Το σκάνδαλο Novartis δείχνει ότι πρέπει να κτυπηθεί ακόμα περισσότερο η μανία των εταιρών να αυξάνουν τους τζίρους τους.
Η κυβέρνηση επεξεργάζεται νέα τιμολογιακή πολιτική και αυτό είναι ενθαρρυντικό. Αρκεί αυτή να συνοδευθεί από την βελτίωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, καθώς και από ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς για την αγορά φαρμάκων Και το ίδιο πρέπει να κάνει και για τα ιατρικά υλικά.
Η νέα τιμολογιακή πολιτική στηρίζεται στην αρχή των τριών χαμηλότερων τιμών της Ευρώπης.  Τα φάρμακα δηλαδή θα τιμολογούνται βάσει του μέσου όρου των τριών χαμηλοτέρων τιμών της Ευρώπης. Υπάρχει ο κίνδυνος να εγκαταλειφθεί η μείωση 50% όλων των φαρμάκων  όπως όριζε ο νόμος του Μαρτίου του 2011 που δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Ολ αυτά όμως που δεν είναι εύκολα κατανοητά από τους πολίτες (ενίοτε ούτε και από τους αρμόδιους παράγοντες) στηρίζονται σε μία παραδοχή. Ότι πρέπει να ενισχυθεί η λεγόμενη ελληνική φαρμακοβιομηχανία.

Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία (στο βαθμό που υπάρχει) θα ενισχυθεί μόνο αν γίνει ανταγωνιστική. Κάτι που το αντιλαμβάνονται στο υπουργείο Οικονομικών. Γιατί οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι εδώ και χρόνια έχουν εργοστάσια στο εξωτερικό και αποθήκες συσκευασίας στην Ελλάδα.  Θα ηταν κρίμα να στραβώσει η τεράστια προσπάθεια της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας (Ξανθός, Πολάκης) με την άυξηση της φαρμακευτικής δαπάνης.
Δεύτερον πρέπει να αντιληφθεί ότι τα ασφαλιστικά ταμεία και τα νοσοκομεία (δηλαδή το κράτος) πρέπει να αγοράζουν  με δημόσιους ηλεκτρονικούς διεθνείς διαγωνισμούς. Το κράτος που είναι μονοψώνιο πρέπει να  συμπεριφέρεται ως τέτοιο για να μειωθεί  το τεράστιο κόστος που πληρώνουμε τζάμπα. Και το ίδιο πρέπει να γίνει για τα ιατρικά και όλα τα άλλα υλικά που χρειάζονται τα νοσοκομεία. Είναι κρίμα μετά από τόσο μεγάλη προσπάθεια του υπουργείου Υγείας και το καλό αποτέλεσμα, να μην πάμε σε ένα ποιοτικό άλμα σε ότι αφορά την κοστολόγηση, τις προμήθειες και την μείωση της αλόγιστης νοσοκομειακής και φαρμακευτικής δαπάνης.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που θα την οδηγήσει να έχει αντίθετα αποτελέσματα απο τα προσδοκόμενα. Θα ήταν και πάλι καταστροφή για το Ασφαλιστικό Σύστημ και τα Νοσοκομεία (δηλαδή για τον ασφαλισμένο-φορολογούμενο πολίτη) να αυξηθεί η φαρμακευτική δαπάνη. Και αυτό δεν θα γίνει επειδή μπήκαν στο σύστημα ξανά και άνθρωποι ανασφάλιστοι. Η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου  τους έχει πετάξει εκτός είτε απευθείας είτε με την μίνιμουμ καταβολή των 5 ευρώ. Ομως η διαφορά της δαπάνης δεν προέρχεται απο το γεγονός οτι δικαιούνται φάρμακα και μη ασφαλισμένοι. Η διαφορά θα μεγαλώνει αν η κυβέρνηση πέσει στην παγίδα των φαρμακευτικών εταιριών. Που υποτίθτεαι οτι  έχουν  παραγωγή στην Ελλάδα ή που έχουν ελέχιστη συμμετοχή στην διαμόρφωση ελληνικής προστιθέμενες αξίας.