του  Σπύρου Σουρμελίδη

Με τα τουρκικά πλοία (ερευνητικά και πολεμικά) να δρουν στην ελληνική ΑΟΖ, η κυβέρνηση επιδιώκει να επιστρέψει στην συμφωνία του Βερολίνου για άμεσες διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Διαμεσολαβητής και επιδιαιτητής η καγκελάριος Μέρκελ.  Με την οποία ο κ. Ερντογάν δηλώνει έτοιμος «να συζητήσει μια δίκαιη μοιρασιά των φυσικών πόρων της ανατολικής Μεσογείου».  Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε διάγγελμα του (το απόγευμα της Τετάρτης 12.8) δήλωσε την ετοιμότητα του να προσέλθει στην διαπραγμάτευση, την οποία έχει ήδη συμφωνήσει, αρκεί η Τουρκία να αποσύρει τις απειλητικές ενέργειες. Και μάλιστα ο πρωθυπουργός προανήγγειλε και την ετοιμότητα της κυβέρνησης του να παραπεμφθεί σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο  (όχι κατ ανάγκη στην Χάγη δηλαδή) , η οριοθέτηση Θαλασσίων Ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Και είναι πάλι η καγκελάριος Μέρκελ που επιδιώκει να επαναφέρει τις διαδικασίες πριν απο την συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου.

Και όπως φαίνεται η κα Μέρκελ κατάφερε και πάλι να πείσει τον Ερντογάν να αποσύρει το Oruc Reis  αφού και ο ελληνας πρωθυπουργός επιθυμεί  να ξεκινήσουν οι προσυμφωνειθείσες διαπραγματεύσεις. Το σκηνικό αρχίζει και ξεκαθαρίσει, παρα το κρυφτούλι που συνεχίζει να παίζει η κυβέρνηση, φοβούμενη να ανοίξει τα χαρτιά της στον ελληνικό λαό, για όλα όσα γνωρίζουν ήδη φίλοι και εχθροί.  

Εικόνα απογοητευτική και αναξιοπρεπής  

Η εικόνα που σχηματίζεται εδώ και μερικές εβδομάδες, δεν είναι καθόλου αξιοπρεπής για τη χώρα μας, ούτε φυσικά και για την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση όχι μόνο αποφεύγει οποιαδήποτε κίνηση αποτροπής των τουρκικών προκλήσεων, αλλά προσπαθεί να εμφανίζει τις τουρκικές ενέργειες ως ανύπαρκτες ή μη σημαντικές. Ακούσαμε απο επίσημα χείλη οτι το Oruc Reis   δεν μπορεί να κάνει έρευνες λόγω του ...θορύβου απο τα παραπλέοντα πλοία. Ακούσαμε ότι τελικώς το τουρκικό σκάφος δεν πραγματοποιεί έρευνες σε ελληνικής δικαιοδοσίας περιοχές ή ακόμα ότι επιτρέπεται να κάνει κάποιες έρευνες. Και όλ αυτα συνοδεύονται απο τις γνωστές διαβεβαιώσεις ότι η Ελλάδα δεν φοβάται και οτι θα κάνει ότι πρέπει για να αποτρέψει  την τουρκική προκλητικότητα.

Το ΚΥΣΕΑ που μάλλον ζήτησαν  οι στρατιωτικοί παρα η πολιτική ηγεσία (για να γνωρίζουν τα όρια των κινήσεων τους, βάσει ενός επίσημου οργάνου) αποφάσισε την συγκεκριμένη στάση που βλέπουμε, τους συγκεκριμένους χειρισμούς. Oi οποίοι οπως όλα δείχνουν  δεν βρίσκουν σύμφωνη όλη τη στρατιωτική ηγεσία, ιδίως του Ναυτικού. Δεν είναι τυχαία η δήλωση του πρώην Αρχηγού ΓΕΕΘΑ και υπουργού Αμυνας, Δ. Αποστολάκη, οτι οι ενπλες δυνάμεις μπορούν , αλλά είναι αλλες οι πολιτικές αποφάσεις. Οι ενέργειες της κυβέρνησης δεν βρίσκουν σύμφωνη και την αντιπολίτευση.

Εκ των προτέρων αποδοχή;

Εκτός απο την αποφυγή κινήσεων αποτροπής της τουρκικής προκλητικότητας, διαφαίνονται στο στάδιο των  προπαρασκευαστικών  διπλωματικών ενεργειών και συζητήσεων ,  εκ των προτέρων εκπτώσεις σε ότι αφορά  τις ελληνικές θέσεις. Και είναι αυτός κυρίως ο λόγος που ο Κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση αποφεύγουν  να πουν οτιδήποτε ουσιαστικό  δημοσίως, αλλά και στους πολιτικούς αρχηγούς. Οι οποίοι μετά το διάγγελμα επέκριναν την κυβέρνηση για τους ατυχείς χειρισμούς της.

Η υπογραφή δε, της συμφωνίας με την Αιγυπτο, έγινε υπό το κράτος της πίεσης του συμφωνηθέντος χρονοδιαγράμματος για την έναρξη των διαπραγματεύσεων αλλά και για να αντιμετωπιστεί στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης (οπως και στην τυχόν διαιτησία)  το τουρκολιβυκό σύμφωνο.  Το πρόβλημα όμως είναι τα κενά που δημιουργεί η συγκεκρικέμη συμφωνία. Ο χώρος που ντε φάκτο αφήνεται στην Τουρκία, κάτι που θα τεθεί στο τραπέζι της όποις διαπραγμάτευσης. Γιατί δεν αρκεί μόνο να καταφέρεις να υπογράψεις, σημασία έχει και τι ακριβώς υπογράφεις.

Παρά το κρυφτούλι  της κυβέρνησης είναι πλέον σαφές ότι:

1.Η κυβέρνηση βρίσκεται τουλάχιστον απο τις αρχές Ιουνίου σε μια εντατική μυστική  διαπραγμάτευση μέσω της καγκελαρίου Μέρκελ.

2. Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει την διαδικασία προς την έναρξη των διαπραγματεύσεων καθώς και οτι όλα όσα δεν επιλυθούν με την διαπραγμάτευση θα παραπεμφθούν σε ένα διεθνές δικαιοδοτικό όργανο (οχι στη Χάγη, αλλά σε μια διαδικασία ad hoc για γρηγορότερο αποτέλεσμα). Για την Αθήνα το θέμα είναι μόνο η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, θέμα πο υ έτσι κι αλλιώς επιφέρει πολλές και πολύπλοκες ρυθμίσεις και συμφωνίες.

3. Η Αγκυρα λόγω των  καθυστερήσεων απο ελληνικής πλευράς, και κυρίως λόγω της υπογραφής συμφωνίας της Ελλάδας με την Αιγυπτο,    επιδιώκει και να δείξει ότι έχει το πάνω χέρι, λόγω ισχύος, αλλά και να αποκτήσει επιπλέον νομικά επιχειρήματα (ερευνες στην αμφισβητούμενη περιοχή κλπ).

Παρα τους δύο κύκλους εντάσεων (23.7 και 7.8) με τον τουρκικό Στόλο αλλά και το Oruc Reis να αλωνίζουν σε ύδατα  ελληνικής δικαιοδοσίας, ολα δειχνουν οτι οδεύουμε στην έναρξη διαπραγματεύσεων. Σε αυτό δηλαδή που έχει ήδη συμφωνηθεί.

«Δεν φοβόμαστε τον διάλογο, ακόμη και τον πιο δύσκολο, γιατί έχουμε πίστη στο δίκαιο των θέσεών μας. Ομως διάλογος με προκλήσεις και σε κλίμα έντασης είναι, προφανώς, άνευ αντικειμένου» είπε ο Κ. Μητσοτάκης την Τετάρτη το απόγευμα, μετά και απο ένα ακόμα κύκλο επικοινωνιών μέσω του Βερολίνου.

«Με τη στάση της αυτή, η Αγκυρα  όμως, αποδεικνύει και τον προσχηματικό χαρακτήρα της δήθεν ετοιμοτητας της για διάλογο. Γιατί, πώς είναι δυνατόν μια καθ' όλα νόμιμη συμφωνία ενός κράτους με ένα άλλο να χρησιμοποιείται από ένα τρίτο κράτος ως πρόσχημα αποχώρησης από τις διερευνητικές επαφές πριν αυτές καν επανεκκινήσουν» επεσήμανε ο ελληνας πρωθυπουργός, επιβεβαιωνοντας εμμέσως αλλά ουσιαστικά,  πλήρως τα όσα έχουν συμφωνηθεί.