Και όμως έριξαν πυραύλους δίπλα σε ρωσικές βάσεις και ρωσικές εγκαταστάσεις στη Συρία, οι Τράμπ, Μει και Μακρόν, διακινδυνεύοντας μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία. 
Με πολύ υπερηφάνεια, θυμίζοντας τον Τζώρτζ Μπούς όταν ανακοίνωνε την επίθεση στο Ιράκ το 2003,  ο Ντόναλντ Τράμπ στις 4 τα ξημερώματα του Σαββάτου  (ώρα Ευρώπης) ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία ξεκίνησαν στρατιωτικές επιθέσεις κατά της Συρίας. Οι επιθέσεις αποτελούν αντίποινα για τη χρήση χημικών όπλων από τη συριακή κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Μόνο που το 2003 δεν υπήρχαν οι ..Ρώσοι στο Ιράκ.  Η οργισμένη απάντηση της Μόσχας «Πρέπει να είσαι πολύ ανώμαλος για να επιτεθείς στην πρωτεύουσα της Συρίας ακριβώς τη στιγμή που είχε μια ευκαιρία για ένα ειρηνικό μέλλον»,  αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά για την απάντηση σε στρατιωτικό επίπεδο.
Η Ελλάδα μένει μακριά (όσο μακριά αυτό είναι δυνατόν) από την όλη επιχείρηση, και δεν φαίνεται προς το παρόν να έχουν χρησιμοποιηθεί οι αμερικανικές βάσεις στη χώρα μας για το κτύπημα. Αποστάσεις κράτησε και το Βερολίνο όπως και η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών. Οι πρόθυμοι αυτή τη φορά είναι πολύ λιγότεροι σε σχέση με το 2003.

"Αυτές δεν είναι οι πράξεις ενός ανθρώπου", δήλωσε ο Tραμπ . "Είναι το έγκλημα ενός τέρατος." Ο Τράμπ είπε  ότι προκειται για πλήγματα ακρίβειας. "Είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε αυτή την απάντηση μέχρι να σταματήσει η κυβέρνηση της Συρίας τη χρήση απαγορευμένων χημικών όπλων".
Απευθυνόμενος στη Ρωσία και το Ιράν, ο Τραμπ  ρώτησε: "Τι είδους έθνος θα ήθελε να συνδεθεί με τη μαζική δολοφονία αθώων ανδρών, γυναικών και παιδιών;"
Λίγη ώρα αργότερα η Τεράζα Μέι ανακοίνωνε επίσης  το κτύπημα στην Συρία με την συμμετοχή των βρετανικών δυνάμεων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτόξευσαν «διάφορους τύπους πυρομαχικών», μεταξύ των οποίων πυραύλους κρουζ Τόμαχοκ. Σύμφωνα με το Fox News, χρησιμοποιήθηκαν επίσης βομβαρδιστικά μακράς ακτίνας δράσης B-1.
Εκτός από την δήλωση της Μόσχας για τους «ανώμαλους που βομβαρδίζουν τη Δαμασκό» ο ρώσος πρέσβης στην Ουάσιγκτον Ανατόλι Αντόνοφ δήλωνε αμεσως μετά την επίθεση: "Οι χειρότεροι φόβοι επαληθεύτηκαν. Δεν εισακούστηκαν οι προειδοποιήσεις μας. Ένα προσχεδιασμένο σενάριο εφαρμόζεται. Ξανά, απειλούμαστε. Προειδοποιήσαμε ότι τέτοιες ενέργειες δεν θα μείνουν χωρίς συνέπειες".
Το κτύπημά δοκιμάζει τις αντοχές της παγκόσμιας σταθερότητας, οι επιπτώσεις και στην οικονομία θα είναι σημαντικές και θα φανούν από το πρωί της Δευτέρας  όταν ανοίξουν τα Χρηματιστήρια.

Αλέξης Τσίπρας:  «Όχι» για πόλεμο στην Συρία

Η Ελλάδα δεν θα εμπλακεί σε πιθανές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία, ξεκαθάρισε ο Αλέξης Τσίπρας στον Ε. Μακρόν με την οποίο τηλεφωνήθηκε την Παρασκευή. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για την θέση του πρωθυπουργού, αν και η Ελλάδα διαθέτει Βάσεις από τις οποίες οι Αμερικανοί εκδράμουν προς χώρες της Μέσης Ανατολής. Όμως είναι πολύ διαφορετικό Έλληνες στρατιώτες να βρεθούν ξαφνικά εναντίον σύρων στρατιωτών και σύρων πολιτών. Θα ήταν ένα τεράστιο λάθος, κόντρα στην ιστορία  των δύο χωρών , των δύο λαών. Ο Έλληνας πρωθυπουργός καταδίκασε την χρήση χημικών όπλων, είπε ότι απαιτούνται αποφασιστικές πρωτοβουλίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τόνισε την ανάγκη να γίνουν προσπάθειες για ειρηνική επίλυση με βάση την πρόταση της Σουηδίας.

Η επίθεση

Το επιτελείο των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων ανέθεσε την αποστολή των βομβαρδισμών σε καταδιωκτικά Rafale, σύμφωνα με ένα βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα απο το προεδρικό μέγαρο των Ηλυσίων και την υπουργό Άμυνας Φλοράνς Παρλί.
Το Λονδίνο χρησιμοποίησε τέσσερα καταδικωκτικά αεροπλάνα Tornado GR4 της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF) εξοπλισμένα με πυραύλους Storm Shadow.
Ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις διευκρίνισε πως οι αμερικανικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν διπλάσια πυρομαχικά απ' όσα είχαν χρησιμοποιήσει για το αμερικανικό πλήγμα του Απριλίου 2017 εναντίον της στρατιωτικής βάσης του Αλ-Σααϊράτ, κοντά στη Χομς.
Η συριακή αντιαεροπορική άμυνα απάντησε, όμως σύμφωνα με το Πεντάγωνο δεν υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες από την αμερικανική πλευρά.
Μένει να δούμε ποια θα είναι η απάντηση των Ρώσων , ιδίως αν οι επιθέσεις συνεχιστούν. Η μάχη έτσι κι αλλιώς θα κριθεί στο έδαφος. Αν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι τους έχουν αποφασίσει να μοιράσουν την Συρία, τότε πρέπει πράγματι να στείλουν δυνάμεις εδάφους. Και αυτό θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνο με τους Ρώσους και τους Ιρανούς μα τους περιμένουν.
Η Γερμανία πάντως όπως και η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών απέχουν από την όλη διαδικασία. Οι πρόθυμοι ήταν περισσότεροι στην περίπτωση του Ιράκ το 2003.

Η αρχή του τρόμου

Με 42 λέξεις ο πλανητάρχης Ντόναλντ Τράμπ είχε προαναγγείλει το κτύπημα προκαλώντας τρόμο παγκοσμίως.
«Η Ρωσία δεσμεύεται να καταρρίψει όλους τους πυραύλους που θα εξαπολυθούν ενάντια στη Συρία. Ετοιμάσου, Ρωσία, επειδή θα έλθουν, ωραίοι, νέοι και "έξυπνοι"! Δεν πρέπει να είστε εταίροι του Κτήνους Που Σκοτώνει με Αέρια, που σκοτώνει τον λαό του και το διασκεδάζει!» «Ρωσία ετοιμάσου, οι πύραυλοι έρχονται». Το έγραψε στις 2 το μεσημέρι ώρα Αμερικής, στις 11 Απριλίου ημέρα Τετάρτη  και βεβαίως ακολούθησε πανικός.
Λίγη ώρα αργότερα στις 4 το απόγευμα της 11.4, ο Τράμπ επανέρχεται με δεύτερο tweet σε μια προσπάθεια προφανώς να ρίξει τους τόνους. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο τρομακτικό tweet  του Τράμπ, ήταν μια απάντηση-σχόλιο σε μια δήλωση του Ρώσου πρέσβη στο Λίβανο, Αλεξάντερ Ζασίπκιν, ο οποίος δήλωσε σε τοπικά Μέσα Ενημέρωσης  πως «θα καταρριφθούν οποιοιδήποτε αμερικανικοί πύραυλοι ριφθούν στη Συρία». Ακολούθησε την  επομένη στις 12. 4 ημέρα Πέμπτη ένα ακόμα tweet  του Τράμπ με το οποίο θα έφερνε όλα τούμπα. «Ουδέποτε είπα πότε θα γίνει επίθεση στη Συρία. (Αυτή) Θα μπορούσε να γίνει πολύ σύντομά ή και όχι και τόσο σύντομα. Όπως και να έχει, οι ΗΠΑ, υπό την δική του διοίκηση έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στην μάχη κατά του ISIS. Και δεν ακούω το ευχαριστώ».
Η Μόσχα φυσικά και αντέδρασε επαναλαμβάνοντας πλέον από επισημότερα χείλη πως εκτοξευθούν πύραυλοι εναντίον της Συρίας, αυτοί θα καταρριφθούν.
Ο Β. Πούτιν όμως εξέφρασε την ελπίδα ότι επικρατήσει η λογική. Αμέσως μετά τηλεφώνησε στον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπ. Νετανιάχου. Από όσα έγιναν γνωστά φαίνεται ότι του είπε πως καλό θα είναι οι Αμερικανοί να μην κτυπήσουν στόχους στην Συρία γιατί οι ρωσικές δυνάμεις θα απαντήσουν. Η επικοινωνία με τον Νετανιάχου δεν είναι τυχαία. Πρώτον γιατί το Ισραήλ επηρεάζει  σε μεγάλο βαθμό και την αμερικανική   πολιτική στην περιοχή και δεύτερον γιατί ο Νετανιάχου επηρεάζει τον Τράμπ, για την ακρίβεια είναι παράγοντας με τον οποίο συνομιλεί ο Τράμπ αι τον ακούει προσεκτικά.
Στις ΗΠΑ συνεδρίασε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, χωρίς να γίνει γνωστό τι αποφασίστηκε. Φαίνεται όμως πως η Ουάσιγκτον δεν πρόκειται να επιτεθεί στην Συρία – τουλάχιστον επι του παρόντος- αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά για να διατηρηθεί και το κύρος του Προέδρου.
Αντιθέτως η βρετανική κυβέρνηση βιάστηκε να συνεδριάσει και να αποφασίσει την συμμετοχή της Βρετανίας στην επίθεση κατά της Συρίας του Ασαντ. Την ίδια στάση τηρεί και ο Ε. Μακρόν, ο οποίος έχει δηλώσει ότι θα στείλει στρατεύματα στην Συρία.
Ο τρόμος που προκάλεσε ο Τράμπ είχε επιπτώσεις και στην παγκόσμια οικονομία αν και οι περισσότεροι θεωρούν ότι  δεν μπορεί να συμβεί μια τόσο παράλογη πράξη, για τον …Ασαντ.
Οι θεωρίες είναι πολλές, αλλά τα σενάρια είναι εύκολα. Οι πραγματικές εξηγήσεις είναι δύσκολες, ειδικά όσο ακόμα δεν είναι γνωστές όλες οι «μικρές» καθοριστικές  λεπτομέρειες.
Αυτό όμως που σίγουρα είναι σαφές είναι το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί η  αμερικανική  πολιτική στην Συρία. Πέτυχαν στην Λιβύη, πέτυχαν πριν απ αυτό στο Ιράκ, αντιμετώπισαν την κρίση στην Αίγυπτο, αλλάζει και η πολιτική της Σαουδικής Αραβίας.
Όμως στην Συρία υπάρχει ο Ασαντ, και κυρίως υπάρχουν οι Ρώσοι και οι …Ιρανοί. Και οι μεν Ρώσοι δεν ενοχλούν τους ισραηλινούς εν μέρει και τους Αμερικανούς, αλλά οι Ιρανοί είναι κόκκινο πανί για τον Νετανιάχου και τον Τράμπ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, η αλλόκοτη πολιτική Ερντογάν, δημιούργησε μια ευκαιριακή σύμπραξη της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν.  Οι δε Κούρδοι (τους οποίους στηρίζουν οι αμερικανοί για να αποκτήσουν τον έλεγχο του 1/3 της Συρίας) εμποδίζονται από τις τουρκικές δυνάμεις στην βόρειο Συρία. Αρα υπάρχει αδιέξοδο για την ολοκλήρωση των αμερικανικών επιδιώξεων. 
Αντιθέτως ο Ασαντ ξεκαθαρίζει όλο και περισσότερα εδάφη στην Συρία, σπάει τους θύλακες τον αντιφρονούντων και επιδιώκει να αποκτήσει τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της Συρίας ξανα. Φυσικά με την βοήθεια των Ρώσων.
Έτσι βρισκόμαστε και πάλι στο σενάριο με τα ..χημικά. Και είναι οι βρετανοί (με ΜΚΟ και Παρατηρητήρια) που πληροφορούν ότι ο Ασαντ ρίχνει χημικά.
Αμερικανοί, βρετανοί και Γάλλοι, ζητούν την τιμωρία του Ασαντ, μόνο που πρέπει να κτυπήσουν και τους Ρώσους. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
Τα τύμπανα του πολέμου συνεχίζουν να κτυπάνε. Στόλοι μεγάλοι και ισχυροί με όπλα ισχυρά συγκεντρώνονται στην περιοχή, και το όλο σκηνικό δημιουργεί τρόμο και στην ευρύτερη περιοχή  και γενικότερα.