Όταν ο Πάνος Καμμένος διαφώνησε με τον Αλέξη Τσίπρα, για την Συμφωνία των Πρεσπών, άνοιξαν οι Πύλες της Κολάσεως στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Τώρα που ο πρώην πρωθυπουργός, γέννημα θρέμμα της δεξιάς παράταξης, Αντώνης Σαμαράς, διαφωνεί με τον σκληρό πυρήνα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης (ελληνοτουρκικά, Πρέσπες, σχέσεις με Γερμανία), στην ΝΔ και στην κυβέρνηση σφυρίζουν αδιάφορα. Την ίδια ώρα όμως που η κυβέρνηση εμφανίζεται διασπασμένη, ο Ερντογάν αναβαθμίζει την σημασία των Διερευνητικών Συνομιλιών, με την παρουσία του Ιμπραχίμ Καλίν, σ αυτές. Ο άνθρωπος που είναι δεξί χέρι του Ερντογάν , ο βασικός του στρατηγικός σύμβουλος και ο οποίος είχε διαπραγματευθεί και στο Βερολίνο με την κα Ελένη Σουρανή και τον σύμβουλο της Μέρκελ Γιάν Χέκερ.
Ο Ερντογάν διαφήμισε (δημοσιοποίησε) ότι μια μέρα από τον 61ο κύκλο των Διερευνητικών, ήταν παρών σε τρίωρη σύσκεψη με τους επιτελείς του, για την συνάντηση με την ελληνική αντιπροσωπεία. Ο Ερντογάν χρειάζεται να δηλώσει προς όλους (Μπάϊντεν, Μέρκελ, Πούτιν κα) οτι διαπραγματεύεται και οτι επιζητά μια συμφωνία με την Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται και πάλι φοβική. Το κυριότερο εμφανίζεται διχασμένη, αμφίθυμη, χωρίς αν έχει ξεκαθαρίσει ποια ακριβώς θα είναι η τακτική της. Το χειρότερο. Η χώρα εμφανίζεται και πάλι διχασμένη, εξαιτίας της δεξιάς παράταξης. Η οποία δεν είναι ενιαία και συγχρόνως είναι αυτή που διασπά την “εθνική προσπάθεια” (όπως αρέσκονται να λένε οι “γαλάζιοι” ηγέτες).
Ο Ιμπραχίμ Καλίν αντιθέτως εμφανίστηκε στις συνομιλίες (πέρα από κάθε διπλωματική ορθότητα και εντιμότητα) για να φανεί ότι ο Ερντογάν θέλει διάλογο και θέλει και συμφωνία. Εκτός αυτού ο Ιμπραχίμ Καλίν είναι ο άνθρωπος του Βερολίνου , είναι λοιπόν αυτός που γνωρίζει και τα όσα συμφωνήθηκαν στο Βερολίνο. Αν ο κ. Μητσοτάκης είχε στείλει την κα Σουρανή θα ήταν σαν να δέχεται την συνέχιση του...Βερολίνου στις Διερευνητικές.
Όμως ο κ. Ερντογάν κάνει τη δουλειά του και θα την διαφημίσει ακόμα περισσότερο.
Τα όσα κάνει ο Αντώνης Σαμαράς, αναδεικνύουν και πάλι τα προβλήματα της Δεξιάς τα οποία μεταφέρει στην πλάτη της χώρας. Είναι μια παράταξη που επιζητά την εξουσία με κάθε μέσον , αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη χώρα. Και σήμερα πάλι, στην κρίσιμη ώρα για τα ελληνοτουρκικά , υπάρχει ο κίνδυνος προκειμένου να μην χαθεί η εξουσία να γίνουν πάμπολλες υποχωρήσεις σε βάρος της χώρας.
Υπο κανονικές συνθήκες, ο πρωθυπουργός δεν θα έπρεπε να ανεχθεί την ριζική διαφωνία Σαμαρά, 24 ώρες πριν από τις Διερευνητικές. Το ανέχεται για να μην δυσαρεστήσει το πλήθος των στελεχών, των μελών, των ψηφοφόρων , των οπαδών…
Μόνο που η “ηρεμία”, η “ψυχραιμία” είναι φαινομενική. Χρήσιμη όμως για την διατήρηση της εξουσίας.