Η Ρωσία και οι ΗΠΑ , αλλά και η ΕΕ δευτερευόντως με την στάση της, έχουν αναδείξει την Τουρκία σε ρυθμιστικό παράγοντα στην κρίση της Λιβύης, όπως έκαναν και στην κρίση της Συρίας. Εδώ όμως , στην Λιβύη, εμπλέκονται πλέον όλο και περισσότεροι, κάτι που δεν είχε συμβεί στην Συρία. Η Αίγυπτος αναζητεί ρόλο καθώς η ανάσα της Άγκυρας φθάνει στην αυλή της. Μαζί της τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και τελευταία, έκανε μια δυναμική είσοδο στην σκηνή η Γαλλία, εξαπολύοντας επίθεση στην Τουρκία και φυσικά αναζητώντας τον δικό της ρόλο στην περιοχή. Όσο η Τουρκία συνομιλούσε με Μόσχα και Ουάσιγκτον, με τον Τραμπ για την ακρίβεια, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Η αύξηση των ενδιαφερομένων προκαλεί προβλήματα και η Γαλλία, αν έστω και για φορά τηρήσει αποφασιστική στάση και δεν υποχωρήσει είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Άρα στην φιλική προς την Τουρκία εξέλιξη , υπάρχει πλέον εξισορρόπηση. Και η Ελλάδα παρακολουθεί ….
Η αναστάτωση που εμφανίστηκε στις διαπραγματεύσεις για το μέλλον της Λιβύης μεταξύ Τουρκίας –Ρωσίας την Κυριακή 14 Ιουνίου, έχει σχέση με το μελλοντικό πολιτικό καθεστώς το οποίο θέλει πλήρως να ελέγχει η Τουρκία. Πέραν των άλλων, η Άγκυρα θέλει να διασφαλίσει ότι θα έχει βάσεις στην Λιβύη και η Τρίπολη δεν θα αναθεωρήσει την θέση της για το τουρκολιβυκό σύμφωνο. Αυτό είναι το σημείο κλειδί που ενδιαφέρει στην Ελλάδα φυσικά και καλό θα ήταν η χώρα μας να εμπλακεί περισσότερο. Η επιχείρηση «Ειρήνη» που επιβλέπει το εμπάργκο όπλων και έχει εκθέσει την ΕΕ παγκοσμίως μπορεί να αποκτήσει και έναν πολιτικό βραχίονα που να συμμετάσχει στις συνομιλίες για το μέλλον της Λιβύης . Αυτό μπορεί να γίνει με ελληνική πρόταση, που σίγουρα μπορεί να υποστηριχθεί από την Αίγυπτο και τη Γαλλία και κατά πάσα πιθανότητα από την Ρωσία . Αν αυτό συμβεί, θα ανατραπεί σε σημαντικό βαθμό ο ισχυρός ρυθμιστικός ρόλος της Τουρκίας, θα διεθνοποιηθεί σε σωστή βάση η κρίση της χώρας αυτής και θα υπάρξουν σίγουρα εξισορροπημένα αποτελέσματα. Η Γαλλία μπορεί να αναλάβει αυτή την αποστολή και να πείσει τη Γερμανία να συμμετάσχει.
Η ακύρωση της μετάβαση του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ στην Κωνσταντινούπολη την Κυριακή 14 Ιουνίου προκάλεσε έκπληξη καθώς δεν ανακοινώθηκαν οι λόγοι . Πληροφορίες ανέφεραν ότι προέκυψε διαφωνία σχετικά με τον ρόλο που μπορεί να έχει στην μελλοντική κυβέρνηση ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης της Τρίπολης Σαράτζ και ο επικεφαλής της Βουλής Σαλέχ που πρόσκειται στον Χάφταρ.
Σύμφωνα με το Al Jazeera, η Τουρκία, ναι μεν συμφωνεί με την «προαγωγή» του Σαλέχ, ωστόσο επιθυμεί να παραμείνει ο Λίβυος πολιτικός μια «φιγούρα» στο πλευρό του Φαγέζ αλ Σαράτζ και όχι να τον αντικαταστήσει. Είναι προφανές ότι ο Χάφταρ, στον οποίο επένδυσε η ελληνική κυβέρνηση μπαίνει στο περιθώριο. Ωστόσο θετικός έναντι της Αθήνας ήταν και ο Σαλέχ, αλλά δεν γνωρίζουμε προς το παρόν με ποιους όρους θα σχηματιστεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και ποια θα είναι η στάση του, τόσο έναντι στο τουρκολιβυκό σύμφωνο, όσο και στις πληροφορίες που φέρουν την Τουρκία να συμφωνεί στην δημιουργία βάσεων στο έδαφος της Λιβύης.
Ιδιαίτερα επιθετική ήταν η Γαλλία και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, καθώς κατήγγειλε την Άγκυρα για «ανεπίτρεπτο παρεμβατισμό», διαβεβαιώνοντας πως το Παρίσι «δεν μπορεί να το επιτρέψει».
Σε ανακοίνωση από τη γαλλική προεδρία εκφράζεται οργή για μια «πολιτική όλο και περισσότερο επιθετική της Τουρκίας, με επτά τουρκικά πλοία να έχουν λάβει θέση ανοικτά της Λιβύης και μια παραβίαση του εμπάργκο όπλων».
«Οι Τούρκοι συμπεριφέρονται με απαράδεκτο τρόπο εργαλειοποιώντας το ΝΑΤΟ και η Γαλλία δεν μπορεί να το επιτρέψει», αναφέρεται ενώ τονίζεται ότι ο Εμανουέλ Μακρόν είχε συνομιλία για το θέμα με τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ, ενώ «ανταλλαγές απόψεων θα πραγματοποιηθούν τις ερχόμενες εβδομάδες για το θέμα αυτό με τους εταίρους στο ΝΑΤΟ που έχουν δεσμευθεί επί του πεδίου».