Μετά την εξευτελιστική για την Ελλάδα επιστροφή της πρέσβειρας στην Βιέννη παρουσία του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, ο αυστριακός ομόλογός του Σεμπάστιαν Κουρτς, συνέχισε την πορεία προς την ….ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων προτείνοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, την μετατροπή της Λέσβου σε νήσο Ελλις για τους πρόσφυγες, στα αμερικανικά πρότυπα των αρχών του περασμένου αιώνα. Μετά την περιφρονητική συμπεριφορά της Αλβανίας απέναντι στα νόμιμα και διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, σύσσωμη η ηγεσία των Τιράνων επαναφέρει με οξύτητα το «Τσάμηκο» ενώ ο Ράμα με ένα εθνικιστικό παραλήρημα, έκανε ένα βήμα παραπάνω θέτοντας αλυτρωτικό ζήτημα!!
Έναντι της Βιέννης το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν αντέδρασε. Έναντι των Τιράνων, αντέδρασε και εξέδωσε μια ανόητη ανακοίνωση θέτοντας θέμα ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας και άλλα τρυφερά που προφανώς προκάλεσαν ξεκαρδιστικά γέλια στην γειτονική χώρα. Και η Αλβανία πλέον γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που υποχωρεί, ότι δεν υπάρχει καμία σύνδεση μεταξύ λόγων και πράξεων και αδιαφορεί πλήρως. Γι αυτό και γίνεται όλο και πιο επιθετική.
Χρόνια τώρα, η Ελλάδα, δήθεν απειλεί τα Τίρανα ότι αν δεν αφαιρέσει από την ατζέντα τα ζητήματα αυτά και δεν τηρήσει το διεθνές δίκαιο θα επηρεαστούν οι διμερείς σχέσεις. Όσο η Ελλάδα κάνει αυτές τις αφελείς δηλώσεις, η Αλβανία, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων έχει προβεί στις ακόλουθες ενέργειες:
1.Έχει ακυρώσει τη συμφωνία του 2009 για τις θαλάσσιες ζώνες μεταξύ των οποίων και η ΑΟΖ, την οποία είχε υπογράψει.
2.Κατάσχει χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών, ουσιαστικά επιδιώκει την απομάκρυνση των Ελλήνων από τη νότιο Αλβανία, παραβιάζει ανθρώπινα και συλλογικά δικαιώματα, αρνείται να κάνει μια απογραφή σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, αρνείται τα νεκροταφεία για τους πεσόντες στον πόλεμο του 40, θέτει θέμα Μεγάλης Αλβανίας .
3.Επιδιώκει την αλλαγή της ιστορίας για να στηρίξει αιτήματα των Τσάμηδων , εμφανίζοντάς τους ως ήρωες και διωγμένους, ενώ είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ήταν συνεργάτες των ναζί και των Ιταλών κατακτητών.
4.Καλλιεργούν σε καθημερινή βάση από τα ΜΜΕ τον ανθελληνισμό και δηλητηριάζουν τις διμερείς σχέσεις.
Σε αυτή την πολιτική η Ελλάδα προέβη στις ακόλουθες ενέργειες τα τελευταία χρόνια
1.Από το 1991 χρηματοδότησε όλο το πολιτικό σύστημα της Αλβανίας για να ορθοποδήσει και να λειτουργήσει μετά την πτώση του Χότζα. Χρηματοδότησε σχολεία, υπουργεία και στήριξε την Αλβανία σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς.
2.Ψήφισε υπέρ της Αλβανίας σε όλα τα προενταξιακά προγράμματα στην ΕΕ, της έδωσε το καθεστώς σύνδεσης σταθεροποίησης, στη συνέχεια το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη, συνεχίζει την στήριξη, χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Η τελευταία πράξη, το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρα επί ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ, το 2014 ήταν η πλέον ενδοτική πολιτική από την κυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου.
Η ελληνική εξωτερική στα βαλκάνια τα τελευταία χρόνια είναι μια τραγωδία που έχει επιδεινώσει την θέση της χώρας και απειλεί άμεσα με μεγαλύτερα εθνικά προβλήματα. Τα σύνορα έχουν κλείσει χωρίς την παραμικρή αντίδραση, οι σχέσεις με την ΠΓΔΜ είναι πολύ κακές στην ουσία τους, οι σχέσεις με την Βουλγαρία διακρίνονται από έντονη καχυποψία, οι σχέσεις με την Σερβία είναι καθηλωμένες εδώ και χρόνια, οι σχέσεις με την Αλβανία είναι πολύ κακές.
Οι συνεχείς πιρουέτες του Νίκου Κοτζιά, δεν συνιστούν εξωτερική πολιτική. Τριμερείς και τετραμερείς χωρίς ουσία και σχέδιο, πολιτικά υποβαθμισμένες και χωρίς θεσμικές δεσμεύσεις δεν αποφέρουν τίποτα. Οσο η Αυστρία, η Γερμανία και πίσω τους η Ιταλία κατευθύνουν τις χώρες της περιοχής, η Ελλάδα έχει μεγάλο πρόβλημα. Είναι αδιανόητο , ο πρωθυπουργός να είναι απών από τα βαλκάνια .
Φιλικές προσφωνήσεις ξένων υπουργών με τα μικρά τους ονόματα και οι λάγνες δηλώσεις περί φίλων και άλλα γραφικά δεν λύνουν τα προβλήματα. Η Αυστρία ταπείνωσε την ελληνική εξωτερική πολιτική και ο κ. Κοτζιάς με διάφορες λεκτικές περικοκλάδες προσπαθούσε να κάνει φιλικό τον ακροδεξιό υπουργός Εξωτερικών Κουντς, ο οποίος τον εξέθεσε και πολιτικά και πνευματικά.
Ο Έντι Ράμα, εκ των πλέον ευεργετημένων Αλβανών πολιτικών είναι προ πολλού ένας υπερόπτης, είναι συνομιλητής ξένων ηγετών που τον στηρίζουν, όπως στηρίζουν την πολιτική της Αλβανίας και έναντι της Ελλάδας και έναντι της Σερβίας, αλλά η Ελλάδα παρακολουθεί παθητικά τα δρώμενα .
Όσο επιδεινώνεται η κατάσταση στην περιοχή, τόσο πιο χειραγωγημένες είναι οι χώρες των βαλκανίων. Και η χειραγώγηση σημαίνει ότι γίνονται εύκολα όργανα επιβολής πολιτικής, υποδαύλισης του μεγαλοιδεατισμού και όξυνσης των σχέσεων με τις γειτονικές χώρες.
Απαιτείται αλλαγή εξωτερικής πολιτικής και μάλιστα άμεσα , αν η Ελλάδα θέλει να αποφύγει μελλοντικές περιπέτειες.