Του Σωτήρη Σιδέρη


Το να δηλώνει η κυβερνητική εκπρόσωπος ενόψει της συνάντησης Μητσοτάκη –Ερντογάν ότι πάγια θέση της κυβέρνησης είναι να παραμένουν ανοιχτοί οι δίαυλοι, κάτι δεν πάει καλά. Το να δηλώνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός ότι  είναι υπέρ της λεγόμενης θετικής ατζέντας και ότι λίγο πολύ , αυτή θα είναι το αντικείμενο της συνάντησης  ή δεν έχει κατανοήσει ή δεν θέλει να κατανοήσει την τουρκική  εξωτερική πολιτική. Ως προς την δήλωση της Πελώνη , ας της υπενθυμίσουμε ότι  από μόνη της η συνάντηση  και οι διαρκείς συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών και άλλων αξιωματούχων επιβεβαιώνουν συνεχώς τους ανοιχτούς διαύλους. . Άρα είναι ανησυχητική η δήλωση αυτή. Γιατί ακούγεται σαν ηχώ μιας ενημέρωσης πριν από το 1999, όταν υπήρχε μειωμένη επικοινωνία που αυξήθηκε ραγδαία μετά τους σεισμούς  και ξεκίνησαν μετά , από το 2001, οι διερευνητικές συνομιλίες και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Τυπικά μέχρι σήμερα,  γιατί ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του δεν θέλουν συνομιλίες και διαπραγματεύσεις , αλλά  κατασκευάζουν μια εικονική θετική σχέση που όμως είναι εκτός της τουρκικής στρατηγικής. Παράλληλα υψώνουν και στεγανά καθώς συμφωνήθηκε να συνομιλήσουν μόνοι τους οι Μητσοτάκης και Ερντογάν , χωρίς τις αντιπροσωπείες. 

 
 Η δήλωση είναι   επίσης απαράδεκτη γιατί  τα  στεγανά προκαλούν και ερωτηματικά , δεδομένου η κυβέρνηση θέλει ένα διαρκές μορατόριουμ, ούτε διαπραγματεύσεις, ούτε ένταση, αλλά η Τουρκία κάνει τα δικά της σχέδια ανεξάρτητα τι θέλουν οι άλλες χώρες, ακόμη και οι ΗΠΑ ή η Ρωσία . Άρα καλό θα ήταν μετά την τετ α τετ συζήτηση να συμμετάσχουν και οι αντιπροσωπείες.  Επειδή όμως η εμπιστοσύνη από τις διεθνείς επαφές του πρωθυπουργού είναι στο ναδίρ αποτελεί κρίσιμο στοιχείο τι θα μεταφέρει μετά ο κ. Μητσοτάκης στα κόμματα και στη βουλή, αν θα μεταφέρει και αν θα ανταποκρίνονται στην συζήτηση με τον Τούρκο πρόεδρο. Η  σκοπιμότητα της συνάντησης χωρίς τις  αντιπροσωπείες γίνεται αντιληπτή μόνο ως προσπάθεια του Έλληνα πρωθυπουργού να μην βγουν προς τα έξω εντάσεις ή υποχωρήσεις.

Γιατί ένας  ηγέτης που έχει σταθερές θέσεις και τις υπερασπίζεται δεν έχει ανάγκη από στεγανά σε αυτή τη δύσκολη  συγκυρία. Αν οι σχέσεις ήταν ομαλές και οι δύο χώρες ήθελαν να σχεδιάσουν την διμερή ή περιφερειακή συνεργασία τους θα ήταν κατανοητό. Τώρα , με την Τουρκία σε ρεσιτάλ επιθετικότητας και αναθεωρητισμού όχι.
Στόχος των συναντήσεων εξάλλου,  δεν είναι ούτε οι ανοιχτοί δίαυλοι , ούτε ότι θα επαναληφθούν οι διαφορές. Αλλά οι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν στην Τουρκία για την πολιτική της, τα ανταλλάγματα που θέλει η Ελλάδα για την Τελωνειακή Ένωση, ο στόχος στη σύνοδο του ΝΑΤΟ και η πορεία των συνομιλιών για επίλυση των προβλημάτων. Ο πρωθυπουργός στο τέλος του μήνα θα πάει στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ για να συζητήσει μια τεράστια ατζέντα. Τι πάρε δώσε θα έχει με τον Ερντογάν, με τη Γερμανία, με όλες τις άλλες χώρες;
Ήδη έπρεπε να έχει κινητοποιηθεί η  αντιπολίτευση και να ζητήσει εκ των προτέρων από την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει την ατζέντα της συνάντησης και να πληροφορηθεί τις θέσεις του πρωθυπουργού.  Επειδή η διεθνής κινητικότητα είναι πρωτοφανής, επειδή η Τουρκία θα είναι πρωταγωνίστρια στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, επειδή εκεί θα βρίσκεται και ο Μπάιντεν, ο πρωθυπουργός πρέπει να ενημερώσει τη βουλή και πριν και μετά τις επαφές που θα έχει στις Βρυξέλλες.  Για να μην βρεθεί όλη η Ελλάδα προ δυσάρεστων εκπλήξεων..