Σαν να βρισκόμαστε πάλι στο σημείο μηδέν, όλοι μαζί. Εμείς οι πολίτες, οι  δανειστές και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω που η ελληνική κυβέρνηση είχε αποσύρει από τον δημόσιο διάλογο το θέμα της διαγραφής του χρέους, ήρθε το ΔΝΤ και μας θύμισε ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και σωστή και δίκαιη!

Το χρέος λοιπόν δεν είναι βιώσιμο , σύμφωνα με το ΔΝΤ και πιέζει για διαγραφή του  γιατί σύμφωνα με την λογική του, δεν μπορεί να δανείζει ένα κράτος το οποίο δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του. Η λογική αυτή όμως έρχεται κόντρα με την λογική των Ευρωπαίων που αρνούνται να δουν την πραγματικότητα  και επιμένουν σε μια αποτυχημένη και απάνθρωπη  πολιτική . Είναι λοιπόν και πάλι οριακά τα πράγματα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο  θέτει θέμα λήψης νέων δημοσιονομικών μέτρων ή «κουρέματος» του ελληνικού χρέους αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν θα καταβάλει την επόμενη δόση στη χώρα μας. Υπάρχουν μάλιστα εκτιμήσεις ότι  πίσω από αυτή την πρόβλεψη ενδεχομένως να υπάρχει στρατηγική του Ταμείου για να οδηγηθεί η  Ελλάδα σε στάση πληρωμών και στη συνέχεια σε «κούρεμα» του χρέους της. Πρόκειται όμως για επικίνδυνα παιχνίδια, που πλέον δεν προέρχονται από την ελληνική κυβέρνηση αλλά από όλους αυτούς που υποτίθεται επέβαλλαν ένα πρόγραμμα εξυγίανσης, που απέτυχε και τώρα προτιμούν την χρεοκοπία , παρά να βελτιώσουν την πολιτική τους. 

Η λογική που διακατέχει το Βερολίνο, αλλά και το ΔΝΤ, ότι αν αλλάξει η πολιτική θα ζητήσουν και άλλες χώρες άλλη μεταχείριση, είναι απαράδεκτη. Προφανώς και άλλες χώρες θα ζητήσουν άλλη μεταχείριση , αφού πολλές έχουν τα ίδια προβλήματα με την Ελλάδα , απλά δεν έχουν εκτροχιαστεί ακόμη γιατί η Επιτροπή και το Βερολίνο κάνουν τα στραβά μάτια και δεν απαιτούν την λήψη μέτρων τόσο εκβιαστικά, όσο στην Ελλάδα. Η Ιταλία έχει τεράστιο πρόβλημα χρέους , αλλά δεν έχει  μνημόνιο, η Γαλλία έχει πρόβλημα με  το έλλειμμα αλλά οι προυπολογισμοί της εγκρίνονται από την Επιτροπή μετά συνεχών συστάσεων που το Παρίσι πετά στον κάλαθο των αχρήστων, η Ισπανία συνεχίζει να είναι σε κρίση , η κρίση στην Φινλανδία έρχεται και οι γερμανικές τράπεζες δεν αισθάνονται και μεγάλη αυτοπεποίθηση και τα λεγόμενα stress test προσαρμόζονται στις ανάγκες των μεγάλων ευρωπαικών τραπεζών για να μην προκληθεί πανευρωπαικός πανικός.
Η Ελλάδα σε λίγες ημέρες θα αλλάξει. Είτε με στάση πληρωμών, είτε με νέα συμφωνία που θα φέρει νέα μέτρα, είτε με δημοψήφισμα , είτε χωρίς δημοψήφισμα. Τα μεγάλα γεγονότα χτυπούν την πόρτα μας . Η κυβέρνηση σε λίγες ημέρες θα απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, είτε για να ανακοινώσει πιστωτικό γεγονός, είτε μια νέα πολιτική, μακριά από τις διακηρύξεις της   . Το πόσο σκληρά θα είναι τα γεγονότα που έρχονται θα φανεί σύντομα. Αν και ο πανικός ενεργοποιεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης , η Ελλάδα θα βρεθεί σε ένα νέο σημείο εκκίνησης.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που μέσα σε αυτόν τον κουρνιαχτό το σύστημα τα δίνει όλα. Πρωθυπουργός ο Τσίπρας , αλλά άλλη κυβέρνηση με κεντροαριστερά χαρακτηριστικά προτείνει ο κράχτης της γερμανικής πολιτικής  στην Ελλάδα Σταύρος Θεοδωράκης. Να απαλλαγεί ο Τσίπρας από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το θέμα και όχι από τον Καμμένο  γιατί μετά την συνεργασία με τον Καρατζαφέρη όλα είναι ανεκτά. Μη ανεκτοί είναι όσοι επιμένουν σε μια πολιτική και κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα, που θέλουν μια σκληρή πολιτική έναντι και των δανειστών και της διαπλοκής. Η κυβέρνηση το παλεύει στο εξωτερικό , αλλά στο εσωτερικό όλο και πιο πολύ φλερτάρει με την διαπλοκή. Το στίγμα που δίνεται με τοποθετήσεις διαφόρων παραγόντνων στις εταιρίες του δημοσίου και οργανισμούς πολλές φορές είναι θολό, άνθρωποι με οικογενειακές σχέσεις μεταξύ τους που τοποθετούνται συγχρόνως σε καίριες θέσεις (οικογενειοκρατία;) καθώς και δεκάδες ακόμη διορισμοί που προκαλούν, δεν δίνουν εικόνα κυβέρνησης που δίνει μάχη. Γι αυτό και όλα μοιάζουν με καταιγίδα που φαίνεται στον ορίζοντα.