Κραυγές υψώθηκαν στον ελληνικό ουρανό από την αποκάλυψη ότι το ζεύγος Παπαδημητρίου –Αντωνοπούλου αν και εύπορο έπαιρνε επίδομα ενοικίου. Τι αναλγησία να εφαρμόσει το νόμο! Ο νόμος δεν διακρίνει πλούσιους και φτωχούς, ούτε ο νομοθέτης έθεσε εισοδηματικά κριτήρια για να υφίσταται νομικό και ηθικό ζήτημα, τουλάχιστον όπως το παρουσιάζει ο ακροδεξιός λαικισμός της ΝΔ και η σαρκοβόρα αντιπολίτευσή της.
Απέναντι στην σαρκοβόρα ΝΔ, βρέθηκε και πάλι μια αμήχανη κυβέρνηση που εμφανίστηκε για μια ακόμη φορά να πέφτει από τα σύννεφα για το καθεστώς προνομίων βουλευτών –υπουργών . Το πρόβλημα είναι ότι δύο υπουργοί εφάρμοσαν το νόμο ή ότι υπήρχε τέτοιος νόμος? Κυρίως όμως η κυβέρνηση εμφανίστηκε αδύναμη να διαχειριστεί μια ακόμη επικοινωνιακή κρίση που κατασκεύασε το ακροδεξιό θηριοτροφείο . Αυτή όμως είναι η πολιτική μας κουλτούρα, αυτό είναι το επίπεδο αντιπαράθεσης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς και τα θύματά της εντελώς ανίσχυρα στην χειμαρρώδη ορμή του εκφασισμού των ΜΜΕ.
Η ηθική πλευρά της πολιτικής αναβλύζει αυτόματα όταν εμφανίζονται κρούσματα αλαζονείας κατάχρησης ,αριβισμού, νεποτισμού κλπ. Με βάση ποια κριτήρια η εφαρμογή ενός νόμου διακρίνεται σε ηθική και ανήθικη?. Προφανώς με κριτήρια ΝΔ- ΠΑΣΟΚ . Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα ζήτημα διαχείρισης εκ μέρους των δύο υπουργών, θέμα πολιτικό , όχι όμως θέμα ηθικής, με το σκεπτικό ότι ο πολιτικός μπορεί ενίοτε να στέκεται υπεράνω και του νόμου και να μην κάνει χρήση των προνομίων, αλλά μέχρις εκεί ήταν το πρόβλημα. Το ζεύγος Παπαδημητρίου –Αντωνοπούλου έπρεπε να είχε προβλέψει ότι αν εντοπίζονταν το επίδομα θα είχαν πρόβλημα εικόνας και στάσης. Αλλά η έλλειψη διορατικότητας δεν είναι ανήθικη ούτε κολάσιμη, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να διασωθεί. Από την στιγμή μάλιστα που ανέλαβε το Μέγαρο Μαξίμου να αυτοπυρποληθεί...
Ενίοτε η εφαρμογή των νόμων δημιουργεί ζητήματα. Άλλοτε προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα, άλλοτε το αγνοεί. Άλλες φορές εγείρονται ζητήματα δικαίου –αδικίας , ψηφίζονται νόμοι για τους ισχυρούς και εις βάρος των αδυνάτων. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν ανέκυψαν τέτοια ζητήματα. Ένας ακόμη προνομιακός για τους βουλευτές νόμος που εφαρμόστηκε από τους δύο υπουργούς, ίσως και άλλους. Θέμα ηθικής υπάρχει σχετικά με τα αμέτρητα εν πολλοίς άγνωστα προνόμια των βουλευτών και υπουργών συνολικά και όχι ειδικά για το εν λόγω ζεύγος. Αλλά αυτά και πάλι εντοπίζονται όταν ανακύπτει θέμα δημοσιότητας.
Έτσι , το ζεύγος Παπαδημητρίου –Αντωνοπούλου βρέθηκε στην αρένα εντός πολιτικού τσίρκου. Πλούσιοι σε δήθεν αριστερή κυβέρνηση να μην έχουν την ευαισθησία να αρνηθούν ένα προνόμιο, για να έχουν πολιτική διαγωγή κοσμιοτάτη και να είναι υπόδειγμα για την κοινωνία? Πως θα ανεχθεί ο Άδωνις κάτι τέτοιο…. Γιατί για τον Άδωνη, είναι ηθικό να έχει η Μαρέβα λογαριασμό σε φορολογικό παράδεισο, αλλά είναι ανήθικο να έχει επιδότηση ενοικίου η Αντωνοπούλου. Το θηριοτροφείο που λέγαμε…
Ιδού λοιπόν , καταρρακώθηκε το ηθικό πλεονέκτημα ορκίζεται η ΝΔ, άρα η αριστερά καταρρέει και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε ήττα. Αυτά είναι προνόμια που πρέπει να εφαρμόζονται μόνο από πλούσιους δεξιούς που αδιαφορούν για την ηθική , όχι αριστερούς. Κάπως έτσι η γελοιοποίηση της πολιτικής συνεχίζει να πορεύεται απτόητη .
Κανείς όμως δεν επιτέθηκε στον νομοθέτη, Στα κόμματα που ψήφισαν το νόμο και τα σχετικά προνόμια μέσα σε απόλυτη σιωπή . Στοχοποιήθηκαν οι δύο υπουργοί, που τελικά παραιτήθηκαν εν μέσω πιέσεων και από το Μέγαρο Μαξίμου που βρέθηκε στο στόχαστρο των ΜΜΕ. Για παράδειγμα, όταν παραγράφονται αδικήματα υπουργών και βουλευτών, ουδείς τους κατηγορεί για την παραγραφή. Ωρύονται για τον γνωστό νόμο περί ευθύνης υπουργών. Στην περίπτωσή μας δεν υπήρξε κανένα ελαφρυντικό.
Για τον πρωθυπουργό , φαίνεται ότι μείζον ήταν να διώξει από πάνω του κάθε υπόνοια υπεράσπισης των δύο υπουργών και ουσιαστικά πήρε μια λανθασμένη απόφαση, υπό το κράτος των πιέσεων. Η σωστή απόφαση θα ήταν να κινήσει άμεσα τις διαδικασίες αλλαγής του νόμου και να επιστρέψουν οι δύο υπουργοί τα χρήματα, πράγμα που άλλωστε ανακοίνωσαν μόνοι τους. Ακόμη και οι ληστές όταν επιστρέφουν χρήματα έχουν ελαφρυντικά. Η Αντωνοπούλου όχι. Δεν υπερασπιζόμαστε την Αντωνοπούλου, αλλά μια πολιτική με κανόνες. Ουσιαστικά ο Α. Τσίπρας απαιτούσε από τους δύο υπουργούς να μην κάνουν χρήση ενός νόμου που ψήφισε και η κυβέρνησή του, αλλά γι αυτό δεν έκανε αυτοκριτική.
Η κυβέρνηση δείχνει σημάδια αδυναμίας να διαχειριστεί μικρές ή μεγαλύτερες επικοινωνιακές, τεχνητές κατά κύριο λόγο κρίσεις. Είναι να αναρωτιέται κανείς πως θα διαχειριστεί στην πράξη τα μεγάλα διπλωματικά προβλήματα και τα προβλήματα ασφάλειας της χώρας που οξύνονται. Συχνά αποσταθεροποιείται και λειτουργεί σπασμωδικά και με το μυαλό στις εντυπώσεις. Είναι λάθος. Το ηθικό πλεονέκτημα της κυβέρνησης δεν έχει καταρρεύσει. Κάθε άλλο. Όσο ωρύεται η ΝΔ για το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αυτό θα διατηρείται αλώβητο. Το θέμα είναι να αλλάξει γνώμη ο λαός και όχι η ΝΔ.
Τα κόμματα , υπουργοί , βουλευτές και κομματικοί παράγοντες είναι οι πρωταγωνιστές της εθνικής παρακμής. Έχουν ευθύνες γι αυτή την κατάντια. Το απογοητευτικό είναι ότι συνεχίζουν απτόητοι να αγνοούν κανόνες, να δίνουν μεγάλη σημασία στην ηθική των άλλων κομμάτων, αλλά όχι στο δικό τους, να είναι άνετοι με τον εξευτελισμό των άλλων , αλλά όχι με των δικών τους στελεχών και γενικότερα να μπερδεύουν το μίσος με την πολιτική αντιπαράθεση.
Δυστυχώς, ούτε αυτή η κυβέρνηση έθεσε σε δημόσια συζήτηση τα θέματα αυτά. Ούτε τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ για τα οποία έκανε καμπάνια ο Α. Τσίπρας, ούτε για το νεποτισμό σε διάφορα υπουργεία, ούτε γενικότερα για την θέσπιση νόμων, κανόνων δεοντολογίας και αρχών για το κοινοβούλιο, τους υπουργούς, τα κομματικά στελέχη. Το πλεονέκτημα της αριστεράς δεν ήταν απλά η ηθική της. Ήταν η πνευματικότητά της . Ήταν η υπεροχή των συγγραφέων, των ποιητών, των συνθετών, των ανθρώπων των τεχνών και των γραμμάτων, των αγωνιστών κοινωνικών δικαιωμάτων, των πατριωτών και των οραματιστών. Καμία σχέση δηλαδή με το έργο αυτής της κυβέρνησης, που όχι μόνο δεν ανέδειξε τίποτα από τις παραδόσεις και την πνευματικότητα της αριστεράς, αντίθετα, την οδηγεί και σε ιστορική απαξίωση….