Το δημοκρατικό φρόνημα που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα , λίγες ημέρες πριν και λίγες μετά την ανακοίνωση της απόφασης για την Χρυσή Αυγή, τρόμαξε την κυβέρνηση και τις ακροδεξιές παραφυάδες της. Ακαριαία σχεδόν, εντός και εκτός βουλής και από ισχυρή μερίδα των ΜΜΕ, καλλιεργήθηκε με ένταση ένα κλίμα διχασμού με πυρήνα την θεωρία των δύο άκρων και την προκλητική δράση της αστυνομίας. Ας σημειωθεί ότι η ίδια θεωρία είχε καλλιεργηθεί και τις ώρες που η Ελλάδα συγκλονίζονταν από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα με πρωταγωνιστές συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά . Πολλοί περίμεναν ότι αφού έσβησαν οι προβολείς της δίκης η πολιτική αντιπαράθεση θα επανέρχονταν στο γνωστό μοτίβο που κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις συνηθίζουν. Λάθος.
Η ανακοίνωση των ποινών ήταν η εκκίνηση γιατί όλο και πιο έντονα και με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον πρωθυπουργό η πόλωση , η προβολή διχαστικών θέσεων ενισχύεται όλο και πιο πολύ. Ελλείψει όμως ισχυρού κομμουνιστικού κινήματος που υπήρχε προδικτατορικά ή Αριστεράς που υπήρχε μεταπολιτευτικά, γίνεται αγώνας στα κυκλώματα της δεξιάς και ακροδεξιάς να επινοηθεί ένας εσωτερικός εχθρός προκειμένου να δικαιολογηθεί η αυταρχική πολιτική και κυρίως η επιβολή των ανισοτήτων ως φυσιολογική εξέλιξη. Από τον πρωθυπουργό , μέχρι τον Χρυσοχοϊδη, κυβερνητικούς βουλευτές και ΜΜΕ, η κυβέρνηση βυθίζεται όλο και πιο πολύ στον βούρκο της αναζήτησης πολιτικών και κοινωνικών εχθρών . Όπως και άλλα κόμματα στην Ευρώπη, η ΝΔ μετεξελίσσεται από παράταξη σε ένα νέο κόμμα η ταυτότητα που οποίου θα αργήσει να μορφοποιηθεί, αλλά οι ενδείξεις είναι κραυγαλέα αρνητικές για την πορεία που ακολουθεί .
Πλέον το δόγμα Νόμος και Τάξη δεν είναι μια πολιτική για την τήρηση του νόμου και δίωξη της εγκληματικότητας, όπως διακηρύχθηκε. Αποκτά μετρήσιμα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά και συγκροτείται ένα νέο δόγμα που ταυτίζει την ακροδεξιά με το νόμο και την τάξη εναντίον όλων των άλλων που ταυτίζονται με την αταξία και την ανομία. Γίνεται δηλαδή φανερά, αυτό που υποψιάζονταν όλος ο δημοκρατικός κόσμος, απλά καλύπτονταν για καιρό από την αίγλη της εκλογικής νίκης. Είναι όμως στην πραγματικότητα, η τέλεια καταιγίδα που έρχεται.
Τα σύννεφα πάνω από τον δυτικό κόσμο συσκοτίζουν τις ελπίδες ότι η πανδημία θα οδηγούσε την ΕΕ και τις ΗΠΑ σε αλλαγές και σε εκδημοκρατισμό τους. Η διαπάλη δεν έχει κριθεί, καθώς η νίκη Μπάϊντεν και οι αντιστάσεις στην Ευρώπη ναι μεν φέρνουν μια νότα αισιοδοξίας , ωστόσο επειδή τα συστήματα διακυβέρνησης και οι θεσμοί των ανισοτήτων παραμένουν ακλόνητοι, υπάρχουν πολύ σοβαρές αμφιβολίες ότι μπορεί να γίνουν προοδευτικές αλλαγές.
Στην Ελλάδα τα πράγματα οξύνονται , όπως είχαμε προβλέψει, με τις πρώτες διαπιστώσεις ότι η κυβέρνηση υφίσταται ισχυρή φθορά. Το επιβεβαίωσε ακόμη και η δημοσκόπηση της γνωστής και μη εξαιρετέας GPO, που συνδέεται με τον υπουργό εσωτερικών Θεοδωρικάκο, που δείχνει ισχυρή φθορά της κυβέρνησης και μείωση της διαφοράς με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 13, 5%, από 20% που ήταν μέχρι πριν από λίγους μήνες. Η άκαμπτη στάση της κυβέρνησης ακόμη και έναντι των συμβολικών παρουσιών στην εκδήλωση για το Πολυτεχνείο είναι μια πρόβα. Προφανώς η γιορτή και η πορεία όπως γίνονταν άλλα χρόνια δεν μπορεί να γίνει τώρα. Όμως η συμβολική παρουσία με σεβασμό στους κανόνες ασφάλειας δεν αποτελεί απειλή.
Η εικόνα απόλυτης κυριαρχίας της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη δέχεται μεγάλα πλήγματα, όχι μόνο για την διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας, αλλά και για την οικονομική της πολιτική και για την αβεβαιότητα που αυτή προκαλεί. Το σφυροκόπημα του πρωθυπουργού στη βουλή από την αντιπολίτευση , πλην Βελόπουλου απέδωσε και ο Μητσοτάκης αποσταθεροποιήθηκε από τον θρόνο του ατάραχου ηγέτη. Η στήριξη που του παρείχε ο Βελόπουλος ως προς το δόγμα Νόμος και Τάξη και όχι μόνο , δεν είναι καθόλου τυχαία. Η ΝΔ θα επιδιώξει να αφομοιώσει την Ελληνική Λύση όσο θα αυξάνεται η φθορά της κυβέρνησης, προκειμένου να εμφανιστεί ως η δύναμη που έχει πάνα λύσεις , αλλά θα είναι λύση φθοράς και όχι ενδυνάμωσης της εικόνας της.
Αντίθετα η κυβέρνηση θα ενισχύσει το κλίμα πόλωσης και η αναζήτηση του εσωτερικού εχθρού. Ήδη καταγγέλλεται ότι η ΝΔ έχει χάσει πλήρως την φυσιογνωμία της. Παράλληλα με την φθορά θα αρχίσουν και οι γκρίνιες . Στο υπουργείο Υγείας επικρατεί πανικός. Στα Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη, Οικονομικών, Παιδείας , Ανάπτυξης και σε άλλα είναι εμφανής η διάσταση μεταξύ του τρόπου που διοικούνται και των κοινωνικών αναγκών που οφείλουν να υπηρετούν.
Είναι μια επικίνδυνη στροφή για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη προσωπικά. Η στροφή προς την ακροδεξιά και η αναζήτηση εσωτερικού εχθρού θα τον συμπαρασύρει σε ένα σπιράλ καταγγελιών, αντιδράσεων και κοινωνικών επιπτώσεων από την πίεση της αντιπολίτευσης, την πίεση της πανδημίας, της οικονομίας και το ιδεολογικό βάψιμο του κόμματός του, που θα τον εγκλωβίσουν σε ένα πολιτικό αδιέξοδο. Και 250 βουλευτές να έχει σε μια τέτοια εξέλιξη δεν θα μπορεί να κυβερνήσεις, ούτε να έχει εύκολες απαντήσεις. Και τότε, όχι μόνο στο εσωτερικό της ΝΔ, αλλά και στην αντιπολίτευση θα αναπτυχθούν νέες δυνάμεις στον αντίποδα του κυβερνώντος κόμματος και η αντιπαράθεση θα γίνει ανελέητη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ των πραγμάτων η δύναμη που θα ηγηθεί , αν δεν αυτοκτονήσει πολιτικά εννοείται εμμένοντας στην εσωστρεφή αντίληψη της πολιτικής. Το πυροτέχνημα με την συγκυβέρνηση δεν του άφησε πληγή. Θέλοντας και μη ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να ζωγραφίσει την διαχωριστική γραμμή μεταξύ δεξιάς και δημοκρατικής παράταξης, αν θέλει να ηγηθεί των εξελίξεων ή να συμπιεστεί προς τα κάτω, αν επιμείνει στην λείανση των διαφορών με την δεξιά.
Ο πολιτικός χρόνος στενεύει καθώς η κρίση στη χώρα οξύνεται. Οπότε όποιος διαγνώσει καλύτερα την πολιτική θεραπεία, αυτός και θα πάρει τα ηνία. Ελπίζουμε να είναι οι δημοκρατικές δυνάμεις, κόντρα στον δεξιό λαϊκισμό και αυταρχισμό, πριν οι σκιές του διχασμού κυριεύσουν την πολιτική και την κοινωνία.