Κάθε φορά που έρχεται στο προσκήνιο ένα σοβαρό νομοσχέδιο που απαιτεί σκέψη και επιχειρήματα ή αναδύεται μια σοβαρή συζήτηση γύρω από ιδέες και προτάσεις, η ΝΔ αποσυντίθεται. Οι πασιφανείς αδυναμίες της δεν είναι καινούργιες. Έχουν τις ρίζες τους πολλά χρόνια πίσω , στην αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο του δικομματικού ανταγωνισμού, όταν το πάθος για εξουσία κυριαρχούσε, όταν οι όποιες φωνές που απαιτούσαν θέσεις, ιδέες και προγράμματα εξοστρακίζονταν στο περιθώριο. Ήταν μια πορεία που οδήγησε , πέρα από τη χρεοκοπία και στην παρακμή της χώρας.
Το τελευταίο επεισόδιο που επιβεβαιώνει την άποψη ότι η ΝΔ , πέρα από τα σκληρά δεξιά και νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά της , είναι ένα απολιθωμένο κόμμα , ήταν το νομοσχέδιο για τον αυτοπροσδιορισμό του φύλου. Η ΝΔ ουδέποτε ζυμώθηκε με κινήματα και ουδέποτε κατάφερε να αντιστοιχηθεί με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, ούτε θέλησε ποτέ να τις κατανοήσει . Σημειωτέον ότι όλα αυτά τα ζητήματα , στην Ευρώπη τα επιλύουν συντηρητικά κόμματα που βρίσκονται στην κυβέρνηση . Όπως συντηρητικά κόμματα στην Ευρώπη ήταν αυτά που επέβαλαν το κοσμικό κράτος και έστειλαν τους ιερείς στης εκκλησίες όπου ανήκουν. Η ΝΔ είναι ένα κόμμα που μοιάζει ακίνητο στο χρόνο, όπως και η Εκκλησία, που επειδή ακριβώς δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν και να δεχθούν ότι υπάρχει ζωή πέρα από το πλαίσιο που θέτουν , καταψηφίζουν ή καταδικάζουν, αλλά ουσιαστικά απομακρύνονται από την κοινωνία.
Η ΝΔ δεν έχει διαφορετική πολιτική ή άποψη για την οικονομία, την παιδεία , την υγεία ή οποιοδήποτε άλλο ζήτημα . Σε κάθε περίπτωση επιδίδεται σε διαδικαστικούς τακτικισμούς , παραλύει από έλλειψη επιχειρημάτων και συνήθως καταλήγει σε μια καταγγελία κατά της κυβέρνησης για να ξεμπερδεύει διαδηλώνοντας ταυτόχρονα το πάθος για εξουσία . Φυσικά όλη της η στάση και συμπεριφορά είναι η αποθέωση του λαϊκισμού. Γιατί η επίκληση του φιλελευθερισμού δεν μπορεί να ισχύει μόνο όταν πρόκειται για τους εργοδότες ή την διαπλοκή. Η πολιτική της στάση δεν μπορεί να εξαντλείται και να υποτάσσεται στο βωμό της ακροδεξιάς πτέρυγας και της συμμαχίας με την σκοτεινή πλευρά της εξουσίας ή την σκοτεινή πλευρά της Εκκλησίας. Γιατί ο φιλελευθερισμός είναι ιδεολογία , δεν είναι τακτικισμός ούτε διαδικαστικό θέμα, αλλά απουσιάζει από κάθε κίνηση της ΝΔ.
Όλο και περισσότερο, όλο και πιο γρήγορα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βουλιάζει σε ρηχά νερά. Η πορεία προς το συνέδριο του κόμματος επιβεβαιώνει τον ιστορικό κανόνα ότι το μόνο προς συζήτηση στοιχείο είναι το μοίρασμα της εξουσίας και όχι οι κοινωνικές ανάγκες. Η αδυναμία του προέδρου της ΝΔ να ξεχωρίσει από τους λαικίζοντες πολιτευτές της προδικτατορικής δεξιάς και η ιδεολογική ανεπάρκειά του τον καθιστούν εξαιρετικά ευάλωτο όχι μόνο έναντι της κυβέρνησης και της κρίσης της κοινωνίας, αλλά και έναντι των σοβαρών παραγόντων της λεγόμενης συντηρητικής παράταξης που δεν βρίσκονται τόσο εντός της ΝΔ , όσο εκτός. Η ΝΔ έχει ανάγκη αυτοπροσδιορισμού και όσο δεν το κάνει , οι ρήξεις και οι εντάσεις θα είναι μεγάλες γιατί μεγάλες είναι και οι προκλήσεις και της κοινωνίας και της χώρας.
Και όσο διάστημα ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να προσδώσει στην αντιπολιτευτική του δράση μια πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα, είναι βέβαιο ότι , όχι απλά θα αμφισβητηθεί, αλλά θα γίνει στόχος. Με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον το δικό του και του κόμματός του.