«Παράλογες και αδικαιολόγητες πιέσεις δεν μπορώ να τις δεχθώ» , είπε ο πρωθυπουργός παρεμβαίνοντας δημόσια στην ανταλλαγή e-mail, υπουργείου Οικονομικών και Τρόικας και πρόσθεσε: «Δεν θα τις δεχθώ! Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μας φέρεται όπως πριν 2,5 ή πριν 4 χρόνια, όταν τα πάντα κατέρρεαν. Η Ελλάδα γύρισε σελίδα. Την αξιοπρέπεια αυτής της χώρας οφείλουμε να την υπερασπιζόμαστε και οι πάντες να την σεβαστούν». Ο κ. Σαμαράς μοιάζει να μάχεται, ουσιαστικά όμως εκλιπαρεί την Τρόικα να αλλάξει στάση.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι Σαμαράς - Μέρκελ - Γιούνκερ είχαν συμφωνήσει, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου να αποχωρήσει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας ως δανειστής και να παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος.
Μόνο που οι ευρωπαίοι δεν στηρίζουν αυτή την εκ των προτέρων συμφωνία και έχουν αφήσει τον Σαμαρά να τα βγάλει πέρα μόνος του. Καταπτοημένος, νοιώθει εγκαταλελειμμένος από τους Ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ, γιατί κάποια στιγμή φαντάστηκε ότι οι δανειστές θα είναι επιεικείς μαζί του, ή θα τον βοηθήσουν στον πολιτικό του σχεδιασμό. Ετσι τώρα υδιά του Γκίκα Χαρδούβελη ο Σαμαράς αποδέχεται την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα.Στην αρχική συμφωνία φάνηκε οτι θα δινότανε στην Ελλάδα πιστωτική γραμμή (ECCL) με προϋποθέσεις σε περίπτωση δημοσιονομικού κενού. Ωστόσο η κρίση σε Γαλλία και Ιταλία κυρίως, οι χειρισμοί της κυβέρνησης που δήλωνε δεξιά και αριστερά πως ούτε χρήματα χρειάζεται , ούτε μνημόνιο απαιτείται, ούτε το ΔΝΤ θα είναι εδώ στο εξής, τα δεδομένα άλλαξαν και φθάσαμε στην πλήρη παράδοση της κυβέρνησης στις άγριες διαθέσεις της Τρόικας.
Οι ψευδαισθήσεις του πρωθυπουργού για τις σχέσεις του με τους δανειστές επιβεβαιώνονται και από την δήλωσή του ότι « η πίεση είναι πολύ μεγάλη γιατί είναι η τελευταία αξιολόγηση» και ότι «αν πάει κάτι λάθος και φταίμε εμείς θα πάρουμε νέα μέτρα. Αλλά το να αναθεωρήσεις τις 100 δόσεις και αυξήσεις τη φορολογία στο φάρμακο τότε θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα» .
Ο κ. Σαμαράς δίνει την εντύπωση ότι τα τελευταία δυόμιση χρόνια δεν κυβερνά τη χώρα, απλά εφαρμόζει πολιτικές που αποφασίζουν άλλοι. Και όσες φορές επιχείρησε να κινηθεί κάπως αυτόνομα, υποχώρησε άτακτα στην παραμικρή πίεση. Είναι ο ίδιος με τις περιπλανήσεις του στο success story παραπλανούσε τον λαό για έξοδο από την κρίση και τα Μνημόνια για να υπηρετήσει έναν συγκεκριμένο πολιτικό σχεδιασμό. Είναι ο ίδιος που συνεχώς υποχωρεί ακόμη και σε παρανοικές απαιτήσεις των δανειστών που οδήγησαν στην πλήρη αποτυχία του προγράμματος, μια αποτυχία που βαφτίζεται επιτυχία , αλλά την ευθύνη δεν την αναλαμβάνει κανείς.
Τώρα, ο πρωθυπουργός βρίσκεται εμφανώς σε κρίσιμη θέση. Γιατί σε λίγες εβδομάδες θα κληθεί στη βουλή να ψηφίσει για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και πιθανότατα να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Προς το παρόν θα πρέπει επίσης στη βουλή, να δικαιολογήσει τις συνεχείς και άτακτες υποχωρήσεις του στους δανειστές, πριν φθάσει στο σημείο να ζητά την επιείκειά τους.
Τα μέτρα που πλέον είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο τη ζωή των Ελλήνων και την οικονομία , καθώς αφορούν μισθούς, συντάξεις, ΦΠΑ, ασφαλιστικό έμμεσους φόρους κλπ δεν δικαιολογούνται πλέον. Αποτελούν μια πολιτική των δανειστών για να κρατούν την Ελλάδα γονατισμένη , ως Ειδική Περίπτωση μέχρι να αποφασίσουν πως θα αντιμετωπίσουν τις μεγάλες κρίσεις σε Γαλλία και Ιταλία. Κατά συνέπεια, μόνο με αλλαγή πολιτικής και όχι με διαπραγμάτευση με την Τρόικα, η χώρα μας έχει ελπίδες να «αποδράσει» από την εγκληματική πολιτική που μας επιβάλλουν.
Το Μνημόνιο λοιπόν θα παραταθεί από 3 έως 12 μήνες σύμφωνα με πληροφορίες, αλλά το κυριότερο είναι ότι η κυβέρνηση φθάνει στο κομβικό σημείο της προεδρικής εκλογής σε ακόμη πιο δυσχερή θέση. Υπό αυτή την έννοια και ενώ σοβαροί παράγοντες της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν αδύνατη την συγκέντρωση των 180 ψήφων γα την εκλογή προέδρου.
Το νέο δίλημμα που απασχολεί ανεξάρτητους βουλευτές, αλλά και παράγοντες του δημοσίου βίου που έχουν ιδεολογική σχέση με τη ΝΔ, αλλά όχι με τον κ. Σαμαρά, είναι αν σε αυτές τις συνθήκες θα πρέπει να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης στον σημερινό πρωθυπουργό και τον κ. Βενιζέλο να συνεχίσουν να κυβερνούν τη χώρα. Γιατί όπως τονίζουν, τελικά η ψήφος σε εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας ισοδυναμεί πλέον με ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Και αυτό το θεωρούν επιζήμιο για τη χώρα…