του Σωτήρη Σιδέρη

Eνα μεγάλο βήμα μπροστά προς την κατεύθυνση της λειτουργικής συνύπαρξης και συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία έκανε ο Αλέξης Τσίπρας με την συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό, τις σταθερές σχέσεις που έχει με την Εκκλησία της Ελλάδος και τις σχέσεις που αναπτύσσει με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Η συνεργασία αυτή ονομάζεται λειτουργική καθώς  ήδη έχει αποκτήσει περιεχόμενο και ατζέντα. Ο κεντρικός στόχος που είναι η αντιμετώπιση της φτώχειας, η ειρήνη και η οικοδόμηση δίκαιων κοινωνιών, διευκολύνει και δικαιολογεί την προσέγγιση . Είναι όμως σαφές ότι τα εν λόγω προβλήματα είναι εξόχως πολιτικά, κατά συνέπεια, ο ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας της συνεργασίας έχει εκ των πραγμάτων ένα πολιτικό υπόβαθρο και αυτό είναι το πιο σημαντικό ζήτημα.

Είναι κορυφαίο θέμα, γιατί σε όλο τον κόσμο οι εκκλησίες, υπερασπίζονται με δημόσιες ενέργειες πολιτικές υπέρ των φτωχών και την ειρήνη, αντίθετα εμφορούνται από πολεμικό πνεύμα, αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις επιχειρήσουν τα περιορίσουν τα προνόμιά τους, ή να αμφισβητήσουν τα δόγματά τους ή να  υποστηρίξουν  άλλες πολιτικές. Στο σύνολό τους οι θρησκείες είναι δογματικές, υπερσυντηρητικές, ενίοτε διακρίνονται για τον ρατσισμό τους, ενώ δεν έχουν καθόλου καλές σχέσεις με τις ελευθερίες και τις ανοιχτές και δημοκρατικές κοινωνίες.
Είναι λοιπόν ευνόητο, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στα τυπικά στις σχέσεις του με τους Καθολικούς ή τους Ορθόδοξους, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Τα προβλήματα θα αρχίσουν , κυρίως στην Ελλάδα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ή δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ αρχίζουν να πιέζουν για τον απογαλακτισμό του ελληνικού κράτους από την εκκλησία, την φορόλογήσή της , την εφαρμογή δηλαδή του προγράμματός του.
Προφανώς ο Τσίπρας με τις επαφές στον Αγιον Όρος και το Βατικανό δεν έχει  κάνει στροφή στην Χριστιανοδημοκρατία, μετά την στροφή στην κεντροαριστερά. Είναι βέβαιο ότι έχει κάνει στροφή διαλόγου με τα μεγάλα κέντρα της Ευρώπης που με τον έναν ή άλλο τρόπο επηρεάζουν την πολιτική και κοινωνική ζωή και με την έννοια αυτή οι κινήσεις του είναι θετικές. Είναι άλλο πράγμα ο διάλογος, είναι άλλο πράγμα η εξάρτηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μιλάει με τους πάντες να ακούει όλες τις απόψεις καθώς έχει ακόμη λίγο χρόνο μπροστά του να προετοιμαστεί με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα της χώρας και του λαού, αν γίνει κυβέρνηση.

Η δήλωση

Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα μετά την συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό έχει ως εξής:
Με τον Πάπα Φραγκίσκο, επονομαζόμενο και ως “Πάπα των φτωχών”, είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε για την οικονομική κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κρίση αξιών. Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για την ανάγκη η πολιτική να ξαναεμπνεύσει τους ανθρώπους με συλλογικά οράματα που θα επαναφέρουν πνευματικές πανανθρώπινες αξίες απέναντι στις κυρίαρχες σήμερα υλικές αξίες του καταναλωτισμού και του κέρδους.
Είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για το μεγάλο ζήτημα των πολεμικών επεμβάσεων στη Μ. Ανατολή, στην Ουκρανία και την ανάγκη να οικοδομήσουμε έναν πιο δίκαιο κόσμο. Είχαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε για τις δομικές αιτίες που γεννούν τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες, που είναι η άνιση διανομή του εισοδήματος και η αυτονομία, η ασυδοσία των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Ζητήσαμε από τον Πάπα Φραγκίσκο να αναλάβει πρωτοβουλία σε διεθνές επίπεδο για τον τερματισμό του πολέμου και για την ειρήνη. Μιλήσαμε για το μεταναστευτικό και τις τραγικές επιπτώσεις μιας πολιτικής ευρωπαϊκής που χρήζει άμεσης αναθεώρησης.
Τέλος, είχα την ευκαιρία να του μεταφέρω την εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας, την Ελλάδα Να του πω ότι, μετά από τέσσερα χρόνια αδιέξοδων και άδικων πολιτικών λιτότητας, ο ελληνικός λαός πληρώνει στην πλειοψηφία του την στιγμή που οι τράπεζες σώζονται και κάποιοι βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και απειλούν και από πάνω. Του είπα ότι αυτή η μεγάλη αδικία πρέπει να αποκατασταθεί κι ότι ο ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να αποκατασταθεί αυτή η αδικία.
Τέλος, συμφωνήσαμε στην ανάγκη να υπάρξει συνέχεια στο διάλογο της ευρωπαϊκής Αριστεράς και της χριστιανικής Εκκλησίας. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί μια οικουμενική συμμαχία απέναντι στη φτώχεια, στις ανισότητες, απέναντι στη λογική ότι οι αγορές και τα κέρδη είναι πάνω από τους ανθρώπους, να οικοδομηθεί μια συμμαχία πάνω στις κοινές τομές των παράλληλων δρόμων μας. Εκκινούμε από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, τεμνόμαστε όμως σε πανανθρώπινες αξίες, όπως η αλληλεγγύη, η ανάγκη για τον συνάνθρωπο, η κοινωνική δικαιοσύνη.