Του Σωτήρη Σιδέρη

Η πολύ προσεκτική , έως τώρα τουλάχιστον, στάση των μεγάλων χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που εμπεριέχει και ορισμένα στοιχεία αμηχανίας και αναμονής, είναι η πρώτη, εντελώς διαφορετική εικόνα σε σχέση με την προεκλογική περίοδο του 2012 που δίνει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα στον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει πιο αποτελεσματική εκλογική εκστρατεία.
Ενδεικτικό στοιχείο αυτής της αλλαγής, είναι δύο ακόμη γεγονότα που εκθέτουν τον Αντώνη Σαμαρά και έναντι του Ελλήνων ψηφοφόρων και έναντι των Ευρωπαίων ηγετών. Το πρώτο  γεγονός είναι ότι παρά τις φήμες που επί δύο χρόνια διακινούσαν κάποιοι Ευρωπαίοι και εγχώριοι σύμμαχοί τους, η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δεν διανοήθηκαν να ζητήσουν εκ των προτέρων την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα που θα τον δεσμεύσει στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων Τρόικας –κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι η Τρόικα προφανώς προετοιμάζεται για να επιβάλλει την πολιτική της και σε μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο είναι πολύ προσεκτική για το πώς θα διαχειριστεί την κυβέρνηση αυτή , ώστε να προκαλέσει μια κρίση που όλοι απεύχονται όπως δείχνουν τα πράγματα. Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Σαμαράς είχε συρθεί στην υπογραφή επιστολής όταν ήταν στην αντιπολίτευση με την οποία δεσμεύονταν για την συνέχιση του προγράμματος της Τρόικας.

Το δεύτερο γεγονός που επίσης εκθέτει τον κ. Σαμαρά είναι ότι μετά την δήλωση Ολάντ και τις δηλώσεις πολλών ακόμη κορυφαίων αξιωματούχων της ΕΕ ότι δεν τίθεται καν θέμα GREXIT για την ΕΕ, ο Έλληνας πρωθυπουργός φαντάζει ως γραφική φιγούρα να είναι εκείνος που θέτει τέτοιο ζήτημα πιστεύοντας ότι θα εκθέσει τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκθέτει τον ίδιο του τον εαυτό. Ο κ. Σαμαράς συνεχίζει να πιστεύει ότι το 2014 είναι το ίδιο με το 2012, κάτι που θα του προκαλέσει σύντομα προβλήματα όσο επιμένει σε αυτή την εκλογική τακτική.
Τα    δύο αυτά γεγονότα εκ των πραγμάτων αποδυναμώνουν την προεκλογική εκστρατεία του κ. Σαμαρά που απτόητος, αντί να παρουσιάζει τον πρόγραμμά του, συνεχίζει να θέτει ερωτήματα για το πώς θα διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ την εκλογική του νίκη. Στην ομιλία του στην ΕΓ της ΝΔ ο κ. Σαμαράς ρωτούσε την αντιπολίτευση πως θα διαχειριστεί την παράταση του Μνημονίου, τι θα κάνει με το ομόλογο που λήγει τον Ιούνιο , προεξοφλώντας προφανώς ότι θα είναι ο κ. Τσίπρας που θα διαπραγματευθεί αυτά και όχι ο ίδιος. Το λάθος αυτό και πολλά ακόμη θα γίνουν πιο ορατά και πιο έντονα στην πορεία, όταν κάποια στιγμή στη ΝΔ προκύψει , ενόψει της εκλογικής ήττας η συζήτηση για την επόμενη ημέρα στην ηγεσία της ΝΔ.
Οι τελευταίες εξελίξεις, δηλαδή η αδυναμία εκλογής προέδρου , η πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, η αμήχανη στάση της ΕΕ , των ΗΠΑ και του ΔΝΤ αποδεικνύουν ότι για μια ακόμη φορά όλο το σύστημα διαπλοκής , τράπεζες κλπ που στήριξαν την κυβέρνηση στα σχέδιά της, απέτυχαν παταγωδώς.
Συγκριτικά με το 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πιο πλεονεκτική θέση λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά. Ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος θα δυσκολευθούν να διαχειριστούν τα εκλογικά αποτελέσματα αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για την ήττα τους.
Στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν ότι η τωρινή διαφορά  με τη ΝΔ που κυμαίνεται γύρω στο 5% θα διευρυνθεί και θα φθάσει σε υψηλότερα επίπεδα και υπό αυτή την έννοια η άνετη πρωτιά, αλλά όχι η αυτοδυναμία, είναι δεδομένη. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τρίτο κόμμα θα είναι και πάλι η Χρυσή Αυγή, τέταρτο το Ποτάμι με δυσκολία και από εκεί και πέρα, το ΠΑΣΟΚ και  οι ΑΝΕΛ θα δώσουν μάχη για να μείνουν στο κοινοβούλιο.
Η τάση του Αντώνη Σαμαρά  και των κορυφαίων στελεχών της ΝΔ να απενοχοποιούν το Μνημόνιο και να το παρουσιάζουν περίπου ως κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ θα επιδεινώσει τη θέση της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση συνεχίζει να στηρίζει ένα αποτυχημένο πρόγραμμα και αυτό θα της κοστίσει.