του Σωτήρη Σιδέρη

Η κυβέρνηση της ΝΔ, έτοιμη από καιρό , πέρασε με καταιγιστική ταχύτητα νομοσχέδια, τροπολογίες και  αλλαγές σε Αρχές, φορείς και οργανισμούς .  Άλλαξε ήδη το τοπίο στην διοίκηση της κυβέρνησης και του κράτους. Εξυπηρέτησε εν ριπή οφθαλμού συμφέροντα . Γνώριζε ότι αν όλα αυτά συνέβαιναν από το Φθινόπωρο το κλίμα θα ήταν διαφορετικό. Και τα κατάφερε γιατί έτσι λειτουργεί η δημοκρατία. Έχει την πλειοψηφία στη βουλή και ψηφίζει . Αποφασίζει και εκτελεί. Η ηθική της διακυβέρνησης είναι άλλο ζήτημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση  έκανε το σύνηθες, το αυτονόητο . Αποκάλυψε ορισμένες πτυχές της αντεργατικής πολιτικής, προειδοποίησε για επιπτώσεις στην κοινωνία από τον αγοραίο νεοφιλελευθερισμό, άφησε υπαινιγμούς για  λειτουργία του αυταρχικού κράτους. Ο καταγγελτικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο. Είναι πλήρης, αυτόματος πιλότος κατά μία έννοια.
Σαν φυσικό φαινόμενο ερμηνεύεται και η άνεση με την οποία η ΝΔ εξυπηρετεί συμφέροντα, είτε του ΣΕΒ, είτε του Λάτση, είτε απλών και άσημων εργοδοτών. Μάλιστα, σε σχέση με το παρελθόν, η ΝΔ έχει ανέβει επίπεδο. Κάνει τα πάντα απροκάλυπτα πλέον. Υποταγή και χειροφιλήματα στην Εκκλησία, αφοσίωση στον ΣΕΒ και στο πελατειακό κράτος, περιφρόνηση των αδύναμων και των δικαιωμάτων της.  Νομοθετεί υπέρ  χωρίς κανένα έλεος. Γνωρίζει ταυτόχρονα ότι το καλοκαίρι είναι ο σύμμαχός της και όχι οι εργαζόμενοι.

    
Ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ή όχι;

Η καταγγελτική αντιπολίτευση είναι μια παράμετρος της συνολικής αντιπολιτευτικής τακτικής, δεν μπορεί να είναι ο κανόνας. Προφανώς ο ΣΥΡΙΖΑ και οποιοδήποτε άλλο κόμμα μετά από μια μεγάλη ήττα, δεν θα ήταν σε θέση να οργανωθεί, να μελετήσει, να σχεδιάσει και κυρίως να ανασυγκροτηθεί.
Ωστόσο , το κλίμα που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν 40 ημέρες μετά τις εκλογές , αφήνει πολλά περιθώρια για εκτιμήσεις. Οι συνεργάτες του Τσίπρα συνεχίζουν τις διαρροές για εκλογή προέδρου από τη βάση, αλλά δεν κανείς τους δεν λέει κουβέντα , αν και πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα οργανώσει την συζήτηση για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησής του. Πως θα κάνει αυτοκριτική ο ίδιος ο Τσίπρας . Πως θα δικαιολογήσει την παταγώδη αποτυχία της λεγόμενης « Προοδευτικής Συμμαχίας» που με την τριπλή της ήττα, ευρωεκλογές, Αυτοδιοίκηση και εθνικές εκλογές, δεν άφησε ούτε ίχνος, ούτε ένα αποτύπωμα στην πολιτική σκηνή και κυρίως στην ζωή της Αριστεράς . Αντίθετα με κινήσεις που ξεπερνούν  και τις αντίστοιχες του Μητσοτάκη στο επιτελικό κράτος, ο Τσίπρας ενέταξε ήδη στον κομματικό κορμό πολλούς από την παρωδία της «Γέφυρας» τύπου Μπίστη και άλλους συνεργαζόμενους , σαν να μην συμβαίνει τίποτα.  Αν μετά από μια τριπλή ήττα ένας ηγέτης κινείται σαν να μην συμβαίνει τίποτα, πως θα γίνει πειστικός αργότερα για να διεκδικήσει και πάλι την πρωθυπουργία;
Υπό αυτή την έννοια, η δημόσια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ πάσχει. Είναι μια ιδιότυπη ιδεοληψία να πιστεύει κανείς ότι η εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα βελτιωθεί αυτόματα, επειδή θα θολώνει η εικόνα της κυβέρνησης. Η εικόνα της ΝΔ είναι άθλια εδώ και χρόνια αλλά είναι στην διακυβέρνηση της χώρας με μικρά διαλλείματα συνεχώς.
Από την άλλη όμως το «κοινό» δεν είναι το ίδιο. Οι πολίτες που τοποθετούν τον εαυτό τους στα Αριστερά έχουν άλλες απαιτήσεις . Και το απέδειξαν στις  εκλογές. Όταν η ηγεσία απομακρύνεται από αυτές τις αρχές, τόσο το χειρότερο για την ηγεσία.  Απέδειξαν ότι δεν είναι πειθήνιο ψηφοφόροι και εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ . Αν η εμμονή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να διεμβολίσει το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ ήταν σωστή, τότε το ποσοστό του ΚΙΝΑΛΛ θα έπρεπε να είχε μηδενιστεί . Αντίθετα κέρδισε δύο μονάδες σε σχέση με το 2015. Άρα κάτι δεν πάει καλά στον ΣΥΡΙΖΑ.

 Από Σεπτέμβριο…
 

Ο διαρκής καταγγελτικός λόγος χωρίς παραγωγή πολιτικής, είναι λόγια του αέρα. Η εγγραφή νέων μελών δεν  μπορεί να είναι αυτοσκοπός. Διεύρυνση ναι, εισβολή πελατών, όχι.  Δεν είναι μετασχηματισμός του κόμματος. Αντίθετα θα αλλοιώσει πλήρως τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ. Η εκλογή προέδρου από τη βάση δεν είναι μεταρρύθμιση, όταν προβάλλεται ως η μοναδική αλλαγή . Αν κάποιος θέλει να μεταρρυθμίσει ένα κόμμα παρουσιάζει ένα πλήρες, συνεκτικό σχέδιο πολιτικών, οργανωτικών και καταστατικών αλλαγών. Διερευνά νέα πεδία στην οργάνωση και την δράση. Τα παρουσιάζει, τα συζητά, τα υποστηρίζει και τα θέτει υπό την κρίση των οργάνων του κόμματος και των μελών. Πρώτα όμως οφείλει να απαντήσει στα καυτά ερωτήματα που εγείρει η τριπλή ήττα. Στην συνέχεια, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παρουσιάσει τις θέσεις του για τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Θέσεις μελετημένες, θέσεις σύγχρονες για τα θηριώδη προβλήματα της κλιματικής αλλαγής, της εξωτερικής πολιτικής και της ασφάλειας, της διατροφικής αυτάρκειας της χώρας, θέσεις για μια νέα κομματική δομή που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες που δημιουργούν τα κοινωνικά δίκτυα, θέσεις για την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την ανάπτυξη και την πρόοδο. Από τις θέσεις του κρίνεται ένα κόμμα ως προοδευτικό, νεοφιλελεύθερο ή απλά πελατειακό.
Ο χρόνος τρέχει και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιδρά. Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό ίσως τους βολεύει ώστε κάποια στιγμή να ισχυριστούν ότι επείγει η αντιπολίτευση και όχι η ενδοσκόπηση. Λάθος τραγικό , αν όχι ύποπτο.
 Αν  πάλι ισχύουν οι διαρροές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει το συνέδριό του την άνοιξη, τότε το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό από ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως .  Και κάποιοι άλλοι προφανώς, έχουν ευθύνη να σταματήσουν αυτό το λάθος. Τώρα που είναι νωρίς….