Για δεύτερη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η  Γερμανία κάνει διμερείς συμφωνίες με την Τουρκία με επίκεντρο την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης στο Αιγαίο, ερήμην, αλλά και εις βάρος της Ελλάδας. Η πρόσκληση προς το ΝΑΤΟ και μάλιστα σε τουρκικό έδαφος μετά την συνάντηση της Μέρκελ με τον Νταβούτογλου, να αναλάβει η Συμμαχία,  ουσιαστικά την διαχείριση των ελληνοτουρκικών συνόρων είναι  προκλητική  για την Ελλάδα,  και θα προκαλούσε θυμηδία, αν δεν προσβάλλονταν η εθνική κυριαρχία της χώρας μας.

Δεν είναι σαφές πως μπορεί να παρέμβει το ΝΑΤΟ , καθώς δεν μπορεί να επιχειρεί κατά προσφύγων πέραν ίσως της παρατήρησης και του ελέγχου , κάτι που ήδη κάνει ο Frontex, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το ΝΑΤΟ συζητά πέρα από τους κανονισμούς, ίσως και την λογική… Ακόμη και αν υποτεθεί ότι σκάφη του ΝΑΤΟ θα περιπολούν στο Αιγαίο είναι αδύνατο να επιτρέπουν τον πνιγμό παιδιών και θα τους διασώζουν. Αρα τι ακριβώς θα κάνει το ΝΑΤΟ; Από το σημείο αυτό αρχίζουν τα περίεργα.
Την ίδια στιγμή, το σύστημα συμφερόντων που γιγαντώθηκε στα ΜΜΕ ετοιμάζεται για την τελική του επίθεση και επιχειρεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η  κυβέρνηση καταρρέει, ενώ μείζον ζήτημα προκαλεί η διασπορά φημών για κατάρρευση των τραπεζών ώστε να αποσύρουν οι καταθέτες τα χρήματά τους. Είναι μια ακόμη προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης από την διαπλοκή.
Ως προς το μείζον θέμα του Αιγαίου, η  Αθήνα έπρεπε ήδη να έχει δηλώσει ότι δεν θα συναινέσει σε καμία λύση με την συμμετοχή του ΝΑΤΟ στο προσφυγικό, ενώ  όλη η συζήτηση είναι ύποπτη , καθώς οι προσφυγικές ροές πρέπει να σταματήσουν στην Τουρκία και όχι στα νησιά.  Η κίνηση του Έλληνα πρωθυπουργού να αποστασιοποιηθεί από την πρόταση Μέρκελ είναι  κατ αρχήν σωστή, αλλά δεν αρκεί. Ήταν προφανές εδώ και καιρό ότι η ΕΕ θα επιχειρούσε την στρατιωτικοποίηση της προσφυγικής πολιτικής, δεδομένης της αδυναμίας να βρεθεί πολιτική λύση στην Συρία.  Αλλά το Αιγαίο είναι ιδιαίτερη περίπτωση και αν συμβεί το παραμικρό, δεν είναι μόνο η Ελλάδα και η Τουρκία που θα έχουν πρόβλημα, αλλά και το ΝΑΤΟ γιατί θα διαλυθεί η νοτιοανατολική του πτέρυγα, ο πιο σημαντικός βραχίονάς του.
Η κατάσταση χειροτερεύει και τείνει να χαθεί εντελώς ο έλεγχος για την Ελλάδα, γιατί η κίνηση της Μέρκελ να εμπλέξει το ΝΑΤΟ  για περιπολίες στο Αιγαίο αποτελούν περιφρόνηση της κυριαρχίας της χώρας μας.  Στόχος του Βερολίνο, της ΕΕ και πολλών χωρών είναι να δημιουργηθεί ένα υπερεθνικό σχήμα διαχείρισης των ελληνοτουρκικών συνόρων, ώστε να αναγκαστεί η Ελλάδα να συναινέσει και να συμμετάσχει σε αυτό το σχέδιο, για να αφυδατωθεί πλήρως και εκ των πραγμάτων η  ελληνική εθνική κυριαρχία, κάτι που φυσικά αποδέχεται η Τουρκία.
Η προφανέστατη λύση όμως θα ήταν, το ΝΑΤΟ να αναλάβει την φύλαξη των τουρκικών ακτών και των χωρικών  υδάτων  της γειτονικής χώρας , ώστε να μην φεύγουν οι πρόσφυγες προς τα ελληνικά νησιά. Γιατί το πρόβλημα για την ΕΕ αρχίζει όταν οι πρόσφυγες φθάνουν στα ελληνικά νησιά γιατί από εκεί θέλουν να προχωρήσουν προς την Ευρώπη.
Οι περίεργες αυτές εξελίξεις που σημειωτέον δεν προέκυψαν σήμερα, αλλά αποτελούν συνέχεια της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, πάνω σε ένα κοινό σχέδιο δράσης το οποίο υπονόμευσε άμεσα η Άγκυρα ζητώντας περισσότερα χωρίς να δίνει τίποτα , προκαλούν έντονο σκεπτικισμό στην Αθήνα. Το υπουργείο Εξωτερικών και ο κ. Κοτζιάς φέρουν μεγάλες ευθύνες γιατί ουδέποτε αντέδρασαν ουσιαστικά με την απειλή βέτο ώστε να γίνει σεβαστή η χώρα μας. Οι θεωρητικές ακροβασίες και οι αφόρητα βαρετές ρητορείες δεν παράγουν πολιτική. Από το Φθινόπωρο με την συμφωνία Γιούνκερ –Νταβούτογλου μέχρι σήμερα, η Αθήνα ακολουθεί τις εξελίξεις , δεν την διαμορφώνει.
Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα προς την Αγκελα Μέρκελ ότι αν το ΝΑΤΟ θέλει να περιπολεί στο Αιγαίο, ας το κάνει στα τουρκικά χωρικά ύδατα ήταν ιδιαίτερα θετική και επιβεβλημένη. Ενόψει της συνόδου κορυφής στις 17-18 Φεβρουαρίου, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ξεκαθαρίσει ρητά και αυτό να αποτυπωθεί στα Συμπεράσματα, τι θέλει και τι δεν θέλει στο Αιγαίο, ώστε να μην υπάρχουν αυταπάτες  ότι στην Ελλάδα, κυβέρνηση και κόμματα θα παραδώσουν την εθνική κυριαρχία τους . Είναι πολύ δύσκολη και η θέση των κομμάτων της αντιπολίτευσης , γιατί μπορεί ένα λάθος της κυβέρνησης να τα απογειώσει, μπορεί όμως μια σωστή κυβερνητική πολιτική στη Σύνοδο Κορυφής να τα παραλύσει κυριολεκτικά.  Η Ευρώπη  έχει τεράστιες ευθύνες για την προσφυγική κρίση αλλά δεν τις αναλαμβάνει . Η πίεση προς την Ελλάδα είναι πολύ ισχυρή, αλλά χωρίς την Ελλάδα η ΕΕ θα αποσυντεθεί και  όχι το αντίθετο. Η Αθήνα  οφείλει να επανεξετάσει τις θέσεις της και ως προς την Σένγκεν και στο προσφυγικό, γιατί δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.  Η Ελλάδα είναι χώρα κλειδί στην προσφυγική κρίση , αλλά δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Μέσω των πιέσεων αυτών και ουσιαστικά των εκβιασμών, η Γερμανία και άλλες χώρες προσπαθούν να παγιδέψουν την Ελλάδα και μέσω της νέας Σένγκεν να την καταστήσουν  στρατόπεδο για εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και μάλιστα με την υπογραφή της Ελλάδας. Αν η κυβέρνηση δεν διαπραγματευθεί σωστά, θα καταρρεύσει από το βάρος του προσφυγικού και όχι από το μνημόνιο. Είναι πιθανό , όλα αυτά προσφυγικό , μνημόνιο, Σένγκεν, χρέος, να γίνουν ένα πακέτο και να υπάρξει «τελική λύση» για την Ελλάδα, με αντάλλαγμα να φιλοξενήσει εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που μάλλον δεν θα θέλουν να μείνουν στη χώρας μας . Με απλά λόγια, οι επόμενες εβδομάδες θα είναι πολύ κρίσιμες για τη χώρα και την κυβέρνηση.