Επι 20 και πλέον χρόνια κάποιοι παρανομούν, κάποιοι βάζουν υπογραφές νομιμοποιώντας τις παρανομίες. Το έγκλημα είναι διαχρονικό και διαταξικό , είναι έγκλημα των αρμοδίων και συγχρόνως της ίδια της κοινωνίας. Και η τιμωρία θα ερχότανε αργά ή γρήγορα. Και τώρα όμως μετά την τιμωρία (καταστροφή) , συνεχίζεται το έγκλημα της πολιτικολογίας. Η δήθεν αναζήτηση ευθυνών πάνω από τις καταστροφές, αλλά και πριν ακόμα κηδευτούν οι νεκροί, δείχνουν τη μανία για την εξουσία και μόνο. Όσοι φωνάζουν περισσότερο, δεν ενδιαφέρονται για να διορθωθούν τα λάθη και να επουλώσουμε τις πληγές μας, ενδιαφέρονται για την καρέκλα. Τα εγκλήματα ετών σε βάρος της φύσης και τελικώς σε βάρος της ίδιας της κοινωνίας, πρωτίστως της τοπικής, γίνεται προσπάθεια να εκτονωθούν σε μια πολιτικάντικη, λαϊκίστικη συζήτηση. Μια συζήτηση που έχει στραμμένο το βλέμμα στις …επόμενες εκλογές, βουλευτικές και περιφερειακές.
Όσοι συνεχίζουν να γράφουν και να μιλάνε για υπουργούς και κυβερνήσεις, δεν ενδιαφέρονται για το πρόβλημα. Το ίδιο σκηνικό ζούμε εδώ και τρείς δεκαετίες, το ζήσαμε και στην τραγωδία του 2007. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, μετά την καταστροφή, τα ΜΜΕ έχουν δηλώσεις ενότητας, δηλώσεις συμπαράστασης, δηλώσεις για τον ηρωισμό των κατοίκων και των διασωστών. Εδώ ξεκινάμε από τις δηλώσεις διχόνοιας, εδώ η πρώτη κουβέντα είναι «να παραιτηθεί ο υπουργός». Πριν καν μάθουμε ποιος έβαλε υπογραφές και για ποιο ζήτημα. Πρωταθλητές στην ρητορική μίσους, στην ρητορική που οδηγεί σε αδιέξοδα, είναι όσοι φωνάζουν συνεχώς για ενότητα ή και …συμμαχικές κυβερνήσεις.
Το πιο …ενδιαφέρον είναι ότι οι διάφοροι πολιτικοί, πολιτικολογούντες, αναλυτές, κάνουν τεχνικές αναλύσεις και δίνουν τεχνικές συμβουλές, αν και είναι άσχετοι. Το τηλεοπτικό ειδικά τοπίο, μέσω του οποίου γίνεται και η πιο κακοπαιγμένη προπαγάνδα, είναι γεμάτο από αναλυτές οι οποίοι για ν αλλάξουν λάμπα σπίτι τους φωνάζουν ηλεκτρολόγο. Όλοι αυτοί, δηλώνουν γνώστες και ειδήμονες επι των τεχνικών θεμάτων.
Πέρα από την ανοησία, η προσοχή τους είναι στραμμένη στις εκλογές, στην πολιτική αντιπαλότητα και στο πολιτικό μίσος.
Κατηγορούν τον πρωθυπουργό και τη Δούρου ότι δεν μπήκαν στο χωριό , οι όποιοι αν πήγαιναν θα τους κατηγορούσαν ότι πήγαν για τις τηλεοράσεις. Μέσα σε συνθήκες πολέμου και δυστυχίας οι άνθρωποι δεν χρειάζονται κουστωδίες αιρετών – για να κάνουν τι αραγε;- αλλά τα συνεργεία διάσωσης, σύνδεσης των δικτύων, παροχής βοήθειας και καταγραφής των ζημιών. Τα υπόλοιπα γίνονται από τα γραφεία.
Μετά τις πρώτες βοήθειες που ήδη ανακοινώνονται – ελπίζουμε να υλοποιηθούν γρήγορα- χρειάζεται ψυχραιμία πριν ανακοινωθούν τα έργα. Οι πραγματικά ειδήμονες, πρέπει να προτείνουν λύσεις από την αρχή. Για να αποκατασταθούν οι δρόμοι της φύσης και όχι να φτιάξουμε νέα έργα – η χαρά του εργολάβου- τα οποία μπορεί να μην χρησιμεύσουν.