Το νέο στοιχείο δεν είναι  μόνο ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών  ισχυρίζεται ότι τα Ίμια ανήκουν στην Τουρκία, αλλά ότι «δεν θα αποδεχθούμε πιθανά τετελεσμένα που μπορεί να δημιουργήσει η Ελλάδα σε αμφισβητούμενου καθεστώτος γεωγραφικούς σχηματισμούς και ότι ακόμη και αν αυτό επιχειρηθεί, δεν θα έχει κανένα νομικό αποτέλεσμα».
Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών απάντησε ότι «η κυριαρχία της Ελλάδας επί των νησιών της στο Αιγαίο, συμπεριλαμβανομένων των Ιμίων, είναι αδιαμφισβήτητη και κατοχυρώνεται από το Διεθνές Δίκαιο. Προσθέτει, ότι ανεύθυνες αναφορές περί του αντιθέτου είναι προκλητικές, καθότι το νομικό καθεστώς των νησιών και των βραχονησίδων του Αιγαίου είναι σαφές και έχει ρητώς καθοριστεί από σειρά Διεθνών Συμφωνιών του προηγούμενου αιώνα.

Όποιος αγνοεί αυτή τη διεθνή νομική πραγματικότητα δεν συμβάλλει στην εμπέδωση κανόνων καλής γειτονίας, αντίθετα τους υπονομεύει».
Η Τουρκία με απλά λόγια δηλώνει ότι θα προβεί σε πράξεις άμυνας, αν π.χ. βρεθεί Έλληνας στρατιώτης ή βοσκός στα Ίμια. Η κλιμάκωση της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας στο Αιγαίο κορυφώνεται πλέον . Από την πολιτική των γκρίζων ζωνών έχει φθάσει στην αποσαφήνιση των γκρίζων ζωνών δηλώνοντας ότι κυριαρχία στα νησιά. Το ερώτημα πλέον είναι πόση είναι η απόσταση από την δήλωση στην πράξη. Στην πολιτική και στους στρατιωτικούς μπορεί να είναι πολύ μεγάλη ή ελάχιστη, ανάλογα με τον αντίπαλο και τις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Η Ελλάδα αμήχανη, σχεδόν πανικόβλητη εξακολουθεί να δείχνει σημάδια αδυναμίας στην πολιτική και διπλωματική διαχείριση κρίσεων, μικρότερης έντασης, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μείζονα θέματα. Αντί να δρομολογήσει μείζονες πολιτικές κινήσεις βασισμένες σε σχέδιο μακράς πνοής, κινείται αποσπασματικά , χωρίς κεντρική πολιτική γραμμή , ενίοτε λανθασμένα και κυρίως χωρίς συνοχή και συμμάχους. Εδώ και μήνες θα έπρεπε να αντιδράσει σε διεθνές επίπεδο. Οι συνεχείς δηλώσεις με πρώτο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να περιγράφει το διεθνές δίκαιο προκαλούν πλήρη αδιαφορία στην Άγκυρα. Και όμως η Αθήνα συνεχίζει στο ίδιο αποτυχημένο μοτίβο.  Η πρώτη κίνηση  του Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει την παρέμβαση της Μέρκελ ήταν προς την σωστή κατεύθυνση, δεν είναι όμως αρκετή δεδομένης της κρίσης στις γερμανοτουρκικές σχέσεις.
Το μόνο θετικό στοιχείο είναι ότι υπάρχει ένα σκληρό , σχεδόν εχθρικό διεθνές περιβάλλον για την Τουρκία. Που σημαίνει ότι κάποια στρατιωτική κίνηση της Άγκυρας στο Αιγαίο θα προκαλούσε θύελλα και θα είχε το αντίστροφο αποτέλεσμα για την ίδια. Θα την ωθούσε σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες και για την εσωτερική της συνοχή και την διεθνή της θέση. Αυτό το κλίμα όμως δεν έχει αξιοποιηθεί, ούτε στο ελάχιστο από την ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να περάσει στην πολιτική αντεπίθεση  και να  στείλει το σωστό μήνυμα στην Άγκυρα. Η Τουρκία πράγματι είναι απρόβλεπτη και επιθετική, όπως και Ερντογάν. Ηλίθιος όμως δεν είναι.
Η σύγκρουση κεμαλιστών –Ερντογάν συνεχίζεται αμείωτη στην Τουρκία κ αι οι κατηγορίες περί πατριωτών και προδοτών είναι στην ημερήσια διάταξη. Αυτό όμως , κάθε άλλο παρά πρέπει να αδρανοποιεί  στην Αθήνα.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ . Τσαβούσογλου δήλωσε: «Δεν υπάρχει αλλαγή στην πολιτική μας όσον αφορά τα Ιμια. Τα Ιμια είναι τουρκικό έδαφος. Οσο κυβερνάει το AKP δεν έχει υπάρξει αλλαγή στο νομικό και de facto status των νησιών του Αιγαίου».
Η δήλωση του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας έρχεται ως συνέχεια των ισχυρισμών του αρχηγού των κεμαλικών του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ότι «η Ελλάδα έχει καταλάβει 18 νησιά του Αιγαίου». Μάλιστα, σε ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του, ο κ. Κιλιτσντάρογλου αναρωτήθηκε εάν η κυβέρνηση, παρά την πατριωτική ρητορική, είναι πραγματικά εθνικιστική, και έφθασε στο σημείο να την επικρίνει διότι δεν επεμβαίνει για να πάρει τις 18 βραχονησίδες από την Ελλάδα οι οποίες, όπως ισχυρίσθηκε, είναι τουρκικές.
Παράλληλα, κατηγόρησε τον Ταγίπ Ερντογάν ότι «ξεπουλάει» την Κύπρο και θέλει να μειώσει τα εδάφη της τουρκοκυπριακής κοινότητας, από 37% που είναι σήμερα, στο 29,2%. Στην απάντησή του –η οποία είναι σαφώς προϊόν προσεκτικής επεξεργασίας– ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε: «Τα βασικά διεθνή έγγραφα για την κυριαρχία των νησιών του Αιγαίου είναι οι Συνθήκες ειρήνης της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947). Οι συνθήκες αυτές περιλαμβάνουν αναλυτικά άρθρα που αφορούν την κυριαρχία και τον αφοπλισμό των νησιών... Οι απόψεις της χώρας μας για όλα τα προβλήματα του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του θέματος, αλλά και για την επίλυσή τους, έχουν διαβιβαστεί στην κοινή γνώμη, με διάφορες ανακοινώσεις που έχει κάνει το υπουργείο μου, από το 1996 μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό έχει ανακοινωθεί ότι δεν θα αποδεχθούμε πιθανά τετελεσμένα που μπορεί να δημιουργήσει η Ελλάδα σε αμφισβητούμενου καθεστώτος γεωγραφικούς σχηματισμούς και ότι ακόμη και αν αυτό επιχειρηθεί, δεν θα έχει κανένα νομικό αποτέλεσμα».