Η ειρωνεία και η έπαρση δεν ήταν ποτέ καλός σύμβουλος. Η ιστορία είναι γεμάτη από ταπεινωμένους είρωνες και αλαζόνες πολιτικούς που κατέληξαν στα αζήτητα ή στις μαύρες λίστες της κοινωνίας.Σε σύγκριση με τις σφοδρότατες επιθέσεις που δέχονται πολλοί ευρωπαίοι ηγέτες, ο Μητσοτάκης είναι σχεδόν στο απυρόβλητο. Και αντί να σεβαστεί την στάση και των κομμάτων και του κόσμου, οι υπουργοί του και ο ίδιος δείχνουν να μην έχουν συνείδηση της κατάστασης. Η αμετροέπεια περισσεύει και οι νεκροί λογίζονται ως πολιτική αριθμητική αν πάρουμε τοις μετρητοίς όσα είπε ο γνωστός Βορίδης.
Ο υπουργός Εσωτερικών, Μάκης Βορίδης, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, έκανε λόγο για «πολιτική αποτίμηση» των πάνω από 10.000 νεκρών της πανδημίας, αναφέροντας μάλιστα ότι η αποτίμηση δεν μπορεί να γίνει με τις «απόλυτες τιμές» των νεκρών.
Είναι επίδειξη αναλγησίας, βουτηγμένη στην ελώδη φασιστοειδή κουλτούρα ενός ανθρώπου που δεν έχει επαφή με την κοινωνία , παρά μόνο με τα στίγματά της. Οι νεκροί ξεπέρασαν τους 10.000. Και η Ελλάδα δεν πάει καθόλου καλά. Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν στις χώρες της Ε.Ε., με τα οποία συγκρίνεται η Ελλάδα , η χώρα μας κατατάσσεται 5η στις 27 χώρες της Ε.Ε. στο Case Fatality Rate (Δείκτης Θανάτων ανά Κρούσματα). Συγκεκριμένα στη χώρα μας, από την αρχή της πανδημίας, το 3% των ανθρώπων που νόσησαν, κατέληξαν. 22 από τις 27 χώρες της ΕΕ, λιγότερο ανεπτυγμένες, τα καταφέρνουν αρκετά καλύτερα.
Αντί λοιπόν ο πρωθυπουργός, που έχει την κύρια ευθύνη και η κυβέρνηση να αναζητήσουν τα αίτια των αρνητικών επιδόσεων, αντί να ξημεροβραδιάζονται αναζητώντας λύσεις, αντί να ενισχύουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αντί να ζητήσουν μια συγνώμη για λάθη και παραλείψεις, στην πραγματικότητα χλευάζουν και τον λαό και τα θύματα. Όταν η έρχεται η στιγμή της τελικής εικόνας, η λεπτομέρεια και η ανάλυση περνούν σε δεύτερη φάση. Αυτό που κυριαρχεί είναι η υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη κυβέρνηση, επί έναν και πλέον χρόνο, δεν βρήκε ούτε μια λογική απάντηση να δώσει στην εύλογη και συχνά εύστοχη κριτική.
Αντίθετα, αντεπιτίθεται, σηκώνει το δάχτυλο, ιδιωτικοποιεί τα απομεινάρια του κοινωνικού κράτους αδιαφορώντας προκλητικά για την κριτική. Στην αρχή πολλοί νόμιζαν ότι πρόκειται για ανικανότητα, τώρα γίνεται αντιληπτό ότι ήταν το σχέδιό τους να μην στηρίξουν το ΕΣΥ, να μην προσλάβουν προσωπικό, γιατί δεν συμβαίνει μόνο στα νοσοκομεία. Το κάνουν στην παιδεία, το κάνουν στις συντάξεις, το κάνουν στις Ένοπλες Δυνάμεις, το κάνουν σε όλα τα υπουργεία. Αλλά δεν πρόκειται καν για ιδιωτικοποιήσεις με κανόνες , με διαφάνεια και υπευθυνότητα. Πρόκειται για έξαρση της πελατειακής λογικής, της ισοπέδωσης των κανόνων, την λεηλασία δομών που οικοδομήθηκαν επί πολλές δεκαετίες από τους φόρους των Ελλήνων και των Ελληνίδων. Και όλα αυτά σε ένα κλίμα απερίγραπτης εμπάθειας, αλαζονείας και ειρωνείας για τους κριτές και τους αντιπάλους τους.
Και ο Βοναπάρτης πριν το Βατερλό την ίδια στάση είχε τηρήσει ….