Η ένταση των τελευταίων ημερών στις πλατείες δείχνει τον μονοδιάστατο τρόπο αντιμετώπισης ενός γεγονότος που ξεκίνησε μάλλον αυθόρμητα μετά το τέλος της καραντίνας στην Αγία Παρασκευή , αλλά η αστυνομική και μόνο αντιμετώπιση, προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και το φαινόμενο, αντί να περιορίζεται απλώνεται . Παντού στον κόσμο υπάρχουν τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά η βία είναι καταδικαστέα σε κάθε περίπτωση. Υπάρχει και άλλος τρόπος να μιλήσουν στους νέους. Αλλά αντί για άλλη αντιμετώπιση στέλνουν τα ΜΑΤ, δηλαδή ρίχνουν βενζίνη στις πλατείες.
Επειδή ακριβώς οι συνθήκες είναι ιδιόμορφες εξαιτίας της πανδημίας, η καταδίκη ή η εύκολη ενοχοποίηση εκ μέρους της κυβέρνησης θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η κυβέρνηση δείχνει αιφνιδιασμένη, βλέπει παντού εχθρούς σε κάθε πολιτική ή κοινωνική αντίδραση και αντιδρά είτε αμήχανα , είτε βίαια, είτε ανοίγοντας μέτωπα . Όλα λάθος.
Και κυρίως είναι λάθος η επίρριψη ευθυνών σε οργανώσεις, αντιεξουσιαστές ή οποιονδήποτε άλλον. Έχουν να κάνουν με νεολαία που δεν χειραγωγείται όσο εύκολα νομίζει ο Χαρδαλιάς και η ΝΔ . Η πολιτική μπορεί να είναι και καλός σύμβουλος και όχι αντίπαλος . Αλλά η κυβέρνηση επιλέγει τη λάθος θέση για μια ακόμη φορά. .
Μετά την πλατεία της Αγίας Παρασκευής νεολαίοι συγκεντρώθηκαν το βράδυ της 8ης Μαίου στις πλατείες Κυψέλης και Παγκρατίου. Στην Κυψέλη έγιναν επεισόδια και υπήρξαν συλλήψεις. Η εξέλιξη προκαλεί προβληματισμό. Θα είναι μεγάλο λάθος να νομίζει η κυβέρνηση ότι η νεολαία μπορεί να αντιμετωπιστεί βίαια χωρίς να αντιδράσει, ακόμη και αν κάνει λάθος . Στην Αγία Παρασκευή η λάθος αντίδραση και του δημάρχου εξόργισε ακόμη περισσότερο και το αποτέλεσμα ήταν το ιδιότυπο αυτό γεγονός να βρει μιμητές και αλλού.
Είναι απαράδεκτο, να νομίζει η κυβέρνηση ότι το δόγμα Νόμος και Τάξη ισχύει σε κάθε περίπτωση και ότι μπορεί να επιβληθεί οριζόντια και κάθετα χωρίς να υπάρξουν απαντήσεις. Στην προκειμένη περίπτωση επειδή πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά και την δημόσια υγεία, καλό θα ήταν η προσέγγιση της νεολαίας να γίνει με όρους πειθούς και όχι με την αστυνομία. Δεν είναι το φάρμακο για κάθε πρόβλημα τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομικά όλα τα προβλήματα, κυρίως όταν έχεις να κάνεις με νεολαία. Γιατί η μίμηση, η αντίδραση , ενδεχομένως και οργή εύκολα μπορούν να μετατραπούν σε ιδιόμορφα κινήματα και μετά άντε να τα μαζέψεις.
Η κυβέρνηση , ο Χαρδαλιάς, ο Χρυσοχοίδης, πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να πειστούν οι νέοι να κάνουν πιο ορθολογικές τις συναθροίσεις τους, ας επικεντρωθούν σε αυτούς τους τρόπους. Ας καταλάβουν όμως όλοι αυτοί, ότι μεγάλος αριθμός νέων βιώνουν τον εφιάλτη της ανεργίας, της έλλειψης προοπτικής. Είναι νέοι και οργισμένοι και το τελευταίο που θέλουν είναι να βλέπουν απέναντί τους τα ξαναμμένα ΜΑΤ. Δεν είναι στραβός ο γιαλός….