Οξύνεται η τακτική αλληλοϋπονόμευσης μεταξύ Μητσοτάκη -Δένδια με τελευταίο κρούσμα τις μεταθέσεις διπλωματών που προκαλεί τριγμούς στο ΥΠΕΞ, ενώ η ακινησία στην εξωτερική πολιτική είναι επίσης αποτέλεσμα αυτής της δυαρχίας.

Ως προς το πρώτο ζήτημα, ενώ ο Μητσοτάκης και όχι μόνο,  έχει ζητήσει να παγώσουν οι μεταθέσεις διπλωματών, μεταξύ των οποίων οι τοποθετήσεις έξη πρέσβεων σε σημαντικές πρωτεύουσες, λόγω των εκλογών,  καθώς ήδη έχουν προκηρυχθεί, άρα αρμόδια είναι η επόμενη κυβέρνηση. Ο  Νίκος Δένδιας δείχνει τάσεις πλήρους αυτονόμησης και έχει προγραμματίσει την πραγματοποίηση του Ανώτατου Υπηρεσιακού Συμβουλίου για τις 5 Απριλίου και αν προχωρήσει στον σχεδιασμό του θα προκαλέσει μερικά ισχυρά ρίχτερ στο νεοκλασικό της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Δεν είναι σαφές αν θα επιμείνει, αλλά οι τεταμένες σχέσεις των δύο σε κάθε περίπτωση επιδρά παραλυτικά στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Ο Νίκος Δένδιας γνωρίζει ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ στις εκλογές δεν θα είναι στο ΥΠΕΞ . Ο ίδιος οργανώνει το γραφείο του , την προβολή του και αναπτύσσει τις σχέσεις του με την διαπλοκή προκειμένου να  τεθεί  επικεφαλής των δελφίνων στην κούρσα διαδοχής του Μητσοτάκη. Η διαπλοκή όμως (ολιγάρχες, ΜΜΕ, μεγάλοι επιχειρηματίες ) είναι αυτή που θα κρίνει ποιος θα θα διαδεχθεί τον Μητσοτάκη σε περίπτωση ήττας και γι αυτό ο Δένδιας κάνει τα πάντα για να είναι αρεστός. Γιατί ναι μεν δεν στήριξε τον Μητσοτάκη στα μεγάλα σκάνδαλα κρατώντας ουδέτερη στάση, αλλά ούτε και άφησε να του φύγει έστω και ένας ψίθυρος διαφωνίας.
Αλλά η εξωτερική πολιτική της χώρας μπορεί να λέμε ότι δεν είναι  σωστό  να γίνεται αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης , ούτε να είναι θύμα των διάφορων δελφίνων, αλλά συμβαίνει ακριβώς αυτό. Ο μεν Μητσοτάκης διακρίθηκε  ιδιαίτερα στον ρόλο του δεδομένου και υποταγμένου ηγέτη προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης, ο δε Δένδιας για την ανεπάρκειά του που εξάντλησε σε εκατοντάδες πολυδάπανα ταξίδια ανά την υφήλιο.
Η καθήλωση της ελληνικής διπλωματίας επί τέσσερα χρόνια είναι αποτέλεσμα μιας γενικότερης αντίληψης ότι η Ελλάδα ανήκει στους συμμάχους της, κυρίως στις ΗΠΑ και από το σημείο αυτό παύει να διεκδικεί και να αναπτύσσει πρωτοβουλίες και ιδέες για να διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα. Στο ΥΠΕΞ εξάλλου είναι κοινό μυστικό ότι τόσο το γραφείο του πρωθυπουργού, όσο και την υπηρεσιακή ιεραρχία του ΥΠΕΞ την ελέγχει η πρέσβης στην Ουάσιγκτον Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου , ο πλέον αρνητικός πρωταγωνιστής των τελευταίων τεσσάρων ετών, που φιλοδοξεί μάλιστα να αναλάβει και πολιτική θέση στο υπουργείο Εξωτερικών, αν επικρατήσει η ΝΔ στις εκλογές. Οι σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη , όχι μόνο δεν κρύβονται, αλλά προβάλλονται προκλητικά.

Οπότε εντός των ημερών, μπορεί να έχουμε εξελίξεις...