«Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» αναρωτήθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε εποχές σκοτεινές, «Πέντε νταβατζήδες και πέντε συντεχνίες, κυβερνούν τον τόπο» απάντησε ο Κώστας Καραμανλής σε εποχές πλούτου. Να λοιπόν που μπορεί να κυβερνά η εκλεγμένη κυβέρνηση, να ψηφίζει και να εφαρμόζει νόμους, να επιβάλλει το αυτονόητο να πληρώνουν ΟΛΟΙ, κυρίως οι έχοντες και όσοι  θέλουν να χρησιμοποιούν δημόσια περιουσία.

Ο Αλέξης  Τσίπρας και ο Νίκος Παππάς απέδειξαν ότι η εξουσία επιστρέφει στην πολιτική, ενώ τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν στα χέρια των καναλαρχών και των μεγάλων εκδοτών. Και μάλιστα εκδοτών που δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι εγγυώνται με «αέρα» την αγορά μετοχών  αλλά και οτιδήποτε άλλο επιθυμούν.
Η νίκη της κυβέρνησης δεν είναι τα 246 εκατομμύρια ευρώ που θα πληρώσουν οι 4 προσωρινοί νικητές του πλειστηριασμού, αν και το ποσό είναι αστρονομικό, αφού ξεπερνά την διαφημιστική δαπάνη ενός έτους (200 εκ ευρώ). Η νίκη της είναι ότι μπαίνει τάξη στις σχέσεις Πολιτείας και επιχειρηματικού κόσμου. Μια σχέση που είχε ανατραπεί πλήρως τις τελευταίες δεκαετίες υπέρ των επιχειρηματιών. Αυτοί διέταζαν και οι πολιτικοί υπάκουαν.
Η προσαρμογή έχει  πάντα  τα προβλήματα της. Και το σημαντικότερο αυτή την ώρα είναι η απώλεια θέσεων εργασίας, είναι οι εκατοντάδες άνθρωποι (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί κα) που μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους χωρίς να  μπορούν να βρουν άλλη.
Οι μετακινήσεις σε αλλα κανάλια δεν θα μπορέσουν να καλύψουν όλες τις θέσεις που θα χαθούν.

Η υπόθεση βεβαίως δεν έχει τελειώσει, γιατί  πολύ απλά οι χαμένοι θα κυνηγήσουν νομικά την ακύρωση του διαγωνισμού. Θα επιδιώξουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρωθεί ότι έγινε. Είναι κι αυτό ένα ενδεχόμενο.

Υπάρχει και  το στοίχημα της ενημέρωσης. Αν δηλαδή μετά την νέα κατάσταση θα έχουμε ορθότερη και λογικότερη ενημέρωση. Αν θα συνεχιστεί η ισοπέδωση της ενημέρωσης και , του δημόσιου λόγου. Αυτό δεν εξαρτάται ούτε από το πόσα λεφτά δόθηκαν ούτε από το πόσοι πήραν άδειες. Ακόμα και αν οι άδειες ήταν 7 ή 8 κανείς δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι θα είχαμε ορθότερη ενημέρωση. Τα όσα συνέβησαν στο Δημοψήφισμα είναι η ισχυρότερη απόδειξη, τότε που όλα τα μεγάλα κανάλια έπαιζαν 100-0 υπέρ του «ναί».

Μια νέα κατασταση αναδύεται μετά την ολοκλήρωση των  πρωτόγνωρων διαδικασιών για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών. Η νέα τάξη αφορά δύο νέα πρόσωπα , τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τον Χρήστο Καλογρίτσα. Σημαδεύεται επίσης από  την απόσυρση κατά τα φαινόμενα,  της οικογένειας Βαρδινογιάννη,  της οικογένειας Μπόμπολα, του Ψυχάρη , του Κοντομηνά και την συνέχιση της παρουσίας των Κυριακού και Αλαφούζου, αλλά με πολύ ακριβό τίμημα.

Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων σχετίζεται προφανώς με την μετατόπιση της ισχύος στον επιχειρηματικό κόσμο, είναι αμφίβολο όμως αν θα επηρεάσει θετικά το τηλεοπτικό προιόν , την ενημέρωση δηλαδή και το πρόγραμμα δεδομένου ότι στο σύνολό τους, όσοι αναμείχθηκαν στην τηλεοπτική αρένα , δεν διαθέτουν τα εχέγγυα για μια  νέα , ποιοτική αρχή.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση θριάμβευσε ως προς την διαδικασία και την θέληση που επέδειξε να πολεμήσει τα παλιά τζάκια της διαπλοκής. Κατάφερε να διασπάσει την συμπαγή έως τώρα  διαπλοκή και να την αναγκάσει να σεβαστεί τη νομιμότητα, έστω και  δεν πιστεύει στην ανάγκη ύπαρξης και τήρησης κανόνων . Η κοινή γνώμη που ένοιωθε αποστροφή από τον ποιοτικό κατήφορο, την αλαζονεία και την αίσθηση ότι οι επιχειρηματίες που ήλεγχαν τα ΜΜΕ, ασκούσαν την αληθινή , νοιώθει ικανοποίηση από τους χειρισμούς της κυβέρνησης.
Από το σημείο αυτό όμως αρχίζει ο σκεπτικισμός . Η κυβέρνηση επέμεινε στην χορήγηση τεσσάρων αδειών με το αιτιολογικό ότι η μικρή ελληνική αγορά δεν σηκώνει περισσότερες και οι επιχειρηματίες θα αναγκάζονταν να αναζητήσουν πόρους με άλλα μέσα, δηλαδή μέσω της διαπλοκής. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και τώρα δεν θα μπορούν να κάνουν το ίδιο δεδομένου ότι τα πολλά χρήματα που διέθεσαν για να πάρουν τις άδειες πρέπει αποσβεστούν.
Πέραν των επιχειρηματικών πρακτιών , το δεύτερο θέμα είναι πως η νέα πραγματικότητα μπορεί να επηρεάσει την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί, αλλά στο σύνολό τους τα νέα μέσα , το ιντερνετ δηλαδή, αλλά και οι εφημερίδες επηρεάζουν την διαμόρφωση γνώμης, δεν μπορούν όμως να την επιβάλλουν. Είναι επίσης αλήθεια ότι και η επιρροή έχει ημερομηνία λήξης, όταν γίνεται χονδροειδής προπαγάνδα , γεγονός που επιβεβαιώνει πλήρως η κατάρρευση του ΜΕΓΚΑ.
Το τρίτο στοιχείο που θα μας απασχολήσει αφορά τα λεγόμενα θεματικά κανάλια, δηλαδή κανάλια με ταινίες, μουσικά ή αθλητικά για τα οποία θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός. Όμως , οι επιχειρηματίες που κέρδισαν τις άδειες στις 2 Σεπτεμβρίου θα ζητήσουν εξηγήσεις από την κυβέρνηση. Αφού, κατά την κυβέρνηση η αγορά σηκώνει τέσσερις άδειες, πως γίνεται να υπάρχουν και άλλα κανάλια, αφού από την ίδια  διαφημιστική αγορά θα ζήσουν. Την απάντηση μάλλον θα  δώσουν τα δικαστήρια.
Στο ερώτημα αν από το νέο τοπίο θα ωφεληθεί η κυβέρνηση πολιτικά, δηλαδή αν τα κανάλια θα είναι φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. Η κυβέρνηση έχει προς το παρόν πολιτικό όφελος γιατί άλλαξε το τοπίο , δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι το νέο τοπίο θα είναι φιλικό μαζί της. Υπό αυτό το πρίσμα , ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός, αν θέλουν να κερδίσουν τη μάχη των επόμενων εκλογών θα πρέπει να λύσουν κοινωνικά και εθνικά προβλήματα πρωτίστως , ώστε να αναγκάσουν τους τηλεοπτικούς σταθμούς να αποδεχθούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την πολιτική κυριαρχία .
 Το συνολικό ποσό που δόθηκε για τις τέσσερις άδειες,  έφτασε τα 246 εκατομμύρια ευρώ. , ο ΣΚΑΪ διέθεσε  43,6 εκατ. ευρώ, ενώ τις άλλες τρεις κέρδισαν ακολούθως οι κ. Καλογρίτσας (52,6 εκατ. ευρώ), Κυριακού (ΑΝΤ1, 75,9 εκατ. ευρώ) και Μαρινάκης (Αλτερ Εγκο, 73,9 εκατ. ευρώ)

Ο πρωθυπουργός  δεσμεύθηκε ότι τα χρήματα αυτά θα δοθούν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και οι λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν στη ΔΕΘ.