Του Σωτήρη Σιδέρη

Μια κομματική ανασυγκρότηση ή μια πολιτική αντεπίθεση δεν έχει νόημα αν δεν εκπέμπει ένα σύνθημα ή ένα  όραμα για την επόμενη ημέρα. Ο Αλέξης Τσίπρας ξαναπιάνει το νήμα της πολιτικής δράσης και με την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το σύνθημα επιστροφής στον κομματικό  ορθολογισμό. Ταυτόχρονα δήλωσε παρών και εθνικά υπεύθυνος, καθώς η κυβέρνηση διολισθαίνει στο βυθό της ελληνοτουρκικής κρίσης, αδυνατώντας να ορίσει και να υπερασπιστεί κόκκινες γραμμές. Άρα η πρώτη ευθύνη του Τσίπρα  να επιστρέψει στο κόμμα του και να το ξεκολλήσει  από την καθήλωση, την εσωστρέφεια  και  να το επαναφέρει σε θέση μάχης  είναι ένα  βήμα. Που θα μείνει μετέωρο αν δεν γίνει το επόμενο βήμα. Η ανένδοτη αντιπολίτευση μέσα από θέσεις και άμεσο πρόγραμμα δράσης και η ανάληψη της εθνικής ευθύνης που του αναλογεί είναι στα καθήκοντα ενός κόμματος εξουσίας.

Έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας τοποθετήθηκε έναντι της κυβέρνησης, αλλά και έναντι των εσωκομματικών δυνάμεων. Ως προς την κυβέρνηση  επιβεβαίωσε ότι είναι μια αντικοινωνική κυβέρνηση πελατειακή και ταξική. Ως προς την εξωτερική πολιτική: δεν την είπε ενδοτική κυβέρνηση , αλλά το εννοούσε, περιγράφοντας τα όσα ταπεινωτικά συμβαίνουν στην ανατολική Μεσόγειο και στο διπλωματικό λαβύρινθό της.
Δεν  αποκάλεσε τον Μητσοτάκη εφιάλτη όπως καθημερινά έκανε ο Α. Παπανδρέου για τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, αλλά είπε ότι είναι  και εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνος. Κυρίως όμως και ο Τσίπρας όπως και  ο ελληνικός λαός σε μεγάλο ποσοστό, είναι ανήσυχοι για την  πολιτική της κυβέρνησης  και την καθημερινή ψευδολογία γύρω από τις κινήσεις του Ουρούτς Ρέις. Όσο η κυβέρνηση στο εσωτερικό δεν έχει στρατηγική συναίνεσης ο Μητσοτάκης  θα είναι μόνος στο τέλος και θα έχει όλη την ευθύνη.

Αξιοσημείωτη είναι η δεύτερη κατά σειρά αναφορά στον Πάνο Σκουρλέτη, μετά την Πολιτική Γραμματεία και στην ΚΕ.  Έπλεξε και πάλι  το εγκώμιο στον απερχόμενο Γραμματέα , ενώ σε πολλές περιπτώσεις το περιβάλλον του, υπέσκαπτε την δράση του Γραμματέα του κόμματος. Ο Σκουρλέτης θα καταγραφεί στην κομματική ιστορία ότι πέτυχε να μην ρευστοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και  εμπόδισε , όσο μπορούσε την διάλυση του κομματικού ιστού και των κομματικών οργάνων από διορισμένα μέλη και στελέχη.  Απόδειξη της επιτυχίας του ιστορικού ΣΥΡΙΖΑ, είναι και το γεγονός ότι ο νέος εκπρόσωπος του κόμματος, ο Νάσος Ηλιόπουλος είναι γέννημα –θρέμμα του κόμματος , όπως και ο διάδοχος του Σκουρλέτη, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ΣΥΡΙΖΑ και η προσθήκη «Προοδευτική Συμμαχία» στον τίτλο είναι προσθήκη.  

Τώρα λοιπόν που έγιναν τα πρώτα βήματα για να ξεκαθαρίσει το  εσωκομματικό τοπίο, καθώς απομένουν πολλά ακόμη, κάποιες πρώτες διαπιστώσεις και εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν. Ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στον ΣΥΡΙΖΑ αφού ταλαντεύθηκε, μάλωσε, ανησύχησε και τέλος αποφάσισε ότι χωρίς ισχυρό κόμμα καμία μεταγραφή δεν είναι ικανή από μόνη να λύσει πολιτικά προβλήματα. Ούτε μπορεί να κάνει πολιτικό αγώνα διαταράσσοντας τις ισορροπίες και αφυδατώνοντας ιδεολογικά ένα κόμμα με ιστορικές καταβολές.  Τώρα , το επόμενο βήμα προφανώς θα είναι η ενίσχυση της πολιτικής ενότητας καθώς η πρόθεσή του όπως είπε στην ΚΕ, να υπάρξει ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο, θα δώσει νέα δύναμη στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αρκεί τα μέλη του πολιτικού κέντρου να έχουν , ως ένα σημαντικό βαθμό, ομοιογενή ιδεολογική ταυτότητα για να λειτουργήσει.

  

 Ο Τζανακόπουλος και οι άλλοι

Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος έχει τώρα την ευθύνη να ομογενοποιήσει  τις διαφορικές θέσεις και ιδέες , τα χιλιάδες μέλη και να παρουσιάσει έναν συνεκτικό κορμό βασισμένο σε κοινό πρόγραμμα.  Άρα η συσπείρωση είναι η αφετηρία για να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια νέα  κινηματική ταυτότητα και αύρα εξουσίας.   Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ξυπνήσει από το πολιτικό κώμα στο οποίο έχει πέσει εδώ και έναν χρόνο, επειδή δυσλειτουργεί σε όλα τα επίπεδα. Δηλαδή δεν είναι θέμα Γραμματέα η επανεκκίνηση αλλά κορυφαίο πολιτικό πρόβλημα του συνόλου του κόμματος. Αλλά αν ο Δημήτρης Τζανακόπουλος υπονομευθεί, όπως συνέβη και με τον Σκουρλέτη,  για να μεταβολιστεί στο κομματικό σώμα ο θρυλούμενος δεξιός  μετασχηματισμός , τότε είναι σίγουρο ότι μπορεί να είναι ο τελευταίος Γραμματέας του ενωμένου ΣΥΡΙΖΑ.
 Προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας εισηγήθηκε την αλλαγή φρουράς στην γραμματεία του κόμματος, όχι για να συνεχιστεί η κρίση ταυτότητας , αλλά για να υπάρξει μια επανεκκίνηση..  Που λογικά θα έπρεπε να παρουσιαστούν άμεσα για να δοθεί και νόημα στις αλλαγές.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει αλλαγές χωρίς να έχει έτοιμες ιδέες και πρωτοβουλίες που θα σπάσουν τα πολιτικά στεγανά της ΝΔ και θα επιταχύνουν την φθορά της κυβέρνησης. Τώρα, ο  Δημήτρης Τζανακόπουλος καλείται να κάνει πράξη όλα αυτά, χωρίς να έχει αποσπάσει ίσως καμία δέσμευση ως προς τι ακριβώς θα υπηρετήσει ως Γραμματέας, πέρα από τα αυτονόητα που έχουν σχέση με την κομματική γραφειοκρατία, τον κομματικό κορμό και τα οργανωτικά ζητήματα.   Δηλαδή αν ο Τζανακόπουλος κληθεί να υπερασπιστεί μηχανισμούς, πρόσωπα που μπαίνουν από την πίσω πόρτα, παρέες και διαλυτικά στοιχεία δεν θα έχει καμία τύχη. Αν τα συλλογικά όργανα μπλοκάρονται από μια σχεδόν μεταφυσική αντίληψη περί διεύρυνσης που περιλαμβάνει μεταγραφές προσώπων με μηδενική επιρροή στην κοινωνία  και δεν παράγεται πολιτική, είναι θέμα χρόνου , ο Τζανακόπουλος να εγκλωβιστεί σε ένα δυσλειτουργικό πολιτικό περιβάλλον που θα οδηγήσει το κόμμα σε ισχυρότερο κύκλο αδράνειας και εσωστρέφειας.
 Αν όμως αφεθεί να ενώσει το κόμμα σε μια  ηθική, αξιοκρατική και ιδεολογική βάση με την στήριξη όλων, θα  τα καταφέρει.