Δικαίωμα της οικογένειας Μητσοτάκη –Μπακογιάννη είναι να στρέφεται κατά της χορήγησης άδειας στον Κουφοντίνα, παρά το γεγονός ότι η χορήγηση της άδειας είναι σύμφωνη με το νόμο. Η οικογένεια δηλώνει ότι ο Κουφοντίνας είναι αμετανόητος, άρα πρέπει να πεθάνει στη φυλακή. Εδώ όμως υπάρχουν ενστάσεις και ερωτήματα μήπως υποκρύπτεται ιδιοτέλεια. Κάνει λάθος όποιος υποστηρίξει ότι η Ντόρα Μπακογιάννη και ο γιος της Κώστας Μπακογιάννης κάνουν εδώ και χρόνια και πολιτική διαχείριση της δολοφονίας Μπακογιάννη;
Για μια ακόμη φορά ας ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν για να διαπιστώσουμε τις επιλεκτικές ευαισθησίες της οικογένειας. Μόλις το 1996 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τάσσονταν από το βήμα της βουλής υπέρ της αποφυλάκισης των χουντικών που βρίσκονταν στις φυλακές καταδικασμένοι για εθνική προδοσία.
Φυσικά κανένα μέλος της οικογένειας δεν διαφώνησε ούτε τότε ούτε σήμερα όταν τίθενται ερωτήματα. Άλλο εθνική προδοσία, άλλο χιλιάδες νεκροί στην Ελλάδα και την Κύπρο άλλο ο Παττακός, άλλο ο Κουφοντίνας. Για την οικογένεια Μητσοτάκη προφανώς το αδίκημα της εθνικής προδοσίας είναι μικρότερο από τα αδικήματα, τις δολοφονίες, ενός τρομοκράτη. Φυσικά αμετανόητος πέθανε ο Παττακός έξω από τη φυλακή, όπως και άλλοι χουντικοί, αλλά αυτό δεν είναι ζήτημα που να προκαλεί τις ευαισθησίες της οικογένειας.
Η Χούντα σκότωσε πολλούς , αλλά κανέναν από την οικογένεια Μητσοτάκη. Αν υπήρχαν θύματα στην οικογένεια από τη Χούντα, είμαστε βέβαιοι ότι θα τηρούσαν άλλη στάση.
Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έλεγε από το βήμα της βουλής ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις 13 Μαΐου 1996 σε συνεδρίαση αναφορικά με νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου:
«Κύριε υπουργέ, εγώ μέσα μου πιστεύω απόλυτα, ότι στη συνείδηση του ελληνικού λαού έχει ωριμάσει η άποψη της επιείκειας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει - αυτό είναι παραπάνω από βέβαιο - όπως επίσης δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι η δημοκρατία είναι μεγαλόψυχη και η δημοκρατία συγχωρεί. κάποια ώρα συγχωρεί…».
Και να τελειώνουμε με την υποκρισία. Οι δικτάτορες δεν φυλακίστηκαν από το φόβο μην και να επιχειρήσουν νέο πραξικόπημα αλλά για όσα προδοτικά έκαναν εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Και αν η Δημοκρατία συγχωρεί, συγχωρεί όλους, όχι όσους επιλέγει η οικογένεια Μητσοτάκη.