Στις εκλογές της 8ης Ιουνίου στην Μεγάλη Βρετανία δεν ηττήθηκε  το Brexit, αλλά η λιτότητα. Η Τερέζα Μέι έβαλλε τρικλοποδιά στον εαυτό της, λόγω της εμμονής της στην πολιτική της λιτότητας. Δήλωνε ότι θα περικόψει το ήδη πετσοκομμένο κοινωνικό κράτος, και ότι θα φορολογήσει εισοδήματα , προκειμένου να προλάβει προκαταβολικά να αντιμετωπίσει τυχόν ελλείμματα. Και το ακόμα χειρότερο, είναι ότι ολ αυτά τα ανακάλεσε μεσούσης της προεκλογικής περιόδου. Αντιθέτως ο Τζέρεμυ  Κόρμπιν των Εργατικών, στάθηκε πιστός στην πολιτική του  υπέρ των αδυνάτων, τονίζοντας μάλιστα και την ανάγκη ενίσχυσης του κράτους ειδικά στα θέματα ασφάλειας. Το αποτέλεσμα των βρετανικών εκλογών  ήταν ήττα της συντηρητικής πολιτικής, ήττα της θατσερικής παράδοσης. Και  ήταν  μια ήττα  που φαίνεται να θέτει σε αμφισβήτηση  την ικανότητα της νέας κυβέρνησης να διαπραγματευθεί το Brexit.  

Το Κόμμα των Συντηρητικών πήρε 319  έδρες , 7 λιγότερες από το  όριο της αυτοδυναμίας των 326 εδρών. Η Τερέζα Μέι σχηματίζει κυβέρνηση μειοψηφίας με την ανοχή του Δημοκρατικού Κόμματος των Ενωτικών  της Β. Ιρλανδίας  ( DUP) που κέρδισε 10 έδρες (2 περισσότερες από τις προηγούμενες εκλογές. Οι Συντηρητικοί πρέπει να πούμε ότι έχασαν σε σχέση με τις …δημοσκοπήσεις και τις αρχικές εκτιμήσεις. Σε σχέση με τις εκλογές του 2015, πήραν 5,5% παραπάνω , αλλά πήραν 12 έδρες λιγότερες.  (Το σύστημα των μονοεδρικών περιφερειών αλλάζει πολλές φορές την συνολική εικόνα). Το 2015 ο Κάμερον  είχε κερδίσει με ποσοστό 36,9% ενώ η Τερέζα Μέι κέρδισε με 42,4%.

Άνοδο είχαν σε όλα τα επίπεδα και οι Εργατικοί. Το 2015 με αρχηγό τον Εντ Μίλιμπαντ ήταν δεύτερο  κόμμα  με 30,4% και 232 έδρες, ενώ  τώρα υπό τον Κόρμπιν ανέβηκαν 9,5% , πήραν ποσοστό 40% και 261 έδρες (29 έδρες περισσότερες από το 2015). Ο Κόρμπιν έκλεισε την ψαλίδα στις 2,5% από τις 7% του 2015 και από τις 15% του 2010. Είναι ο αριστερός Κόρμπιν που ανεβάζει και πάλι τους Εργατικούς σε αντίθεση με τους κεντροδεξιούς προκατόχους του.

Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας της Νίκολα  Στάρτζον (που θέτει και ζήτημα ανεξαρτησίας με δημοψήφισμα) και το οποίο είναι κατά του Brexit, έχασε 21 έδρες σε σχέση με το 2015. Είχε ποσοστό 4,7% και 56 έδρες, ενώ προχθές πήρε  3% και 35 έδρες.

Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες του Νίκ Κλέγκ που είναι σαφώς κατά του Brexit, διατήρησαν το ποσοστό τους αλλά κέρδισαν 4 παραπάνω έδρες. Το 2015 με 7,9% είχαν 8 έδρες, αλλά τώρα  με 7,4% έχουν 12 έδρες .

Αυτό που εξαφανίστηκε είναι το Κόμμα του Φάρατζ του μόνου αρχηγού που στήριξε ευθέως το Brexit. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου  (UKIP) to 2015  είχε ποσοστό 12,6% αλλά μόνο μία (1) εδρα.  Τωρα πήρε μόλις 1,8% και καμία έδρα. Ο λόγος είναι ότι απορροφήθηκε από τους Συντηρητικούς, αφού η Τερέζα Μέι υπόσχεται ένα σκληρό Brexit. Το 2105  το UKIP το μόνο κόμμα που φώναζε Βrexit  γι αυτό και είχε πάρει 12,6%. 

Στην Βόρειο Ιρλανδία ενισχύθηκαν και τα δύο κόμματα και οι Ενωτικοί (με το Λονδίνο) και το Sinn Fein  που θέλει την επανένωση  της Ιρλανδίας.

Το DUP του Πίτερ Ρόμπινσον πήρε 0,9%  αλλά δυο έδρες παραπάνω, φτάνοντας   τις 10 έδρες. Το 2015 με 0,6% είχε 8 έδρες. Αυτές οι 10 έδρες έσωσαν την Μέι η οποία έτσι μπορεί να σχηματίσει  κυβέρνηση με την ανοχή των ενωτικών ιρλανδών, που είναι και συντηρητικοί.

Το αριστερό Sinn Fein  του Τζέρι Ανταμς, πήρε 0,7% και 7 έδρες. Το 2015 με 0,6% είχε 4 έδρες.

Το Κόμμα της Ουαλίας , που επιδιώκει  την ανεξαρτησία της πήρε 0,5% και 4 έδρες, ενώ το 2015 είχε 0,6% και 3 έδρες.

Υπάρχει μία ακόμα έδρα των Πράσινων αν και έχασαν 2% της δύναμης τους.  Πήραν 1,6% ενώ το 2015 είχαν 3,8% και επίσης μία έδρα.

Μία ακόμα έδρα πάει σε ανεξάρτητο  υποψήφιο. 

Σύνολο 650 έδρες.

Η κυβέρνηση του Brexit

Παρά τα προβλήματα της η κυβέρνηση της Τερέζα Μέι θα είναι η κυβέρνηση  του Brexit.  Η πρώτη της δήλωση άλλωστε  αφορούσε την διαπραγμάτευση με την ΕΕ. Δεσμεύτηκε ότι θα καθοδηγήσει τη χώρα εν μέσω των κρίσιμων συνομιλιών για το Brexit, που αρχίζουν μέσα σε μόλις 10 ημέρες.  «Αυτό θα μας επιτρέψει να συσπειρωθούμε και να επικεντρώσουμε τις ενέργειές μας προς μια επιτυχημένη συμφωνία για το Brexit που θα εξυπηρετεί όλους τους πολίτες αυτής της χώρας».

Παρά τις βιαστικές αναλύσεις των ημερων (κυρίως απο τους επικριτές του Brexit) οι εκλογές της Πέμπτης:

-Ενίσχυσαν  τον δικομματισμό, αφού και τα  δύο μεγάλα κόμματα αύξησαν τα ποσοστά τους. 

-Μείωσαν τις αποσχιστικές τάσεις και τις τάσεις κατά Brexit, με κυρίαρχο στοιχείο την μείωση των δυνάμεων του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος. Αυξήθηκε και η δύναμη  των Ενωτικών της Β. Ιρλανδίας.

- Σηματοδότησαν όμως και την μεγάλη ήττα της λογικής της λιτότητας.

Η άνοδος  των Εργατικών με την πολιτική Κόρμπιν (και όχι την πολιτική Μπλέρ) είναι  η επιβεβαίωση ότι ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων δεν δέχεται να πληρώσει τα σπασμένα της φούσκας των αγορών, του υπερχρέους και της παγκοσμιοποίησης. Άλλωστε γι αυτό και το 50% ψήφισε πριν από λίγους μήνες υπέρ του Brexit. Ήρθε η αλλοπρόσαλλη προεκλογική καμπάνια της Μέι να αμφισβητήσει αυτή την διάθεση, αφού δήλωνε ότι τα βάρη της κρίσης θα πέσουν ακόμα περισσότερο στους βρετανούς φτωχούς και μικρομεσαίους. Να γιατί  η λογική της Θάτσερ και της λιτότητας της στέρησαν την αυτοδυναμία. Αυτό που ανέβασε τα ποσοστά της ήταν ακριβώς ότι υποσχέθηκε σταθερά ότι θα κάνει μια σκληρή διαπραγμάτευση για το Brexit.