Παραιτήθηκε απο την ΕΡΤ, μετά απο 30 και πλέον χρόνια η δημοσιογράφος Χρύσα Ρουμελιώτη, αφήνοντας σαφείς αιχμές για λογοκρισία. Η ανάρτηση έγινε το βράδυ της Κυριακής και αφού είχε μεταδώσει το ρεπορτάζ της από το Προεδρικό Μέγαρο, για την καθιερωμένη δεξίωση με αφορμή την Αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Μια μέρα πριν ειχε κάνει το απολογισμό για τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική δημοσιογραφία.
Το χοντρό βιβλίο που άνοιξε στην πρώτη του σελίδα το 1989, κλείνει σήμερα με εκκωφαντικό κρότο το οπισθόφυλλό του. Το νέο που θα αρχίσει τώρα να γράφεται,θα είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρον,απελευθερωμένο και δημιουργικό. Οι εξελίξεις εξάλλου που προδιαγράφονται μας θέτουν και πάλι το δίλημμα: αξιοπρεπείς,χρήσιμοι και αξιόπιστοι ή δουλικοί και κόλακες; Στο δύσκολο παζλ προστίθενται δύο σκοτεινές ψηφίδες. Δεν υπάρχουν πια βράχοι,όπως η Βλάχου,ο Καραπαναγιώτης,ο Φυντανίδης,ο Παπαϊωάννου...που τα κύματα των παρεμβάσεων σπαγαν και μέναν στα γραφεία τους, χωρίς να αγγίζουν τη δουλειά των συντακτών. Και, δυστυχως, αυτό το ξέρουν, όσοι επιφανείς, αγνοώντας τις συνταγματικές επιταγές, παρεμβαίνουν.
ΤΙ ΜEΝΕΙ ΛΟΙΠOΝ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΦΑΝΕΙΣ;
Η περιφρούρηση της αξιοπρέπειάς μας και η προάσπιση της αξιοπιστίας μας. Επ' αυτού κρινομαστε εξάλλου. Όχι από τους επιφανείς, αλλά από τους αναγνώστες, τους ακροατές και τους τηλεθεατές μας. Καλή ΔΥΝΑΜΗ σε όλους. Καλή ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ, γιατί μας περιμένουν δυσκολα».
Μια μέρα είχε «προαναγγείλει» την παραίτησή της κάνοντας λόγο για ελευθερία του Τύπου, λογοκρισία και παρεμβάσεις στη δημοσιογραφική δουλειά:
Ηταν κάποτε μια χώρα,που ευτύχησε να υπηρετείται από άρχοντες που ΔΑΚΡΥΖΑΝ όταν μιλούσαν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις δημοκρατικες ελευθερίες και την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ. Το τελευταίο δε,ήταν θέμα ιδιαιτέρως προσφιλές. Γκαλά, βραδιές, αναλύσεις και εκδηλώσεις για αυτό, προσέλκυαν σαν τις χρυσομυγες τους παράγοντες. Και Ω του θαύματος!!!!!
Όσο μεγαλύτερη ήταν η συγκίνηση στις ομιλίες και τις συναθροίσεις,τόσο επίμονη, συστηματική και ατεκμηρίωτη,η υπονόμευση δημοσιογράφων στο παρασκήνιο. Στη χώρα που ευτύχησε να υπηρετείται από ευσυγκινητους άρχοντες,οι προσωπικές αξιολογήσεις,οι συναισθηματικές μεταπτώσεις,ίσως και κάποιες ανασφάλειες ή εμμονές,υπερίσχυσαν των συνταγματικών επιταγών για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ,την απαγόρευση της λογοκρισίας και την απρόσκοπτη και χωρίς παρεμβάσεις δουλειά του δημοσιογράφου.
Η ίδια όμως χώρα, ευτύχησε να κατοικείται και από ανθρώπους που αξιολόγησαν την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ τους περισσότερο από τη δουλική συμμετοχή σε αυλές. (Εδώ γελάμε...αλλά ναι!!!!) Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
Το καταπληκτικό όλων είναι,ότι σ 'αυτή την ευτυχισμένη χώρα, περισσότερο ο απλός κόσμος,αλλά και το δημοσιογραφικό συναφι,ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ.. Δυστυχώς δεν έχει το κουράγιο και το σθένος να τα υπερασπιστεί.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΕΜΑΛ. Αυτός ο κόσμος θα αλλάξει όταν αποφασίσουμε να αποκτήσουμε το ΚΟΥΡΑΓΙΟ».