύση του προβλήματος δεν είναι οι μεταφυσικού τύπου παραπομπές στις θεομηνίες, ούτε οι εκκλήσεις για αυτοπροστασία, που πάντα έχουν τη σημασία τους , αλλά είναι πολιτική. Ο «Μπάλλος» λοιπόν ήρθε να επιβεβαιώσει αυτά που όλοι οι πολίτες γνωρίζουν πριν καν βρέξει. Ότι ο κρατικός μηχανισμός δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει ένα σοβαρό σχέδιο πολιτικής προστασίας γιατί δεν έχει ό,τι χρειάζεται για να το κάνει. Δηλαδή υποδομές, εξοπλισμό, ιεράρχηση προτεραιοτήτων, επενδύσεις δημοσίου χαρακτήρα στην ΕΥΔΑΠ, την ΔΕΗ, τους Δήμους, τις Περιφέρειες και όχι ιδιωτικοποιήσεις.
Η βροχή ήταν αναμενόμενη. Θα είναι οι επόμενες βροχές ή και οι χιονοπτώσεις του Χειμώνα. Έργα ημιτελή παντού, έργα που γίνονται για να ικανοποιούνται κάποιοι εργολάβοι, απουσία έργων από τις Περιφέρειες, ειδικά της Αττικής, ο πανταχού παρών δήμαρχος Αθηναίων για την Πανεπιστημίου αποκλειστικά αλλά πάντα απών στα προβλήματα. Από την στιγμή που η κυβέρνηση αναγνωρίζει την απειλή της κλιματικής αλλαγής οφείλει να προετοιμαστεί για τα χειρότερα. Δηλαδή να βρει πόρους και να τους χρησιμοποιήσει αποκλειστικά για υποδομές. Τι θα συμβεί σε πέντε ή δέκα χρόνια όταν οι επιπτώσεις θα είναι μεγαλύτερες και τα προβλήματα πολλαπλάσια; Χάος.
Είναι πρόβλημα πολιτικού και ιδεολογικού προσανατολισμού μιας κυβέρνησης και πως αντιμετωπίζεται το κράτος. Αν δηλαδή αντιμετωπίζεται ως μηχανή Πολιτικής Προστασίας ή ως λάφυρο για μπίζνες. Όταν πριν μερικούς μήνες καταγράφηκαν πλημμύρες στη Βόρεια Γερμανία, έγιναν τεράστιες συζητήσεις για το πώς το κράτος και οι κυβερνήσεις θα επενδύσουν για να αποφευχθούν στο μέλλον. Στην Ελλάδα μόλις καταστρέφεται ένα δάσος ψάχνουμε για «επενδυτές». Παρά τρίχα γλύτωσε ο Όλυμπος .
Οι κατευθύνσεις της Πολιτικής Προστασίας είναι πολιτική απόφαση. Ο Μητσοτάκης , απέρριψε την πρόταση Τσίπρα για κοινή πολιτική καθώς ο πρωθυπουργός, πιστός στις παραδόσεις της οικογένειάς του ήθελε να προκαλέσει κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας υπουργό τον Αποστολάκη. Όσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός θεωρεί το κράτος και τις δομές του λάφυρο για τους φίλους του ιδιώτες επιχειρηματίες, τόσο τα προβλήματα θα οξύνονται.
Ούτε το Επιτελικό Κράτος, ούτε το υπουργικό συμβούλιο είναι ΔΣ Ανωνύμων Εταιρειών όπως τις θεωρεί ο πρωθυπουργός. Ένας πολιτικός μπορεί να είναι δημοφιλής ακόμη και όταν κάνει λάθη και παραλείψεις, αλλά ο λαός του αναγνωρίζει την προσπάθεια και τον τρόπο που κυβερνά. Ένας άλλος πρωθυπουργός μπορεί να συντριβεί γιατί θεωρεί ότι το κράτος είναι ιδιοκτησία .
Κάπως έτσι θα περάσουμε και τις επόμενες πυρκαγιές και πλημμύρες. Ελλείψει Θεού ας επενδύσουμε στην πολιτική