Του Σωτήρη Σιδέρη


Δύο κορυφαία  γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας του τόπου, η εθνική αντίσταση κατά των ναζί, και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1973 συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να αντιμετωπίζονται εχθρικά από τη δεξιά και με μίσος από την ακροδεξιά.  Οι αγώνες αυτοί  περικλείουν και ισχυρούς συμβολισμούς καθώς απορροφούν διαχρονικά αιτήματα για  εθνική κυριαρχία, δημοκρατία,   παιδεία, πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες .  Για τη δεξιά αυτά τα σύμβολα πρέπει να αμαυρωθούν γιατί τη φέρνουν σε μειονεκτική θέση στον αιώνιο αγώνα των παρατάξεων για ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία.  
Ο λόγος είναι πολύ απλός.  Η  δεξιά με τις  εξαιρέσεις της φυσικά,  ήταν συμβολικά παρούσα στον πρώτο αγώνα που όμως υπονόμευσε με τους ταγματασφαλίτες  στρεφόμενη κατά του ΕΑΜ, ενώ στον δεύτερο ήταν απούσα. Με την προβοκατόρικη προπαγάνδα, την πλαστογράφηση , την ανάλυση προσαρμοσμένη στις ανάγκες της και με την υποβάθμιση των συμβολισμών που για κάθε λαό αποτελούν σημεία αναφοράς, η δεξιά στην Ελλάδα προσπαθεί να αποκαθηλώσει την αίσθηση που οι περισσότεροι Έλληνες έχουν για την Αριστερά . Ότι επέδειξε πατριωτικό φρόνημα και επική αγωνιστικότητα, όταν η δεξιά ενσωμάτωσε τους δωσίλογους  και στην μεταπολίτευση τους χουντικούς. Και επειδή καμία εξουσία δεν είναι ποτέ αρκετή αν δεν περιβάλλεται από έναν μύθο , αφού η ίδια δεν διαθέτει τέτοιο μύθο, αγωνίζεται να υπονομεύσει τον μύθο και τα σύμβολα των άλλων .

Μερικές φορές λένε ωμά ψέματα , ότι για παράδειγμα δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο. Όταν κατέρρευσε αυτό το αφήγημα , προσπάθησαν να  παραποιήσουν το νόημα και της Εθνικής Αντίστασης και του Πολυτεχνείου, αν είναι δυνατόν. Αφού ούτε αυτό κατάφεραν , το μόνο που τους έμεινε ήταν και είναι να αμαυρώσουν αυτούς τους αγώνες. Μετά τον εμφύλιο ξεκίνησαν έναν μεγάλο αγώνα για να εδραιώσουν την προπαγάνδα τους περί «συμμοριτών». Το πέτυχαν εν μέρει με εξορίες, άγριες διώξεις, φυλακίσεις βασανισμούς και εκτελέσεις υπό το άγρυπνο βλέμμα και την καθοδήγηση των Αμερικανών και των Άγγλων. Κατέρρευσε το αφήγημα αυτό μετά την μεταπολίτευση και εξευτελίστηκαν όταν αρνήθηκαν στη βουλή να αναγνωρίσουν την Εθνική Αντίσταση, την στιγμή που μοίραζαν συντάξεις  , δουλειές και κάθε είδους προνόμια στους ταγματασφαλίτες. Το κράτος πολιορκήθηκε και έπεσε στα χέρια τους επί δεκαετίες .

Στην περίπτωση του Πολυτεχνείο, αφού όλα απέτυχαν, όπως και η καταστολή, επινόησαν και εφάρμοσαν ένα άλλο δόγμα. Ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου ευθύνεται για το πραξικόπημα του Ιωαννίδη και , αν είναι δυνατόν, για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Δεν είναι άσχετοι με την Ιστορία, ιστορικές αθλιότητες   πλάθουν.  Άρα , λένε στον απλό πολίτη, τόσο η Εθνική Αντίσταση όσο και το Πολυτεχνείο δεν θα έπρεπε να έχουν υπάρξει ποτέ. Γιατί όταν το ΕΑΜ πολεμούσε στα ίσια τους ναζί, οι Γερμανοί προέβαιναν σε αντίποινα, άρα έπρεπε να δεχθεί ο λαός την κατοχή και να τα έχει καλά με τους κατακτητές. Στο Πολυτεχνείο δεν έπρεπε να γίνει εξέγερση, ο Παναγούλης δεν έπρεπε να έχει γεννηθεί, ο Ρίτσος δεν έπρεπε να γράφει ποιήματα ο Μίκης δεν έπρεπε να γράψει αυτή την επική μουσική , οι ποιητές ήταν λαπάδες γι αυτούς.  Για την παράταξη αυτή, όσοι ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο ευθύνονταν για όλα γιατί η δεξιά ήταν με τους απέξω. Και μέχρι σήμερα το μίσος για τους μέσα στα ΑΕΙ είναι άσβεστο και μέχρι σήμερα είναι με τους απέξω.  Ουδείς στη χώρα στήριξε παραβατική συμπεριφορά στα ΑΕΙ, αλλά όπως αποδεικνύεται το δόγμα Νόμος και Τάξη είναι πολιτικό και όχι αστυνομικό.  

 

Μητσοτάκης ο κατάλληλος πρωθυπουργός

Διαβάζουμε λοιπόν στην ακροδεξιά και ενίοτε προβοκατόρικη Εστία τον τίτλο ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου: «Η Αριστερά φοβάται την κρίση της Ιστορίας. Το Πολυτεχνείο έριξε τον Παπαδόπουλο, όχι την δικτατορία-έφερε τον Ιωαννίδη και τον Αττίλα». Στην συνέχεια κόβει και ράβει δηλώσεις, αποσπάσματα παραγόντων προκειμένου να επιβεβαιώσει την αθλιότητά της. Όταν οι πάντες γνωρίζουν πως σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε η εισβολή στην Κύπρο. Και βεβαίως  Ιωαννίδης δεν ήταν Αριστερός, αλίμονο αν ήταν, ήταν συνομιλητής της δεξιάς τότε και σάρκα από την σάρκα της, όπως και ο Παπαδόπουλος , ενώ ο Παττακός βγήκε από την φυλακή , μια αποφυλάκιση στην οποία συνέβαλλαν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο Αντώντης Σαμαράς που ήθελαν τους χουντικούς,  εκλογικούς πελάτες . Και τα κατάφεραν και αυτό αξιοποιεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα επιδιώκοντας να ενσωματώσει τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.  Το επιχείρημά τους τότε με τον Παττακό και τους άλλους ήταν ότι μετά από χρόνια δεν αποτελούσαν απειλή για τη δημοκρατία. Μα δεν ήταν στη φυλακή για να μην ξανακάνουν πραξικόπημα, αλλά επειδή έκαναν και καταδικάστηκαν για εσχάτη προδοσία. Η δημοκρατία είναι ανεκτική στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και στην αντίθετη  άποψη δεν είναι καθόλου ανεκτική σε προδότες τύπου Ιωαννίδη, Παπαδόπουλου , Παττακού….

 Η συνταγή των διαχωριστικών γραμμών  με τις  δημοκρατικές δυνάμεις, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αντίθετα κλιμακώνεται σε όλη τη Δύση, γιατί αυτό επιβάλλει ένα νέο δόγμα εξουσίας και ελέγχου των κοινωνιών, μετατρέποντας τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες σε εργαλεία μετάβασης σε ιδιόμορφες, ψηφιακές, κατασταλτικές δικτατορίες, μέσω της ψήφισης σχετικών νόμων  .
 Και σήμερα , έτος  2020 η σύγχρονη δεξιά  επιβεβαιώνει την ιστορία της. Ότι στην πραγματικότητα, όταν η δεξιά χάνει την συντηρητική, αλλά δημοκρατική ταυτότητά της ,  μετατρέπεται σε ένα απολίθωμα της ιστορικής ακροδεξιάς , διχαστικής, ενδοτικής, αντικοινωνικής που   οδηγεί τη χώρα σε χρεοκοπίες, κάνει τα πάντα για  την εξουσία και για να την διατηρήσει διολισθαίνει σε αντιδημοκρατικό κατήφορο . Και σήμερα,  ο κατάλληλος άνθρωπος γι αυτή την αποστολή είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης