Του Σωτήρη Σιδέρη 

Η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γερμανία είναι ένα εφιαλτικό μήνυμα για όλη την Ευρώπη. Η ραγδαία άνοδος του AfD της Φράουκε Πέτρι, αφορά όλη την Ευρώπη γιατί η Γερμανία επηρεάζει καθοριστικά την ευρωπαική πολιτική. Αν όμως  το κόμμα αυτό, φθάσει σε σημείο να επηρεάσει σε κυβερνητικό επίπεδο την πολιτική σκηνή στη Γερμανία, αυτό σημαίνει ότι αυτόματα θα αναδυθούν μνήμες από την χιτλερική Γερμανία και είναι υποκριτικό να πει κανείς το αντίθετο. Η τάση που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο δεν αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο, αντίθετα φαίνεται όλο και πιο πιθανό.

 Η  αντιμεταναστευτική ρητορική του κόμματος αυτού επηρεάζει ήδη την επίσημη πολιτική της Μέρκελ και των σοσιαλδημοκρατών , πράγμα που σημαίνει ότι πιθανόν, η Ελλάδα θα μείνει σύντομα απολύτως μετέωρη.  Οι απειλές για επιστροφή προσφύγων στη χώρα μας με την επίκληση του νεκραναστημένου Δουβλίνο ΙΙ είναι ενδεικτικές του κλίματος που επικρατεί στη Γερμανία, ενόψει των εκλογών του 2017.

Πως όμως αντιδρά το πολιτικό σύστημα στη Γερμανία;

Πολύ ανησυχητικά είναι η απάντηση. Αυτό γιατί, έναν  χρόνο πριν από τις γερμανικές εκλογές , το Βερολίνο έστειλε στην Ελλάδα δύο σαφή μηνύματα δείγμα  του πανικού , αλλά και της αντιδημοκρατικής διολίσθησης  της πολιτικής ελίτ της χώρας αυτής όταν οι συνθήκες συντρέχουν όπως τώρα. 
Το πρώτο μήνυμα εστάλη προ ημερών όταν  μέσω δημοσιευμάτων και δηλώσεων  διαφόρων Επιτρόπων  και αφορούσε το θέμα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους. Κατά το γερμανικό πολιτικό σύστημα , καμία τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνει πριν από τις εκλογές του 2017. Αλλωστε λίγο πολύ αυτό ήταν γνωστό όταν έκλεισε η πρώτη αξιολόγηση. Το δεύτερο μήνυμα έστειλε ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας ντε Μεζιέρ   για την επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα και είναι εξίσου ίσως και πιο απειλητικό για τη χώρα μας.
Οι εξελίξεις αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνες . Η ήττα της Μέρκελ από το αντιμεταναστευτικό,  ακροδεξιό   ολίγον φιλοναζιστικό και λαϊκιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) είναι γεγονός και ήδη γίνεται λόγος για πτώση της γερμανίδας Καγκελαρίου ενόψει των εκλογών του 2017. Στις  τοπικές εκλογές του Μεκλεμβούργου-Πομερανίας,  το ακροδεξιό κόμμα κατάφερε  ταπεινωτικό πλήγμα στην καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ που πληρώνει το τίμημα της πολιτικής της υποδοχής των προσφύγων στο γερμανικό έδαφος. Φυσικά όπως συμβαίνει πάντα τα κόμματα αυτά εμφανίζονται μόνο ως αντιμεταναστευτικά στην αρχή, όμως στη συνέχεια αποκαλύπτεται το πραγματικό τους πρόσωπο. Και είναι αποκρουστικό.
   
Η μαύρη απειλή

Αντί όμως σύσσωμος ο Ευρωπαικός Τύπος, κυβερνήσεις και δημοκρατικά κόμματα να συμπήξουν ένα μέτωπο δημοκρατίας για να αντιμετωπιστούν τα ρατσιστικά, ξενοφοβικά και αρκοδεξιά, έως φασιστικά κόμματα , συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Με τον τρόπο που τοποθετούνται θεωρούν λίγο πολύ θετικό γεγονός την ήττα της Μέρκελ και  το ενδεχόμενο να μην θέσει υποψηφιότητα για καγκελάριος στις εκλογές του επομένου έτους. Ουσιαστικά, οι κυρίαρχες δυνάμεις στη Γερμανία ωθούν το πολιτικό τους σύστημα να υιοθετήσει την ακροδεξιά ατζέντα για να μην νικήσουν δήθεν οι του AfD. Οπου όμως συνέβη αυτό, πρόσφατα μάλιστα στην Αυστρία,  η ακροδεξιά θριάμβευσε . Το ίδιο βέβαια θα γίνει και στη Γερμανία.
Όμως το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο . Για εσωτερικούς λοιπόν λόγους οι Χριστανοδημοκράτες, ίσως και οι σοσιαλδημοκράτες να υιοθετήσουν μια σκληρή στάση στο προσφυγικό. Όπως  δείχνει η δήλωση του ντε Μεζιέρ, το θύμα θα είναι η Ελλάδα . Θύμα και συνεχής στόχος, με προφανές σχέδιο να μετατραπεί η χώρα μας σε αποθήκη προσφύγων και μεταναστών που δεν μπορεί να φιλοξενήσει , αντίθετα η Γερμανία μπορεί και άλλες χώρες μπορούν ως ένα βαθμό φυσικά.
Για μια ακόμη φορά προτάσσουν το Δουβλίνο ΙΙ. Το οποίο αφού απαξιώθηκε τα τελευταία χρόνια επανέρχεται  τώρα στο προσκήνιο . Η Ελλάδα θα απειληθεί σύντομα με έξοδο από την Σένγκεν αν δεν πειθαρχήσει. Απλά οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα από τη συμφωνία αυτή. Για να είναι η Ελλάδα αιωνίως ως χώρα πρώτης υποδοχής αυτή που θα δέχεται και θα διεκπεραιώνει  όλες τις αιτήσεις ασύλου. 

Κλιμάκωση

Ακόμη χειρότερα,  μία  ημέρα μετά την  δήλωση του Τόμας ντε Μεζιέρ ότι μπορεί να υπάρξουν νέες επαναπροωθήσεις από τη Γερμανία προς την Ελλάδα, η αρμόδια εκπρόσωπος της Κομισιόν Νατάσα Μπερτό ουσιαστικά επιβεβαίωσε αυτό το ενδεχόμενο, τονίζοντας ότι στόχος των Βρυξελλών είναι επιστροφή της Ελλάδας στα στάνταρ του συστήματος του Δουβλίνου, που ορίζει ότι η χώρα εισόδου είναι σχεδόν πάντα αυτή που θα πρέπει να διεκπεραιώνει το αίτημα ασύλου.
Στο μπαράζ δηλώσεων προστέθηκε   και  η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκης Επιτροπής, αρμόδια για θέματα Μετανάστευσης, Νατάσα Μπερτό. «Ο κανονισμός του Δουβλίνου για τους πρόσφυγες αναθεωρείται, αλλά έως ότου αυτό συμβεί, οι ελληνικές Αρχές οφείλουν να εφαρμόσουν τον υφιστάμενο», είπε η κ  Μπερτό.
Κανένας όμως κοινοτικός αξιωματούχος, ούτε οι λαλίστατοι εκπρόσωποι, ούτε κυρίως η γερμανική κυβέρνηση έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους για το γεγονός ότι το πρόγραμμα μετεγκατάστασης έχει ναυαγήσει με ευθύνη δική τους και όχι της Ελλάδας, κάτι που επισήμανε ο Γιάννης Μουζάλας απαντώντας στον Τόμας ντε Μεζιέρ.

Η εκπρόσωπος είπε ότι σύντομα θα υπάρξει σχετική έκθεση προόδου σχετικά με το κατά πόσον η χώρα μας έχει υλοποιήσει τις βελτιώσεις που χρειάζονται. Υπενθυμίζεται ότι οι επαναπροωθήσεις από άλλες ευρωπαϊκές χώρες προς την Ελλάδα έχουν «παγώσει» εδώ και περίπου πέντε χρόνια, αφού το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι οι υποδομές φιλοξενίας και το σύστημα ασύλου στην Ελλάδα είναι ανεπαρκή με συνέπεια να παραβιάζονται τα δικαιώματα των αιτούντων.
Είναι ευκαιρία η Ελλάδα και οι άλλες χώρες της Μεσογείου να αλλάξουν το Δουβλίνο ΙΙ ριζικά και να μην αποδεχθούν τις πιέσεις των Γερμανών, Γάλλων, Αυστριακών κλπ που θέλουν να μην αλλάξει ουσιαστικά τίποτα.
Υπάρχει προ πολλού πρόταση που όμως η κυβέρνηση δεν θέτει στους εταίρους της, η αίτηση για άσυλο να κατατίθεται μεν στην πρώτη χώρα εισόδου, αλλά ο αιτών να ζητά απευθείας άσυλο από την χώρα προορισμού του. Δηλαδή ένας πρόσφυγας μπορεί να καταθέσει αίτηση ασύλου στην Ελλάδα και να δηλώνει στην αίτησή του σε ποια χώρα θέλει να μεταβεί. Στη συνέχεια όμως να υπάρξει ένα μαθηματικό μοντέλο ώστε να λειτουργεί ένας «κόφτης» και να μην γίνονται δεκτές αιτήσεις πέραν ενός αριθμού για τη Γερμανία ή την Αυστρία, με στόχο να υπάρξει δίκαιη ανακατανομή.
Σε αντίθετη περίπτωση και αν δεν επικρατήσει η λογική της συνεργασίας αλλά η εθνικιστική λογική και η ακροδεξιά κατεύθυνση, η Ελλάδα θα πρέπει να μελετήσει σοβαρά το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από τη Σένγκεν και φυσικά το Δουβλίνο ΙΙ.
Πριν προλάβουν οι δήθεν φανατικοί ευρωπαιστές να ωρύονται περί των συνεπειών, θα  είναι ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας μάλιστα , η κυβέρνηση να θέσει το δίλημμα προς όλα τα κόμματα: Η Ελλάδα ή θα δεχθεί απεριόριστο αριθμό μεταναστών και προσφύγων με ό, τι αυτό συνεπάγεται ή θα λάβει αποφάσεις , μια εκ των οποίων μπορεί να είναι η αποχώρηση από τη Σένγκεν.
Θέλουν δεν θέλουν όμως η ανάγκη να ληφθούν αποφάσεις θα γίνει σύντομα πιεστική και δεν θα  μπορέσουν να υπεκφύγουν. Και αυτό, είναι θέμα χρόνου να γίνει….