Μια νεαρή γυναίκα  δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της στα Γλυκά Νερά. Ένα άγριο έγκλημα που σόκαρε την κοινή γνώμη. Η ΕΛ.ΑΣ κατάφερε να το εξιχνιάσει. Και μετά ήρθε η δεύτερη δολοφονία από μια ανήθικη τηλεοπτική δημοσιογραφία. Αμέτρητες τηλεώρες, λεπτομέρειες φρικτές,  που  όχι μόνο δεν υπάρχει λόγος να εκφωνούνται σαν εθνικά διαγγέλματα από τους τηλεπαρουσιαστές, αντίθετα , για λόγους σεβασμού στην μνήμη της νεκρής γυναίκας θα έπρεπε να επικρατεί διακριτικότητα. Αχαλίνωτος κιτρινισμός με συνυπεύθυνη την Ελληνική Αστυνομία που λίγο πολύ αυτοπροβάλλεται ως η απόλυτη δύναμη, κάτι που φυσικά δεν ισχύει, τουλάχιστον όσον αφορά το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Λεπτομέρειες του προσωπικού ημερολογίου της Καρολάιν  διοχετεύονται στα ΜΜΕ και μετά δημοσιοποιούνται, χωρίς κανένα μέτρο.

 Είναι άλλο πράγμα η Αστυνομία να το μελετήσει στην προσπάθειά της να εξιχνιαστεί το έγκλημα και άλλο πράγμα να τροφοδοτεί τα κανάλια  ώστε να δημοσιοποιούνται λεπτομέρειες που δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως πλέον. Πέραν αυτών, λεπτομέρειες για το πώς βρέθηκε, νεκρή, προσωπικά βιώματα  και προβλήματα βγαίνουν στα μεγάφωνα επί ημέρες τώρα. Δεν προσφέρουν τίποτα όλα αυτά. Απλά οι τηλεοπτικοί σταθμοί επιδιώκουν για λόγους τηλεθέασης να ικανοποιήσουν χαμηλά ένστικτα , να βάλουν την νοοτροπία της κλειδαρότρυπας στα σαλόνια των οικογενειών.

Η τηλεοπτική παρακμή στα ύψη. Εκεί που νομίζαμε ότι η αξιοπιστία και η εγκυρότητα έχουν πιάσει πάτο έρχεται μια δολοφονία να μας διαψεύσει παταγωδώς. Υπάρχει ακόμη παρακάτω. Κάτω από τον πάτο είναι ο βούρκος. Κάτω από την κίτρινη δημοσιογραφία είναι ο ξεπεσμός. Παρέα με τον ξεπεσμό επιφανείς υποτίθεται επιχειρηματίες που  σπρώχνουν όλο και πιο χαμηλά τη δημοσιογραφία (σιγά που τους νοιάζει), την ενημέρωση, την ποιότητα , την σοβαρότητα.  Και η κυβέρνηση πρέπει να είναι ικανοποιημένη από αυτόν τον ξεπεσμό. Η λιτότητα επιστρέφει αλλά κανείς δεν το άκουσε στα δελτία «ειδήσεων», η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα ανταγωνίζονται όλο και πιο έντονα, η Γερμανία σπρώχνει την Τουρκία στην ΕΕ, χιλιάδες παιδιά θα μείνουν έξω από τα ΑΕΙ, οι χώροι εργασίας μετατρέπονται σε ρωμαϊκή αρένα, ο  Χρυσαυγίτης Παππάς μάλλον έχει ξεχαστεί από την ΕΛ.ΑΣ ή τουλάχιστον δεν ιδρώνει και πολύ για τον συλλάβει. Ριάλιτι σκίζουν την όποια ηρεμία της νύχτας , προκαλούν την σκέψη, την αισθητική και τον ορθολογισμό, αλλά η ελληνική τηλεόραση είναι σε παράλληλο σύμπαν. Είναι αυτό το σύστημά τους, αυτό θέλουν δεν έτυχε.

Αλλά  πλέον ο κατήφορος είναι επικίνδυνος. Υποδόριος συνεχής ρατσισμός, αποσιώπηση ειδήσεων, στρεβλή πληροφόρηση, συνθέτουν την τηλεοπτική καθημερινότητα.  Αφού τα ίδια τα κανάλια δεν θέλουν να διορθώσουν το πρόβλημα, οφείλει η ΕΣΗΕΑ, η πολιτική ηγεσία, η βουλή, οι πνευματικοί άνθρωποι να πάρουν θέση. Να υψώσουν φωνή, να οργιστούν, να διαμαρτυρηθούν. Μόνο όταν νοιώσουν την πίεση θα ξανασκεφθούν τι κάνουν. Και όσο αυτή η πίεση δεν υπάρχει, τόσο περισσότερο η τηλεόραση θα μοιάζει με επικίνδυνη ουσία….