Του Σωτήρη Σιδέρη


Σε οποιαδήποτε χώρα μπορεί να καταρρεύσει το σύστημα τηλεκπαίδευσης. Όχι όμως αν έχεις επτά μήνες να προετοιμαστείς γνωρίζοντας τις δυσκολίες εκ των προτέρων. Λογικό είναι το ΕΣΥ να πιεστεί λόγω  της έξαρσης της πανδημίας. Όχι όμως από τις αρχές Νοεμβρίου και κυρίως όταν έχεις επτά μήνες να προετοιμαστείς για ΜΕΘ και προσωπικό. Σίγουρα θα προκύψει και οικονομική κρίση, αλλά δεν γίνεται  η κυβέρνηση να φέρνει  νέο Πτωχευτικό κώδικα και νέο νόμο για τα εργασιακά που δεν είχε φέρει ούτε η Τρόϊκα.

Ούτε ένα αξιοσέβαστο κράτος υποχωρεί  σαν άτακτη δύναμη έναντι της Τουρκίας, ούτε  είναι λογικό ο πρωθυπουργός αντί να αλλάζει υπουργούς που απέτυχαν τους αφαιρεί αρμοδιότητες. Η κυβέρνηση , παρά το γεγονός ότι η αντιπολίτευση είναι αντιμέτωπη με μια κρίση συσπείρωσης, ταυτότητας και με τους συσχετισμούς , κυρίως τους διεθνείς δραματικά εις βάρος της εξαιτίας της απόλυτης κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, δίνει την εικόνα πολιορκούμενης δύναμης.
Μιας εικόνας που απορρέει από τις δικές της αδυναμίες και ανεπάρκειες, αλλά και από την φαυλότητα που την διακρίνει, σύμφωνα με δημόσιες καταγγελίες των κομμάτων που την αντιπολιτεύονται. Ο πρωθυπουργός , πολύ σύντομα θα πρέπει να διαχειριστεί , όχι μόνο την πολλαπλή κρίση, αλλά και την συνοχή και την αντοχή της κυβέρνησής του.  Αποκλείεται να βγει αλώβητος και ο ίδιος από την ένταση των γεγονότων, όσο και αν προστατεύεται ως σπάνιο είδος από τα ΜΜΕ.

Ο ελληνικός λαός, όπως και όλοι οι λαοί έχουν το βλέμμα στραμμένο στους επόμενους μήνες του χειμώνα που θα είναι δύσκολοι. Λογικά η αποτίμηση θα γίνει την άνοιξη, όμως αυτό που παρατηρούμε τώρα είναι ότι η  μεν ΕΕ κυριολεκτικά σέρνεται ενώ η εκλογή Μπάιντεν, ακόμη και αν λήξει σύντομα η εσωτερική περιπέτεια της αμφισβήτησης του αποτελέσματος από τον Τραμπ, δεν θα επιφέρει αισιοδοξία και σταθερότητα πριν περάσουν αρκετοί μήνες.
Η Ευρώπη περιμένει με έκδηλη αγωνία την ομαλοποίηση της κατάστασης στις ΗΠΑ προκειμένου να επανεκκινήσουν οι ευρωατλαντικές σχέσεις. Ιδιαίτερα η Γερμανία που δέχθηκε αφόρητες πιέσεις από τον Τραμπ θα στρέψει πέραν του Ατλαντικού το ενδιαφέρον της και θα ηγηθεί του νέου διαλόγου με τις ΗΠΑ. Ακόμη και αν χρησιμοποιηθεί το εμβόλιο, αυτό δεν θα γίνει μέχρι την άνοιξη, άρα πολλά μπορούν να συμβούν μέχρι τότε.
Αυτό ισχύει και για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι προφανές ότι επενδύει στη νέα διοίκηση των ΗΠΑ για παρέμβει προς την Τουρκία και να ηρεμήσει η κατάσταση, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η Αθήνα δεν θα δεχθεί πιέσεις για διάλογο
    

  Οι επιλογές του πρωθυπουργού

Κατά συνέπεια, πέραν των διεθνών εξελίξεων η κυβέρνηση επί μήνες θα είναι μόνη έναντι όλης της αντιπολίτευσης, που παρά την αστάθειά της, αρχίζει να διαμορφώνει ένα αντικυβερνητικό μέτωπο χωρίς αυτό να μεταφράζεται σε συμμαχία κατά της κυβέρνησης.  Η ολόπλευρη στήριξη των ΜΜΕ στην κυβέρνηση απέδωσε , αλλά όσο φθείρεται η κυβέρνηση , άλλο τόσο θα φθείρονται και τα ΜΜΕ που την στηρίζουν , γιατί θα είναι εμφανής η δυσαρμονία μεταξύ της πραγματικότητας και της εικόνας που φιλοτεχνούν εφημερίδες, ιστοσελίδες και κανάλια για την κυβέρνηση. Και αυτή η δυσαρμονία, όπως έχει καταδειχθεί και στο παρελθόν θα πλήξει την κυβέρνηση . Τα βιώματα εικονογραφούνται, ενίοτε ωραιοποιούνται από την τέχνη, όχι όμως από τις κυβερνήσεις.
Οι επιλογές του πρωθυπουργού περιορίζονται σε αλλαγές προσώπων, σε προπαγάνδα ή σε αποσιώπηση ευθυνών, γιατί η δυναμική του Επιτελικού Κράτους που συμπυκνώνει και εκφράζει συμφέροντα,  υπαγορεύει την προσήλωση στην ίδια πολιτική χωρίς παρεκκλίσεις. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, όσο περνούν οι εβδομάδες ο Μητσοτάκης θα ελίσσεται μεταξύ μιας στάσης απέκδυσης ευθυνών, διαρροές για ανασχηματισμό ή εκλογές, επικοινωνιακά τρικ και μιας πολωτικής πολιτικής. Στόχος του θα είναι η διατήρηση των δυνάμεών του, ή τουλάχιστον οι απώλειες να είναι διαχειρίσιμες.
Η κατάσταση αυτή όμως θα οδηγήσει σε μια στασιμότητα που θα είναι εξαιρετικά αρνητική καθώς η αντιπολίτευση μη έχοντας τίποτα να χάσει θα απαντήσει με περισσότερη επιθετικότητα προκειμένου και να ακούγεται η φωνή της και να αφυπνίσει δυνάμεις που θα απογοητευθούν από την κυβέρνηση.

 Πέραν της πολιορκίας για την πανδημία, υπό την πίεση της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση θα παγώσει την εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου, αναφέρουν πληροφορίες. Ενδιαφέρον έχει τι θα γίνει με την Τράπεζα Πειραιώς καθώς οι πιέσεις τόσο του Α. Τσίπρα, όσο και του Γ. Βαρουφάκη γίνονται ασφυκτικές, γιατί δεν γίνεται ο ελληνικός λαός να ταϊζει αιωνίως τα κοράκια. Στα εργασιακά είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο καθώς είναι αδύνατο να δικαιολογήσει την επιστροφή στον 19ο αιώνα. Ήδη η κυβέρνηση μοιάζει με δυσκίνητο κάρο που αγκομαχά στην ευθεία , πόσο μάλλον στον ανηφορικό χειμώνα.
Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για μίνι –συγκυβέρνηση απορρίφθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ενώ ενδιαφέρον θα είχε μια προσωπική τοποθέτηση του  Μητσοτάκη. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά και σημαντικά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέφυγαν να  την εκλαϊκεύσουν και έτσι μεταφράζεται ως πρωτοβουλία Τσίπρα και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Η αξιωματική αντιπολίτευση διατείνεται ότι η πρόταση διατυπώθηκε επειδή η κυβέρνηση θα την απέρριπτε , επομένως ο πρωθυπουργός θα έχει όλη την ευθύνη, αλλά αυτές οι φευγαλέες πολιτικές δημιουργούν και φευγαλέες εντυπώσεις.Τι θα συνέβαινε όμως αν ο πρωθυπουργός την αποδέχονταν;

Ούτως ή άλλως πλέον δημιουργείται ένα νέο πολιτικό πλαίσιο . Ενόψει του προϋπολογισμού και της συνόδου κορυφής του Δεκεμβρίου με επίκεντρο την Τουρκία , η χώρα θα βρεθεί στην δίνη μιας πολύ δύσκολης περιόδου. Αυτές τις εβδομάδες θα διαμορφωθεί ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική ζωή που η μεν κυβέρνηση θα πιεστεί ασφυκτικά, η δε αντιπολίτευση  θα επιχειρήσει να βγει κερδισμένη . Αν αυτό επιβεβαιωθεί , δηλαδή αν ο ΣΥΡΙΖΑ κυρίως  βγει κερδισμένος , ο  πρωθυπουργός και η ΝΔ ενδεχομένως θα επιδιώξουν να σταματήσουν την φθορά με εκλογές. Συμπέρασμα: ούτως ή άλλως από τις γιορτές και μετά, το σκηνικό θα αλλάξει….