Εδώ και μήνες γίνεται συζήτηση για το δεύτερο κύμα του κορονοϊού. Ενώ από το άνοιγμα των συνόρων, όλοι βεβαίως και η κυβέρνηση, περίμεναν αύξηση των κρουσμάτων. Όμως δεν είδαμε κανένα μέτρο. Η μάλλον είδαμε μια κυβέρνηση και ειδικότερα τον κ. Χαρδαλιά να μιλά μόνο για ατομική ευθύνη. "Βάλτε μάσκα , μη στριμώχνεστε μπας και σωθε:iτε...". Και συγχρόνως να μπερδεύει τα νούμερα των κρουσμάτων σε Αττική ή στα νησιά. Ακούσαμε και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να μιλά για ατομική ευθύνη. Δεν είδαμε όμως καμία προετοιμασία για την αντιμετώπιση της κατάστασης, από τον υπουργό Κικίλια, τον υφυπουργό Κοντοζαμάνη και όποιον άλλον αρμόδιο. Δεν μιλάμε για θαύματα, αλλά για μια στοιχειώδη προετοιμασία των υποδομών ώστε να υποδεχθούν τα νέα κύματα της πανδημίας, ειδικά δε για να μην πέσει το βάρος στα 20 μεγάλα νοσοκομεία , τα οποία καλύπτουν και όλες τις άλλες ασθένειες. Σε όλες τις χώρες εκθεσιακοί χώροι, γήπεδα ή μεγάλοι χώροι μετατρέπονται σε «νοσοκομεία» μόνο για κορονοϊό , με κάποιες βασικές εγκαταστάσεις (οξυγόνο κα) ώστε μην γονατίσουν τα νοσοκομεία. Εδώ τίποτα. Όμως δεν είδαμε και αλλαγές στα νοσοκομεία (προσωπικό, ειδικές ρυθμίσεις) ούτε κάποιο νέο κρεβάτι, αφού το υπουργείο Υγείας ....απλώς περιμένει, τα νέα κύματα της επιδημίας.
Θα αναφερθούμε σε μερικά μόνο παραδείγματα από διάφορες χώρες όπου έγιναν ειδικές κατασκευές για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Δεν συζητάμε (ούτε και το ζητάει κανείς) να φτιαχτεί ένα νοσοκομείο όπως στην Κίνα, γιατί πολύ απλά δεν είμαστε Κίνα.
Όμως οι ένοπλες δυνάμεις και κάθε λογής εθελοντής σε διάφορες χώρες του πλανήτη έχουν βοηθήσει στο χτίσιμο αυτοσχέδιων νοσοκομείων είτε σε πάρκα, είτε σε εκθεσιακά κέντρα, είτε ακόμα και μέσα σε γήπεδα.
Συνεδριακό κέντρο στο Λονδίνο μετατράπηκε σε νοσοκομείο με 500 κλίνες για ασθενείς.
Στη νέα Υόρκη, το θρυλικό Σέντραλ Παρκ γέμισε λευκές τέντες. Πρόκειται για ένα αυτοσχέδιο νοσοκομείο με 68 κλίνες.
Το πλωτό νοσοκομείο Comfort του Αμερικανικού Ναυτικού, με 1.000 κλίνες, έπλευσε μπροστά από το Άγαλμα της Ελευθερίας και προσδέθηκε σε προβλήτα του Ποταμού Χάντσον.
Στην Ισπανία, ένα εκθεσιακό κέντρο της Μαδρίτης μετατράπηκε μέσα σε μόλις λίγες μέρες, ώστε να μπορεί να στεγάσει μονάδες εντατικής θεραπείας και σταθμούς πρώτων βοηθειών. Το γήπεδο Fontes do Sar, στην Ισπανία (Γαλικία) επίσης διαθέτει πλέον 150 κρεβάτια για την υποδοχή ασθενών που έχουν νοσήσει από τον κορονοϊό.
Το γήπεδο της Τζιρόνα στην Ιταλία, Fontajau διαθέτει πλέον 200 κλίνες για ασθενείς, εφόσον παραστεί ανάγκη στην Καταλονία.
Το Pacaembu Stadium στο Σάο Πάολο έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο με 200 κλίνες.
Το στάδιο Aleksandar Nikolic Hall στο Βελιγραδι, είχε τεθεί τέθηκε στη διάθεση των αρμόδιων αρχών από πολύ νωρίς.
Στο Βιετνάμ σε στάδια και εκθεσιακούς χώρους ετοιμάστηκαν υποδομές η για νοσοκομειακή περίθαλψη ή και για καραντίνα (μιλάμε για χώρα με 100 εκ πληθυσμό).
Η κυβέρνηση αυτή τη φορά δίστασε να πάρει ριζικά και καθολικά μέτρα για την αντιμετώπιση της αύξησης των κρουσμάτων. Δηλαδή να πάμε σε καραντίνας ανα περιοχή ή και συνολικά. Εν μέσω της τουριστικής περιόδου ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι, γιατί και ο ιός που έχει χτυπήσει την οικονομία είναι πολύ βαρύς και ήδη φαίνεται. Όμως ανεξαρτήτως αυτού του χειρισμού, υπάρχει κάτι ουσιαστικό που αναδεικνύει και την ανικανότητα και την ιδεολογική εμμονή της κυβέρνησης και της ΝΔ. Είχαν κάποιους μήνες να οργανώσουν το σύστημα Υγείας , τα νοσοκομεία και τις περιφερειακές μονάδες . Δεν το έκαναν. Τάχιστα προσπάθησαν να εφαρμόζουν το σχέδιο τους για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, για την διασύνδεση του κεντρικού δημόσιου συστήματος υγείας με τον ιδιωτικό τομέα, σε βάρος των φορολογουμένων και των ασφαλισμένων. Ήξεραν (όλοι ξέραμε) ότι έρχεται δεύτερο κύμα της πανδημίας. Το αν ήρθε εν μέσω καλοκαιριού ή αν θα ερχόταν Σεπτέμβρη-Οκτώβρη δεν έχει σημασία, αφού ήταν αναμενόμενο. Είχαν λοιπόν χρόνο να οργανώσουν τα νοσοκομεία, να προσλάβουν προσωπικό, να βελτιώσουν υποδομές και υλικοτεχνική υποδομή.
Αντί όλων αυτών συνεχίζουν να μιλάνε για την ατομική ευθύνη. Ρίχνουν το μπαλάκι στον πολίτη, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να εκτεθεί για να εργαστεί, για να έχει μεροκάματο, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί με μέσα μαζικής μεταφοράς, να έρθει σε επαφή με άλλο κόσμο. Εκτός αν νομίζουν ότι υπάρχουν πολλοί που μπορούν να κάτσουν σπίτι τους χωρίς να πεθάνουν από την ανέχεια.
Τώρα θα φανεί ακόμα περισσότερο η αναγκαιότητα του δημόσιου δικτύου υγείας που δεν περιορίζεται μόνο στα νοσοκομεία. Χρειάζεται και το άλλο δίκτυο για να προλάβουν τα νοσοκομεία να αντιμετωπίσουν τα βαριά περιστατικά. Τώρα θα φανεί αν ολ αυτά που έλεγε ότι έκανε η κυβέρνηση στην πρώτη φάση οταν κλειστήκαμε όλοι στα σπίτια μας, έγιναν πράξη. Αν δηλαδή ενισχύθηκε το σύστημα υγείας. Τώρα η πίεση θα είναι μεγαλύτερη, με δεδομένο ότι δεν μπορεί και πάλι η οικονομία να κλειστεί στο καβούκι της. Η κυβέρνηση έχασε χρόνο λόγω ιδεοληψίας και ανικανότητας.