Ο πατέρας του ελληνικού κρατισμού και της κρατικής διαφθοράς είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία και όχι ο Σύριζα. Ιδού ορισμένα από τα έργα του Κωνσταντίνου Καραμανλή:
Το «κόλπο» της αντιπαροχής – κατ όροφον ιδιοκτησίας – αφορολογήτων υψηλών συντελεστών δομήσεως: θεσμοθέτηση του διεφθαρμένου καθεστώτος των εργολάβων και της αναποτελεσματικής αστυφιλίας.
Αλλοίωση της φυσιογνωμίας των Αθηνών, με την καταστροφή των διατηρητέων κτισμάτων της λεωφόρου Βασ.Σοφίας, την κάλυψη των ποταμών Κηφισσού, Ηριδανού και Ιλισσού, την αυθαίρετη δόμηση των χειμάρων της Αττικής και την δημιουργία ακαλύπτων χωματερών σε ολόκληρη την χώρα. Παραλλήλως, απουσία πολεοδομικής πολιτικής.
Σκάνδαλο του Κων/νου Καραμανλή ως υπουργού Δημοσίων Έργων, ήταν η αγορά των «βραχωδών οικοπέδων» στη Φιλοθέη, στο δέκατο της αξίας και η εν συνεχεία ένταξή τους στο σχέδιο πόλεως, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο της τιμής τους.
Επί κυβερνήσεων Κων/νου Καραμανλή, απωλέσθησαν αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων (ΝΑΤ, ΙΚΑ, ΜΤΣ κλπ.) μέσω της υποχρεωτικής ανακαταθέσεως στην Τράπεζα της Ελλάδος με ιδιαιτέρως χαμηλά επιτόκια και αποδόσεις.
Ο Κων/νος Καραμανλής δημιούργησε μεγάλους κρατικούς οργανισμούς, όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ η ΕΥΔΑΠ, τα Ζαχαρουργεία, η ΚΥΔΕΠ, ο ΟΛΠ κλπ., όπου διόριζε ως διοικητές υποστηρικτές του χωρίς τα απαραίτητα «τεχνοκρατικά» προσόντα.
Την οκταετία 1975-1981, ο μέσος ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας ήταν περιορισμένος στο 0,5%!
Επί κυβερνήσεων Κων/νου Καραμανλή, έλαβε χώρα το κλείσιμο δεκάδων Ελληνικών επιχειρήσεων ως της ΙΖΟΛΑ, Πίτσος, Εσκιμό, Πειραϊκής-Πατραϊκής, Αιγαίου, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ, Ολυμπιακής Αεροπορίας, Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνος, του Συγκροτήματος Σκαλιστήρη, της χαρτοβιομηχανίας Κεφάλα και πλειάδος ξένων επενδύσεων ως της ΕΣΣΟ, ΕΘΗΛ, ΧΕΛΛΕΝΙΚ ΣΤΗΛ, ΠΙΡΕΛΙ κλπ. Ενδιάμεσος «σύνδικος πτωχεύσεως» σε τέτοιες περιπτώσεις ανέλαβε η Εθνική Τράπεζα.
Ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της ΝΔ, Ευάγγελος Δεβλέτογλου, υπήρξε διακεκριμένος γνώστης και εφαρμοστής της «δημιουργικής λογιστικής».
Ο Κων/νος Καραμανλής έριξε την ελληνική οικονομία, όχι απλώς απροετοίμαστη αλλά και βαρύτατα αποδομημένη, στη χοάνη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος, με αποτέλεσμα την καταστροφή της γεωργίας, αλιείας, βιομηχανίας και του τραπεζικού συστήματος της χώρας, ιδίως μετά την χρεωκοπία του 2008 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και επί των συγκυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ.